Irene van Oosten

Ik herinner mij bepaalde klasgenoten, zoals Jantje Bruinsma en zijn olijke broertjes en zusjes, goed.

Ik herinner mij bepaalde klasgenoten, zoals Jantje Bruinsma en zijn olijke broertjes en zusjes, goed. Ik speelde vaak met ze op straat. Zijn vader had een spannende baan. Hij was volgens mij vuilnisman of takelde autowrakken weg of zo iets dergelijks. Dan had je Jozefien Valk, Joan Woesthoff, Renee Wolbink, Desiree ter Heijde en Karin Kroon. Tillie de Ridder, met haar leuke familie en moeder, waar je altijd welkom was. Haar vader was dominee bij een Apostolische gemeenschap. Op Peter Zwart was ik verliefd en ook op Ronnie Bouwhuis. Verder herinner ik me Paultje Bouwhuis, Ronald Schothorst en Ronald... Volgens mij waren de Ronaldjes knappe koppen met mooie CITO-toets uitslagen. Ook herinner ik mij Robert Siemelink. Hij en Corry werden veel gepest, daar deed ik helaas ook aan mee. Ik werd soms ook gepest en buitengesloten. Ik was een van de eerste Surinamers op die school en had soms moeite om me te handhaven. Ik kwam Robert later op oudere leeftijd tegen bij de metro in Amsterdam. Hij was een beer van een vent geworden. Ik dacht nu neemt hij vast wraak en slaat hij me in elkaar. Maar nee hoor, tot mijn verbazing hielden we een aardig en leuk gesprek waarin hij vertelde over zijn (gelukkig) leven op dat moment. Robert, ik hoop dat het je nog steeds goed gaat. Het schoolhoofd meneer Horneman was behoorlijk streng en boezemde ontzag in. In de eerste of de tweede klas zat ik bij meester de Vries of de Vlies in de klas. Hij was energiek en vrolijk. Van juffrouw Kroon kregen we handwerkles. Zij leerde ons breien maar ik had er geen feeling voor. Ik moest een beertje breien tot het af was, van de 4de tot en met de 6de klas. Ik keek daardoor erg tegen handwerken op. In de zesde klas kreeg ik er echter de geest en handigheid in en breidde het beertje toen snel af. Juffrouw Kroon had een buitenverblijf en nodigde elk jaar de zesde klassen uit om te komen logeren, maar onze klas mocht niet komen omdat wij volgens haar over haar hadden geroddeld. Dat was een teleurstelling natuurlijk. Gelukkig gingen we wel naar het Jan Willem Roskam huis op de veluwe. Erg leuk. Er was ook een andere school uit Amsterdam-zuid waarvan sommige kinderen op ons neer keken. Zij gingen er prat op dat ze aan hockey deden. Ik vond mevrouw Veldhuis erg aardig. Meneer van Kooten had veel te verduren met ons. Enkelen onder ons begonnen al venijnig te puberen. Ten slotte, sloten wij onze lagere schooltijd af met de musical 'het koffertje van meneer van Dalen'. Spetterend afscheidsfeest! Allen groetjes van Irene.

Timotheusschool, 1967