Bekijk het volledige profiel van Henk Reitsma en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Henk Reitsma heeft 10 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDe praktica in de begin 60-er jaren waren best leuk.
De praktica in de begin 60-er jaren waren best leuk. Bij het analytisch prakticum werd b.v. door de assistent een ijzerdraadje afgewogen en in een bekerglas met zoutzuur gedaan. Uiteraard was het de bedoeling dat draadje op te lossen en via titratie het oorspronkelijke gewicht te bepalen. Als het antwoord meer dan 10% scheelde moest het overgedaan worden. Er waren slimmerikken die met dat draadje in zoutzuur naar de spoelbak renden, het zoutzuur weggooiden en het draadje afspoelden en droogden en wogen. Ze telden er dan 5% bij en meestal was het antwoord goed. Het organisch prakticum was toch wel een beetje link. Er waren mensen, die (om maar snel klaar te zijn)etheroplossingen afdampten onder de geiser. De kunst was dan de fles weg te halen voordat de etherdamp de vlam in de geiser bereikte. Levensgevaarlijk maar je was wel snel klaar. Natuurlijk was er ook iemand die 2 liter oplosmiddel in een refluxopstelling maar niet aan de kook kreeg en er toen uiteindelijk een kooksteentje in gooide. Resultaat: alles tegen het zachtboord plafond. Die jongen was de rest van de middag met emmer en spons bezig om dat plafond schoon te maken. En bij het anorganisch praticum was er een vriend, die het maar niet lukte een anorganisch preparaat te maken. Daarom aan pa, die drogist was, maar gevraagd dat spul te bestellen bij de Amsterdamse Chinine Fabriek (ACF). De ACF had deze stof niet in voorraad en belde de Universiteit, waar men antwoordde dat dat goed uitkwam want er was net een student bezig met de opdracht die stof te maken. Het kostte 100 gulden per gram. Uiteraard ging de bestelling niet door. Heel veel later was ik tijdens mijn promotieonderzoek in de jaren 70 zelf prakticum assistent. Nog steeds dezelfde typen studenten; handig of onhandig, en natuurlijk ook slimmerikken. Met mijn collega-assistent Henk Bintanja veel gelachen om alle gekke voorvallen op dat practicum. Henk was 29 jaar en wilde met zijn vriendin na zijn afstuderen een wereldreis maken en dan tot zijn 30e wegblijven zodat hij niet meer in militaire dienst hoefde. Henk is inderdaad vertrokken maar nooit meer teruggekomen omdat hij met zijn vriendin op gruwelijke wijze is vermoord in Thailand. Hoe grillig kan het noodlot zijn.
Universiteit van Amsterdam,..., 1962
Voetballen deden we op de Koemarkt, behalve op dinsdagochtend als de veemarkt werd gehouden.
Voetballen deden we op de Koemarkt, behalve op dinsdagochtend als de veemarkt werd gehouden. Maar als 's middags de koeien weg waren werd er weer na schooltijd gespeeld, ook als de koeie-poep nog niet was opgeruimd. Smerige kleding werd "op de koop" toegenomen, want die deed moeder wel weer in de was. Een typisch volksgebruik was het "lou-lou-kievitten", waar we bij school A trouw aan meededen. Ca. 1 week voor het kermis was in Purmerend, liepen alle jongens 's ochtends met een lang touw in de hand op een sukkeldrafje door Purmerend, daarbij zingend "Lou Lou Kieviet, Morgen is het kermis". We kwamen dan altijd te laat op school, wat meestal wel werd geaccepteerd, behalve die keer dat we pas om 11 uur terug waren, omdat we langs Kwadijk waren gelopen. Vlak bij school woonde de heer Nies, die vaak gepest werd doordat schoolkinderen heel hard "hatschie" riepen. Eveneens werd de heer Nies boos toen in de winter bij hem werd aangebeld en een grote sneeuwbal van ca. 1 meter bij hem de gang werd binnengerold door de schooljeugd. HIj wilde razend achter de deugnieten aan, maar kon niet zo snel over die sneeuwbal heenkomen. Toch was het de heer Nies, die "het laatst lachte", toen hij korte tijd later fl 100000 won in de staatsloterij; er bestond in die tijd blijkbaar nog gerechtigheid.
School A, 1951
Natuurkunde leraar Koning demonstreerde in een halfverduisterd lokaal met zijn rug naar de klas reflectie en breking van lichtbundels m.
Natuurkunde leraar Koning demonstreerde in een halfverduisterd lokaal met zijn rug naar de klas reflectie en breking van lichtbundels m.b.v. een optische lichtbank, toen plotseling een prop papier ketsend tegen zijn kale achterhoofd werd geschoten. Koning keerde zich witheet van boosheid om en er viel een doodse stilte in de klas, totdat Grietje Kwadijk de slappe lach kreeg en niet meer kon ophouden. "Straatmeid" beet Koning haar toe en stuurde arme Grietje de klas uit. Ik weet niet meer wie de echte schuldige was. Overigens was de heer Koning een van de aardigste leraren van de school en ik heb hem dan ook alleen deze ene keer boos gezien.
Rijks HBS, 1957