Ine van den Heuvel

Mijn grootste vriendin was Paula Eschbach, wat een gek wijf.

Mijn grootste vriendin was Paula Eschbach, wat een gek wijf. Mijn heimelijke liefde heel in het begin gold Eddy Manuhutu, als ik daar nu over nadenk, zit ik te glimlachen. We reden af en toe extra naar Capelle a/d IJssel met de fiets, om hem te kunnen zien. Ik kon me dan al verheugen op zo'n "legerdag" of een "schoolreisje" - je schoolliefde dan wat vaker te kunnen zien. In de vierde klas was ik stapelgek op Huib E. Wat hebben wij op die school kunnen keten. Het was echt te gek. Paula en ik zeiden altijd, als we later groot zijn, dan sturen we onze kinderen ook naar de WdZ-school. We hadden echt een te gekke klas. Ik kan me niet meer aan zoveel namen herinneren. Onze leraar Engels, dhr. Heide, was een hele toffe vent.... bij hem leerde je veel, juist omdat hij zo streng was. Bij Kuifje was het meer een gigantisch chaos... Waar ik absoluut niet mee overweg kon, was de heer Bouchard. Hij was een paar jaar op de MULO en aangetrokken, om Duits te geven, maar bracht het onderwerp regelmatig op sexuele voorlichting, ik vond hem een griezel. (",. Verder zaten er wat "stoere" binken bij ons op school. Zo reed ik diverse malen met Ton Kooren mee richting Oostvoorne. Ik voelde me helemaal te gek. Namen van de klasgenoten, die ik me herinner: Toos van der Wal, Marcella en Gonnie Pasman, Kees van Beest, Jan Woudenberg, Joke Munne, Bas van Sabben, Dick Smit, Jan Visser, Rijkus de Lang, Hans Jongsma, Anneke van Dam, Emma Stolpman, Herman Visser, Frits Spilt, Plony Vink, Herma Pruijsen, Jos Cleypool, Maria Decker en Sandra W. Richard. Ook mijn broer Ton zat op dezelfde school, maar was meestal de concierge aan het helpen.... Ja, een te gekke en onvergetelijke tijd!

Willem de Zwijger Ulo / Mulo, 1960