Henk Bakker
Kent 24 personen
Bekijk het volledige profiel van Henk Bakker en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Henk Bakker heeft 10 klassenfoto's en kent 24 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
Aanmelden1970: Diploma Timmerman.
1970: Diploma Timmerman. Klas 1J, klassenleraar Ko Hammer. Klas 2TB, klassenleraar Piet Kwantes. Klas 3TB, klassenleraar Piet Kwantes. Klas 3TTH. Klassenleraar v/d Weide. Hoewel deze school mij verre van beviel heb ik er toch de schoolprijs als beste afstudeerder gekregen. Er waren enkele goede leraren, de timmerleraren Kwantes, Doets, en Koerten, leraar schetsen Wittebol en leraar algemene vakken Dorgelo. De rest stak niet met de kop boven het maaiveld uit of waren hufters die het woord leraar niet verdienden. Met name Hoepman, Emmaneel en gymleraar Roosen waren minkukels die er gedrag op na hielden dat hen een berisping van de onderwijsinspectie had behoren op te leveren, of beter nog, ontslag. Bij laatstgenoemde moest je als je vergeten was om een handdoek mee te nemen voor het douchen na afloop van de gymles voor straf hoofdstuk 1 van het lesboek Nederlandse taal overschrijven. Ik heb dat een aantal keren moeten doen en weet daardoor nu nog steeds de titel van dat hoofdstuk. Die luidde "Naar duistere diepten". Het ging over de Carlsbad Caverns in de staat New Mexico in de USA. Deze grot heb ik in 1979, toen ik met een internationale groep een kampeertrektocht door de Verenigde Staten maakte, ook echt bezocht. De verplichte wekelijkse zwemles was voor mij het dieptepunt van de week. De verplichte jaarlijkse sportdag was voor mij het absolute dieptepunt van het hele schooljaar. Ondanks het gevangenisregiem, de matige leraren en de grote aantallen agressieve medeleerlingen (gelukkig was en ben ik behoorlijk sterk) ben ik hier zo opgebloeid dat ik de schoolprijs won. De gebakjes waarmee de bakkers aan het einde van de ochtend de klassen langs gingen waren de lekkerste die ik in mijn hele leven heb gegeten.
Centrale Technische School, 1966
Op advies van een schoolarts heb ik hier als 11 jarig jongetje in de nazomer en herfst van 1964 zes weken doorgebracht.
Op advies van een schoolarts heb ik hier als 11 jarig jongetje in de nazomer en herfst van 1964 zes weken doorgebracht. Waar het goed voor was hebben mijn ouders en ikzelf nooit begrepen. Het verblijf begon met het insmeren van mijn haar (en dat van de andere nieuwkomers) met een luizendodend middel en een ondervraging door een psycholoog. Ik herinner mij dat deze behoorlijk verbaasd was dat ik op zijn vraag wat mijn lievelingskleur is antwoordde dat dat "blauw" is. Volgens hem zouden de meeste kinderen voor "rood" kiezen. Overdag verbleef ik met een groep jongens in een bijgebouw annex koetshuis achter op het terrein. Ik herinner mij dat het achterste gedeelte daarvan een timmerwerkplaats annex opslagruimte was. 'S morgens werd er ontbeten en daarna spelletjes en handenarbeid gedaan. Het eten moesten we zelf halen uit een gaarkeuken in het hoofdgebouw. Na de lunch moesten we verplicht een uur naar bed. Ons slaapvertrek was in het hoofdgebouw links achter. Ik weet nog steeds precies waar mijn bed stond. In bed mochten we boeken uit de bibliotheek lezen. Ik herinner mij een zich in Noord Afrika afspelend verhaal van Karl May over zijn held Kara Ben Nemsi met veel bloederige vechtpartijen. Na de verplichte rust gingen we vaak het bos in. Ik herinner mij de Middachter Allee, de dikste boom (een beuk) van Ellecom, de Duivelssteen, De Postbank, wilde zwijnen en de Carolina Hoeve. Op het terrein van De Ketelaar stonden