Jan Luinge

In de kelder van de school was de fietsenstalling en elke x als je fiets niet in één van de rekken stond dan had je geheid een lege band, door de concierge veroorzaakt! In een lange rij staan voor één fietspomp was het gevolg! Grote jongens uit de machin

In de kelder van de school was de fietsenstalling en elke x als je fiets niet in één van de rekken stond dan had je geheid een lege band, door de concierge veroorzaakt! In een lange rij staan voor één fietspomp was het gevolg! Grote jongens uit de machinistenklas/partimers kropen altijd voor en niemand zei er wat van tot dat ik een x optrad als 14-jarige bengel! Ik tikte zo'n kolos op z'n schouder, terwijl hij voorgekropen zijn band aan het oppompen was, met de mededeling dat hij achter aan moest sluiten! Hij strekte zijn rug draaide zich om en bleek 3 a 4 koppen groter dan mij te zijn, een kolos en handen als kolenschoppen. Mijn eerste reaktie was hem een tik te geven toen hij mij hardhandig aan de kant duwde! Als een berg kwam hij langzaam op mij af om me af te straffen. Het enigste wat ik kon doen was mijn fiets tegen hem aan gooien in de hoop dat dat hem zou stoppen. Helaas, hij stapte over mijn kleine fietsje heen en kwam nog dreigender op mij af. Vanuit mijn angst ging ik in de aanval schopte hem onder de knieschijf waardoor hij uit balans raakte en voorover viel, op dat zelfde moment draaide ik één x om mijn as en haalde ongenadig uit met mijn kleine rechter vuistje om hem vervolgens tijdens zijn val recht op zijn oog te raken waarna hij als een blok ter aarde ging! Getergd en kreunend en met de vraag; wat gebeurd hier allemaal met me, kwam hij langzaam overeind en wilde mij vervolgens weer te lijf gaan! Zover kwam het gelukkig niet want beide werden we door de persoon die onze banden had leeg laten lopen, de concierge, in de kraag gevat! Hij werd als eerste voorgeleid aan de directeur van de school want vechten was terecht ten strengste verboden en werd altijd bestraft. Toen hij vanuit de kamer, van de directeur, naast mij op de bank in de hal ging zitten wist ik niet wat ik zag, een oog zo groot als een meloen en zo blauw als inkt en dat had ik gedaan bij zo'n Goliath. Hijzelf vroeg zich ook af middels mij te vragen hoe ik dat voor elkaar had gekregen! Hij had respect voor mij voor wat ik had gedaan! Opkomen voor allen met een lege band staand in de rij op hun beurt te wachten en ik was de eerste en de enigste die zich er tegen durfde te verzetten en daardoor kreeg hij zijn verdiende loon! Mijn beurt was aangebroken om me te verantwoorden bij de directeur maar toen ik binnen kwam stuurde hij mij met een verbaasde blik meteen weer weg, met de mededeling dat ik nog niet aan de beurt was en even op de gang moest wachten. De concierge deed op dat moment twee passen richting de directeur en fluisterde hem in zijn oor; dat is de jongeman die u betreffende dit incident moet hebben hoor! Het hoofd schuin naar mij gericht over zijn bril heen kijken keek hij mij aan met zoveel verbazing dat ik dacht dat hij zou vergeten adem te halen maar, gelukkig vroeg hij mij op tijd hier te blijven en te gaan zitten. Toen ik hem mijn verhaal had gedaan vroeg hij mij in het vervolg mijn fiets in de daarvoor bestemde rekken te zetten om situaties als deze te voorkomen, ik hoorde hem nog zachtjes fluisteren; ongelooflijk!! Als straf moest ik twee vrije middagen terug komen om de omgeving rondom de school van zwerfvuil vrij te maken! De eerste vrije middag dat ik terug kwam was de machinistleerling er ook en het eerste wat hij deed toen hij me zag was me zijn excuses aanbieden en de hand schudden! Ik ben dit voorval nooit vergeten en wist ik toen al dat ik een beschermengel had!

Lts de kronenburg, 1965