ina vantoor
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van ina vantoor en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
ina vantoor heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVan het eerste jaar lagere school herinner ik mij alleen angst.
Van het eerste jaar lagere school herinner ik mij alleen angst. Ik ben 6 jaar enig kind geweest en heel beschermd en afgeschermd opgegroeid. Een week op de kleuterschool gezeten, een herinnering door een waas van tranen. Omdat mijn moeder mij ook miste hoefde ik daar niet meer heen. Ze heeft mij wel 2 jaar ingeprent dat de lagere school onontkoombaar was. In de klas ging het nog wel maar het speelkwartier was een ramp. Al die kinderen die zo'n oorverdovend lawaai maakten en zo renden en wild waren. Ik heb een jaar met mijn rug tegen een muurtje gestaan uit pure angst voor dat geweld. Ik kon touwtje springen (bom zelfs) maar alleen. Ik kon ballen (met 3 tegelijk) maar tegen een deur. Van mamma en oma geleerd. Tikkertje en bokkie springen was nieuw. Hoe kinderen met elkaar omgingen was nieuw voor mij. Ik liep 4 keer per dag over de Schiedeamseweg en altijd werd ik opgewacht door die rotjongens van Koorn die het op de strikken van mijn vlechten gemunt hadden. Angst. Kreeg je thuis ook nog op je kop als je een strik kwijt was. Inderdaad dat eerste jaar lezen en schrijven geleerd van juffrouw van Osselen (met dank aan Koos Bernard want ik was haar naam vergeten) maar dat was een peuleschil vergeleken met wat ik dat jaar buiten school heb geleerd. 2e jaar (juffrouw Kachelhout) ging het beter. Voor een groot deel te danken aan mijn nichtje Eef waar ik naast zat en van wie ik de hele lagere school onafscheidelijk ben geweest. Kan me herinneren dat Kachelhout altijd een witte jas droeg en gele vingers had. De grap was als ze langs liep dubbelgevouwen kartonnetjes op het riempje te zetten. Ik durfde dat niet. Heb zelfs het eerste jaar een keer in mijn broek geplast omdat ik mijn vinger niet durfde opsteken. Gelukkig was dit mijn vader ook eens overkomen. Had mij dan wel wat aangepast maar de angsten bleven. Je "mocht" dan wel eens bij een vriendinnetje blijven eten. Dat was geen pretje voor mij. De regels waren bij iedereen anders dan thuis. Meestal kreeg je geen mes. Dat was een probleem. Prakken of met je vingers was thuis verboden. Hoe kreeg je in godsnaam anders dat eten op die vork. Je moest je bord leegeten. Hoe dan ook. Dan waren er ook vaak oudere broers of zussen. Mijn vriedinnetjes deelden vaak een kamertje en dan was het oppassen voor die zussen. Helma was enig kind, daar was het rustig in huis, maar daar was weer zo'n enge hond. Vaders waren ook wezens waar je voor op moest passen maar die waren er gelukkig niet vaak. Het 3e en 4e jaar hadden we een juffrouw. Ik ben haar naam vergeten maar het was iets met West of Wester. Wat die ons geleerd heeft weet ik niet meer. Ze heeft wel "De schoorsteenvegertjes van Napels" voorgelezen en ik kon inmiddels eten zonder mes, broers en zussen te vriend houden en vaders ontlopen. En ik had een fiets waardoor de broertjes Koorn ontweken konden worden. De fiets was geen onverdeeld genoegen. Ik leerde dat bezit een zorg is want ik was oeverloos het sleuteltje kwijt en had steeds een lekke band. Gelukkig hadden we Brobbel (nog later met Bea in de klas gezeten). De tijd van elfjes was voorbij en de 80 jarige oorlog begon. Toen werd het pas echt erg. Mechelen, Zutphen en Naarden werden uitgemoord. Ria had een blinde moeder en een zus die met haar been in een beugel liep en een vader die wanten had zonder vingers. Willem van Oranje werd doodgeschoten en Winneke had een broertje dat T.B. had en in een satorium in Davos zat. Egmond en Hoorne werden terecht gesteld en die vaders waarvan ik dacht ze zo mooi ontlopen te hebben waren er vaak niet meer. Toen we de 80 jarige oorlog hadden gewonnen kregen we meester Verheul in de 5e en 6e klas. En Frans en beredeneersommen en godsdienstles. Mooie herinneringen aan dominee Itterson. Die kon mooi vertellen. Ik kan alle bijbelboeken van het O.T. nog zo opspuien De beredeneersommen werden als afschrikwekkend voorbeeld gebruikt om te tonen hoe moeilijk het zou worden op de middelbare school. Weer bang. En Frans: La bonne fume la pipe de papa. Maar dat begreep ik toen nog niet.
Theo Thijssenschool, 1958
de hele school.
de hele school
Koninklijke Academie van Be..., 1972
Toelatingsexamen doen.
Toelatingsexamen doen. De gevreesde beredeersommen waren dat jaar vervangen door meetkundige plaatjes waar je iets creatiefs mee moest doen. Mamma knipte het berichtje van de geslaagden uit Groot Vlaardingen. Ik kreeg een nieuwe rok en een heel grote schooltas (echt leer) met veel vakken en een rits. Het Tomadorekje werd leeggemaakt. Okkie Pepernoot, Paulus de Boskabouter, Pinkeltje en Professor Zegellak gingen in een doos onder mijn bed. Pappa zette een van de eerste doe het zelf pakketten in elkaar: Mijn bureau!. Het had van die scheve pootjes en is net zoals mijn hele middelbareschoolcarriere altijd blijven wiebelen. Had ik op de lagere school nooit begrepen dat je daar kwam om wat te leren werd dat nu anders. Leren, hoe doe je dat als het niet vanzelf gaat. Kwam doodmoe uit school en na een kopje thee van Mamma viel ik als een blok in slaap. Huiswerk!! Wist ik veel wat ik daarmee moest. Alles maar 4 keer doorlezen was mijn oplossing. Daarmee wel het eerste jaar doorgekomen. Keuze na het brugjaar: H.B.S. Had pappa ook gedaan. Het 2e jaar ging het mis. Pappa en mamma waren niet boos. Ik was nog zo jong. Speelde nog zo graag met mijn zussen die 6 jaar jonger zijn. 2e keer 2e was een makkie. 3e ook zo doorgelopen. 4e. 16 geworden. Sparen voor een brommer. Handeltje in plavuizen uit de pandjes van mijn vader.
gemeente lyceum vlaardingen, 1964