oude Kastanjebomen. Toen de kastanjes begonnen te vallen ging ik die in grote aantallen verzamelen. De kastanjes bewaarde ik in in mijn persoonlijke lade (ook die zou ik nu nog steeds kunnen aanwijzen als hij er nog is) in het dagverblijf in een uit de gaarkeuken afkomstig messingkleurig leeg appelstroop blik. Op een keer hadden we in het bos een kleine slang (Hazelworm) gevonden. Deze vormde voor de juffen aanleiding om samen met ons een terrarium met paddenstoelen, mos, dennenappels, eikels, en andere zaken uit het bos te gaan fabriceren en daar het slangetje in te stoppen. Wat het diertje er van vond werd niet gevraagd. Ik herinner mij dat ik de paddenstoelen niet durfde aan te raken omdat ik dacht dat deze giftig waren. Op een middag was ik met een paar jongens en een van de juffen voor de allereerste keer in mijn leven Monopoly aan het spelen. Ik was zo gelukkig om de Kalverstraat te kunnen kopen, maar had niet meteen door dat ik daar een sterke troef mee in handen had. Een andere jongen, die De Leidsche Straat in bezit had, heeft gedurende het vervolg van het spel voortdurend geprobeerd om mij te bewegen om mijn Kalverstraat aan hem te verkopen. Ik weet nog steeds dat ik zijn herhaalde koopaanbod consequent heb afgeslagen. Uiteindelijk, maar dat weet ik niet meer helemaal zeker, was ik ook degene die het spel won. De leiding van mijn groep bestond uit drie juffen die elkaar afwisselden. Een daarvan heette juf Frankenhuizen en was wel aardig. Ze zou binnenkort stoppen met haar baan omdat ze ging trouwen. De andere twee, waarvan een Ada de Kam heette, waren streng. En dan hadden we nog de oude grijze directrice. Ik heb haar tijdens het hele verblijf maar één keer van dichtbij gezien. Het beeld dat ik daarvan in mijn geheugen heb overgehouden klopt echter haarscherp met de foto's die ik nu (50 jaar later) op Schoolbank van haar heb aangetroffen. Hetzelfde geldt voor Juf de Kam. Op een van de laatste dagen van het verblijf moesten we een toneelvoorstelling voor onze ouders geven die op bezoek kwamen. Ik koos er voor om een kannibaal te spelen en werd als zodanig uitgedost, compleet met pijl en boog. Ik moest ook een (zelf bedacht) liedje zingen zoiets van "ik vreet je op, ik vreet je op, zij de kannibaal". Mijn idee om een kannibaal te gaan spelen was ontstaan uit de verhalen van mijn schoolmeester, meneer de Waard van de 4e klas van de lagere school, die een paar jaar eerder soldaat in Nieuw Guinea was geweest en daarvan dia's had vertoond in de klas. In Nieuw Guinea kwamen toen nog kannibalen voor. Van mijn groepsgenoten herinner ik me een vervelend jongetje uit Amsterdam en een aardige landbouwerszoon met de naam Bas Klauwen (of zo iets) uit de Noord-Oostpolder. En ook een nogal agressief knulletje uit Friesland. En toen brak eindelijk de dag aan dat mijn ouders mij met hun eerste Volvo Amazone (kenteken JD-99-10) weer kwamen ophalen. Wat ik mij van de thuiskomst in ons huis (waar ik nog altijd woon en ook altijd hoop te blijven wonen) herinner is dat de vertrekken zo klein leken vergeleken met die in de Ketelaar. In het begin heb ik mijn ouders gemist. Uiteindelijk heb ik aan mijn verblijf in Koloniehuis Ketelaar een heel speciale zeker niet negatieve vakantie achtige herinnering overgehouden. Met name de middagwandelingen tijdens mooi weer in de prachtige bossen rondom Ellecom zijn mij in zeer positieve zin bijgebleven. Ik droom er al jaren van om die bossen weer eens te gaan opzoeken. Dit stukje en bovenstaande herinneringen aan de Koningin Julianaschool heb ik 50 jaar na dato direct uit mijn geheugen opgeschreven.
