Helga deGraaf
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Helga deGraaf en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Helga deGraaf heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVoortvarend in 1977 het kandidaats gehaald en daarna heel erg enthousiast als vrijwilliger bij de toen zéér bloeiende en geëngageerde Stichting Rechtswinkel Amsterdam.
Voortvarend in 1977 het kandidaats gehaald en daarna heel erg enthousiast als vrijwilliger bij de toen zéér bloeiende en geëngageerde Stichting Rechtswinkel Amsterdam. Op de Oudemanhuispoort ben ik in die jaren, tot de studiefinanciering ingreep, niet zo heel vaak meer geweest. Van 1980 tot 1982 kandidaatassistent bij de vakgroep Arbeidsrecht. De spurt zat er toen wel in, zodat ik januari 1984 afstudeerde. Ik had inmiddels toen al wel een baan en wel bij het Amsterdamse Buro voor Rechtshulp, zoals dat toen heette. De Bureau's Rechtshulp zijn inmiddels ter ziele, als gevolg van de verkwanseling van de sociale rechtshulp. Wat nu rest zijn de zgn. Juridisch Loketten en gelukkig nog een beetje sociale advocatuur. Ik houd me nog steeds met onder meer arbeids- en ambtenarenrecht bezig; oude liefde roest niet. In 2003 heb ik bij het Amsterdams ADR Instituut (óók Oudemanhuispoort) de postdoctorale ADR beroepsopleiding voor juristen gedaan, waarmee ik mediator werd.
UvA - Faculteit der Rechtsg..., 1975
Gestruikeld in de derde klas HBS.
Gestruikeld in de derde klas HBS. Ingehaald door het Mammoetsysteem; een bezemklas was er pas bij zittenblijven vanaf de 4e klas. Examen Havo in 1973. Examen Atheneum in 1975. Ontzettend jammer dat ik de HBS niet heb kunnen afmaken en er nu met één keer zittenblijven 8 jaar over heb moeten doen om op hetzelfde(?!?)niveau te komen. De school was ook niet erg behulpzaam; men was er over het algemeen niet zo op uit om puberende meisjes intellectueel te stimuleren. Dat ik van de derde HBS naar de derde VWO had kunnen gaan i.p.v. de derde Havo werd mij niet eens in suggestie gegeven. De omstandigheid dat mijn vader overleed hielp daarbij zeker niet. De wiskundeleraar Kuiper (Stip) bijv. ging er op voorhand van uit dat, tenzij het tegendeel zich had bewezen, meisjes niet geschikt waren voor het vak. ("Áls een hoek van 30 graad tegenover een rechthoekzijde staat, is die rechthoekzij de halve schuine zíjde; en de andere zijde die, is een half a wortel 3, maar bedenk toch wie de grootste is van béíde" (Ik kan dit nog zingen en op toon ook, maar begrip heeft hij niet bijgebracht). Verdere herinneringen: Sjakie (die haast wel model móet hebben gestaan voor de vieze man van Kees van Kooten) met zijn Citroënbus waarin zijn lauwe frituurvet, die aan het begin van de pauze de straat in kwam scheuren, want rector Kuiper (in de beginjaren: jongens met lang haar en meisjes met een broek naar huis, en éénrichtingsverkeer op de trappen) stond vaak om de hoek klaar om hem te verjagen: "Jij ook een kroketje? Snel, snel..."; de aardige wiskundeleraar Faber, Van Alphen, Kerkhof met zijn franse uitstraling inclusief Gauloises, Louman, Zoethout, Toet, Bok, Suk (was op werkweek naar Berlijn alle paspoorten en visa vergeten. We hebben uren in een wegrestaurant moeten wachten op nalevering!), later duits van Brouwer (zweedse klompen en lang haar): les in de zandbak, Hunderman (las op een onvergetelijke manier Het stenen bruidsbed voor in de klas), Van Oosten, Telman en Van der Graaf en - nu ik daar zo aan terugdenk (met correctieve hulp van mijn oud-medeleerling Jonnie Zegerius) - maar één enkele vrouwelijke docent, mevrouw Eisma. En daarnaast gymnastiek van juffrouw Zandleven; wat hebben we haar het leven zuur gemaakt. Zo zaten we georganiseerd beurtelings met "onregelmatige menstruatieklachten" op de bank langs de kant; konden dan "natuurlijk" niet meedoen. Door de leerkrachten werd volop gerookt in de klas; bij sommigen stond het echt blauw. Een heel erg goede herinnering is de Katerkelder. Bij de diploma-uitreiking HAVO weigerde rector Van Straaten ter plekke pertinent om mij toe te laten op het Atheneum, toen ik desgevraagd aangaf dat te willen gaan doen na de HAVO. Dat ik in die periode ben gaan samenwonen met Hein Willems (daarvoor op het Berlage gezeten en voor de leraren en schoolleiding uiterst lastig in zeer felle discussies op politiek en ander gebied) zal zeker daarbij doorslaggevend zijn geweest. Na inschakeling van de onderwijsinspectie kon doorstromen naar het VWO uiteraard wél. Toch heeft men nog fanatiek getracht om mij bij het kerstrapport in 5 VWO van school te verwijderen. Ook hier heeft de onderwijsinspectie uitkomst moeten bieden. Het was jaren later een heerlijk moment van genoegdoening toen ik de heer Van Straaten in de pauze tussen colleges toevallig tegenkwam in de hal van de Oudemanhuispoort. Hij viel totaal uit zijn rol; wat had die man het moeilijk...! Ik hoorde daar in zijn optiek niet te zijn. Dat IK dáár was paste volstrekt niet in zijn kader.
