Janny Ree

Jammer genoeg heb ik de Dr.

Jammer genoeg heb ik de Dr.Woltjerschool niet helemaal afgemaakt omdat ik naar Purmerend ging verhuizen, volgens mij ben ik halverwege de vijfde klas naar de basisschool in Purmerend gegaan. Er is me veel bijgebleven vooral meester Jan Snoek. De meest fantastische leraar die je je maar voor kunt stellen. Ik begrijp ook niet dat hij weg moest of weg is gegaan, wat ik uit het verhaal van Yvonne Borggreve begrijp maar dat is allemaal na mijn tijd gebeurd. Hij las altijd voor uit Pietje Bell en als hij jarig was of er dreigde een vakantie aan te komen kregen we een bonus hoofdstuk. Hij lag zelf zowat onder de tafel van het lachen. Op zijn verjaardag deelde hij Marsen (een familiedoos, gehaald tijdens een van onze zwemlessen in het Zuiderbad) uit, voor ons was dat heel wat en wie zich tijdens het voorlezen het meest voorbeeldig gedroeg kreeg nog een Mars naar zijn hoofd gekeild. Verder natuurlijk meester de Zeeuw, die kende ik niet zo goed want hij gaf pas les in de zesde klas, mijn zus Marga Ree zat bij hem in de klas. En natuurlijk juffrouw Nooteboom, beter bekend als de juf met ‘de stomp’. Van haar had ik weliswaar geen les maar als wij eens een enkele keer moesten overblijven dan zaten we bij haar in de klas. Het meest fascinerend vond ik de wijze waarop zij met die stomp zowel mes als vork hanteerde. Ik kreeg geen hap meer door mijn keel. En dan juffrouw Kuiper, de kleuterjuf, ik vond haar een echt takkenwijf, helemaal niet aardig tegen die kleuterjes. Mijn broertje Willy Ree zat bij haar in de klas. En de handwerkjuf wiens naam mij ontschoten is. Een keer per week kwam ze ons halen, volgens mijn alleen de meisjes, en dan gingen we naar het handwerklokaal. Ze was altijd helemaal opgewonden als ze meester de Zeeuw tegen kwam. Een keer viel ze en haar grootste angst was dat meester de Zeeuw het te weten kwam. “Niet tegen meester de Zeeuw zeggen hoor!!!” We mochten ook een keer een soort felgekleurde knuffel in elkaar flansen met van die grote voeten en ogen en een rond zwart neusje, ze waren heel populair, ze hadden een bepaalde naam maar die ben ik even kwijt. Voorheen werden we bijvoorbeeld met een breiwerkje zoet gehouden maar dat werd dan zo’n stijve lap dat je het gewoon rechtop, of in welke positie dan ook, neer kon zetten. Het leek wel kneedbaar karton en dan lekker groezelig omdat je er een half jaar overdeed. Na deze knuffelactie kon de handwerkjuf niet meer stuk. Van de leerlingen kan ik me ook nog een aantal goed voor de geest halen: Yvonne Borggreve, vriendin, bij haar thuis speelde we vaak. (Nee Yvonne ik ben je ook niet vergeten hoor) We hebben ook nog een tijdje op padvinderij gezeten, volgens mij via Loesje Burgerhart, ook een leerling uit de klas. Verder Anita Bijl, ook een vriendin. Bij haar thuis gingen we stiekem mensen bellen en dan allemaal rare dingen zeggen en hijgen, ontzettend lachen. Haar ouders hadden een bar midden in huis, heel interessant vond ik dat. De hond en de kat heette Whiskey en Soda. Haar vader (reed altijd in een BMW) werkte bij een rijschool, ook in de Pijnackerstraat, daar woonde ze een paar huizen naast. Ze had ook nog een broertje Rene en haar moeder was op welk moment van de dag dan ook, tot in de puntjes verzorgd en altijd opgemaakt. Leuke tijd gehad met Anita. Ze is ook nog eens bij me op bezoek geweest in Purmerend. Karin Kroonenberg, haar vader had volgens mij een fietsenwinkel /stalling, heb ik ook nog wel eens bij gespeeld. Dan was er ook nog een Anita Heil, ze was in het laatste jaar als het ware een concurrent van mij want volgens mij waren we verliefd op hetzelfde jongetje, ik dacht dat hij Chris heette en volgens mij kwam hij pas in de vijfde bij ons op school. Carla Henrotte, Ingrid Donk, Aleida Knobbe (altijd verkouden inclusief groene snotneus) Jolanda Wanrooy (met broers Chris en Robbie), Astrid van Bennekom, Reinie of Reina (?) met wie ik vaak speelde, samen met Joke Smit (broer Frans, had altijd een soort van prothese-achtig geval dwars op zijn enkel staan, zeer i

Dr. J. Woltjerschool, 1963