Koloniehuis Ketelaar, 1964
1e en 2e klas: Juf Brouwer die in de Tuinstraat woonde; 3e klas: Juf Koper van de Prins Hendrikkade; 4e klas: eerst Meneer Wouters, later Meneer de Waard die soldaat in Nieuw Guinea was; 5e klas: Meneer Karg uit Suriname; 6e klas: Het schoolhoofd G.
1e en 2e klas: Juf Brouwer die in de Tuinstraat woonde; 3e klas: Juf Koper van de Prins Hendrikkade; 4e klas: eerst Meneer Wouters, later Meneer de Waard die soldaat in Nieuw Guinea was; 5e klas: Meneer Karg uit Suriname; 6e klas: Het schoolhoofd G. van der Meij. 1e, 2e en 3e klas: Als juf Brouwer ziek was werd ze vervangen door juf Bos. Als juf koper ziek was werd ze vervangen door juf Kes. Nu, 50 jaar later, kan ik mij nog steeds allerlei details van mijn jaren op de Julianaschool voor de geest halen. Bijvoorbeeld de sfeer in de klas, Bijbelse geschiedenis met grote wandplaten met Bijbelse taferelen, leesboekjes over Jaap en Gerdientje, versje (Psalm) uit liedboekje opzeggen, rode en groene bonnetjes van 5 en 10 ct voor de zending, melkflessendoppen (van aluminium) verzamelen, ook voor de zending, bij juf Brouwer groene stempels met "ga zo voort" en dergelijke in je schoolschrift als je het goed had gedaan en bij juf koper een met een balpoint getekende rode "vlag". Als je er daar drie (of vijf ?) van had mocht je lucifermerken, suikerzakjes of sigarenbandjes uitzoeken uit een grote doos. Na de ochtendpauze koude schoolmelk.De aluminium doppen werden met een schaar doorgeprikt en dan opdrinken met een rietje. Als het mooi weer was in plaats van gymnastiek softbal op het schoolplein, per provincie plaatsnamen leren en voor de klas opzeggen.Aan het einde van de middag tekenen en inkleuren met vetkrijtjes. En dan ging om kwart voor vier de schoolbel en mochten we weer naar huis gaan. Een keer per jaar kwam de schooltandarts op bezoek. Deze hield praktijk in een bus die buiten op het schoolplein stond. Vooraf zat je te bibberen van angst tot je aan de beurt kwam en vooral of je er deze keer zonder vullingen vanaf zou komen. Een andere minder prettige gebeurtenis was de jaarlijkse TBC controle. Je kreeg dan met een gemeen scherp pennetje een kras in je arm. Als dat na drie dagen rood werd moest je verder onderzocht worden. Ik herinner me een vriendelijke oudere meneer die concierge was, voor de verwarming zorgde etc. Als ik me goed herinner was hij de opa (of anderszins familie) van klasgenoot Leo Bekker. In de 5e klas kreeg ik van juf Koper taalles Frans. Dit als voorbereiding op het vervolgonderwijs. Ik kwam er snel achter dat buitenlandse talen niet mijn ding zijn. Toch heb ik als volwassene uiteindelijk nog redelijk Engels en een beetje Duits leren spreken. Klasgenoten: Johan Baaijens; Dolf van Bakel; Henk Bakker; Leo Bekker; Willem Bras; Ytsie Brinkman; Lena de Bruin; ? (tweelingzus) de Bruin; Pim Duif; Jacob van Egmond; Siem Geugjes; Benny Grippeling; Teun Groothuis; Jan Heistek; Tetje Helder; Co van Heemst; Carla Hutte; Piet Jetses; Liesbeth de Jong; Andries Kiel; Hans van Kralingen; Rik van Lingen; Rob Luik; Gert-jan Moraal; Petra Patist; Hans van der Ploeg; Greetje Polm; Anda Proost; Sonja Roubos; Marjan ten Seldam; Anne Soek; Elly Stange; Jan Stender; Jan Valk; Jacob Valk; Peter Vleeshakker; Peter de Vries; Ina van der Werf; Gert Wouters. Wie ik vergeten ben mag zich melden. Aan sommige klasgenoten heb ik helaas geen goede herinneringen.
Julianaschool, 1959