Berlage Scholengemeenschap ..., 1967
Ik ben blij dat ik op deze school heb gezeten.
Ik ben blij dat ik op deze school heb gezeten. Het was een hele goede basis. Mijn zusjes Addy (tot groot verdriet in 2002 plotseling overleden), Marijke, Els en broer Luuk (het tweede grote verlies: 2008) zijn mij voorgegaan. Wel zeer christelijk en sommige kinderen waren in mijn ogen wel heel erg chique. Als kind uit een atheïstisch gezin heb ik er nog een behoorlijke bijbelkennis opgedaan. Zeer nuttig. De herinnering aan de bijbelfiguren op het vilten bord in de kleuterklas bij de dames Bode en Krop en de jaarlijkse kerstsamenkomst in de Woestduinkerk. Schreuder (Bakkie): "......Want al zo lief heeft Gód de wéreld gehad, opdat hij zijn "ééénig geboren zoon gegéééven heeft; opdat een ieder die in Hém gelooft niet verlóóóren gaat, maar....." en dan de hele zaal:".....éééééuwig léééven hébbe"), staan dan ook in mijn geheugen gegrift. Later heb ik in diezelfde kerk - wegens overbevolking van het juridisch instituut van de UvA - het tentamen Burgerlijk Procesrecht gedaan. Niets veranderd, het kruis zelfs nog op dezelfde plaats; een fascinerende ervaring, waarbij ik overigens ook nog een 8 voor het tentamen scoorde. Bij het maken van groepsfoto's op de (geslaagde) reünie eind jaren '90 viel de hele groep spontaan in toen één van de reünisten de zin "want al zo lief .." startte! De werkweek in Ellecom heb ik blijkbaar zo leuk gevonden dat ik daar een waanzinnige collectie nabestelde foto's aan over heb gehouden. Muziekles van Herman Nieland, met zijn mobiele orgeltje, die ons ook het notenschrift bijbracht. In de brugklas hebben wij, meisjes, dat jaar wegens tekort aan jongens meegezongen in het jongenskoor bij de jaarlijkse Exelsior uitvoering van de Matthäus Passion in het Concertgebouw. Wel met stropdas, als ik mij goed herinner. Frans vanaf de 4e en bovendien engels en algebra in de brugklas. Een paar van mijn verdere herinneringen: Handwerkles van juffrouw Lieneman: op de warme zolder met bezwete handen babysokjes (!) breien, terwijl de jongens lekker gingen knutselen. Het buiten spelen in het parkje op het Museumplein achter het Stedelijk, waar we aan het eind van het seizoen bossen narcissen mochten plukken en het tussen de middag vrij in en uit kunnen lopen bij het Stedelijk en Rijksmuseum. Het Kastanjepleintje en de afgebrande villa op de plek waar later het Van Goghmuseum is verrezen. Winterpenen waren een tijdje populair, maar ook heerlijke stroopsoldaatjes die we in de PC Hooftstraat kochten. Leerkrachten: o.m. de dames Bode, Krop, Jongsma, Westering, Nagy, Vlaanderen.
Instituut Schreuder lager o..., 1959