harry vanheerden
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van harry vanheerden en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
harry vanheerden heeft 12 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVolgens mij zat ik op deze kleuterschool - als dit tenminste de kleuterschool van de Beroemde Juffrouw Schref was.
Volgens mij zat ik op deze kleuterschool - als dit tenminste de kleuterschool van de Beroemde Juffrouw Schref was. Een oude en strenge, maar toch aardige juffrouw. Het grappige was, dat ook mijn ouders Henk van Heerden en Gerda Vermeer 25 jaar eerder allebei (niet tegelijk) bij haar in de kleuterklas hadden gezeten. Toen ik bij haar in de klas zat, zat ze volgens mij net een paar jaar voor haar pensioen. Ze was een begrip in Alkmaar, een legendarische juf. Streng, maar met een klein hartje. Ze moet nu wel overleden zijn - of ze moet minstens honderd geworden zijn - wat me overigens niet zou verbazen, want Juf Schref was niet kapot te krijgen. Ik reed een enoooorm eind (vond ik!) van huis naar school. Vanaf de Coornhertkade (toen nog bijna nieuwe flats..) op mijn kleine blauwe fietsje -autopedbanden en mooie handvatten met gekleurde plastic franje eraan. (Op een dag was die eruit getrokken, tot mijn grote schrik en boosheid - zeg het nu maar jongens, wie dat gedaan heeft!!) Dat was een heel eind fietsen over de (toen al drukke) Straatweg, allerlei andere weggetjes, langs een pas nieuw winkelcentrumpje, met fietsenmaker (die toen nog eens mijn lege band heeft opgepompt - nogmaals bedankt, mijnheer). Ik heb veel plezier gehad op deze kleuterschool. Buiten op het pleintje was een hele grote zandbak, waar we enorme diepe gangen en kuilen groeven - het water erin - en grote kastelen bouwden. Juffrouw Schref was heel erg streng. Als we te lawaaierig waren, riep juffrouw Schref wel eens vertwijfeld uit: "ik krijg een punthoofd van jullie" en dan keken we ademloos toe of het puntje boven op haar hoofd al zichtbaar werd - want zoals ZIJ het zei, geloofden we het helemaal! Als we echt stil moesten zijn, dan was het onvoorwaardelijk stil. Dan zei juf: "En nu pakken we allemaal de sleutel en draaien we onze mondjes op slot"...en stil dat het was! Kattekwaad konden we niet veel uithalen. Dat mocht alleen Bennie - een jongetje die altijd ontdeugend en vervelend was, maar daar had juf een zwak voor. Hij mocht meer dan wij (hij mocht vaker met de grote plastic kiepauto spelen) en dat vonden we niet helemaal eerlijk. Juf vertelde elke dag bijbelverhalen, het was per slot een echte christelijke school. Mijn moeder vertelde later dat ik op een dag naar haar toe kwam en ernstig vertelde dat ik iets heel ergs had gezien: een vrouw met een duivel in haar buik...! Dat vond mijn moeder wel erg apart, en toen ze doorvroeg bleek het een zwangere vrouw te zijn geweest. Hoe kwam ik daar nou aan? Juffrouw Schref had het verhaal verteld van de duivel, die in iemand gevaren was (waarschijnlijk had ze gezegd 'die had een duivel in haar buik') en dat Jezus - of een bekende profeet, daar wil ik vanaf zijn - toen die boze geest bevolen over te gaan in een groep varkens, die zich vervolgens in een ravijn stortten. Zulke verhalen vertelde Juf Schref dus rustig aan kleine kleutertjes! De pedagogiek was in die jaren nog niet helemaal up to date! Wat me ook nog goed bij staat is dat we veel knutselden van papier en lijm, met plakkertjes erop. Dat moest allemaal heel stil en rustig gebeuren. Als we bezig waren, of bijna klaar, dan kwam juf kijken. Ze boog zich over je heen en wees met haar vinger aan wat goed of minder goed was. 'Ja juf', zei je dan gehoorzaam en als ze door was gelopen dan keek je even om je heen en poetste je met je vinger de spatjes weg van je plakwerkje. Want in haar enthousiasme, sprak ze nogal eens met consumptie. Op een dag hadden we de stoute schoenen uitgetrokken en haar met een hele groep klasgenootjes van huis gehaald - al zingend en roepend. Dat vond juf erg leuk en samen met ons liep ze naar school. Zo vrolijk als toen hebben we haar nooit gezien. Het was ook de begintijd van de Rock'n Roll en hoewel bij ons thuis alleen de singletjes van De Zingende Zusjes nog op de draaitafel lagen zongen we buiten KOM VAN DAT DAK AF!!
Christelijke Emma Kleutersc..., 1959
Ik heb een jaartje op deze school gezeten.
Ik heb een jaartje op deze school gezeten. Alleen in de eerste klas, toen verhuisden we naar Wieringen. Ik woonde aan de Coornhertkade - toen nog vrij nieuwe flats (!) waar ik altijd buitenspeelde. Elke dag liep ik naar school met mijn vriendje Ton van der Vaart en een paar andere vriendjes. We zaten met wel zo'n 45 of 50 kinderen in de klas - in van die ouderwetse schoolbanken. Bij een juf waar elke jongen een beetje verliefd op was: juffrouw Krul, met prachtig blond haar en een hele mooie stem, die je een soort Sound Of music gevoel gaf! Er was ook een Meneer King, van de vijfde klas. Die kreeg op elke verjaardag van iedereen een rolletje King pepermunt. En verder weet ik niet zo veel meer: ja, als het winter was liepen we door het parkje over het ijs naar school toe.
Beatrixschool, 1962
Ik heb maar e e n jaartje op deze school gezeten, in klas 1f en weet er niet meer zoveel van.
Ik heb maar e e n jaartje op deze school gezeten, in klas 1f en weet er niet meer zoveel van. Hoewel we het eerste 'Mammoetwetjaar" waren, moesten we toch een hele dag - of misschien wel twee dagen - toelatingsexamen doen, met o.a. het leren van latijnse woorden (die ik me nog kan herinneren. Het begon met "Marcus et Cornelia in hortus ambulant") Elke dag kwam ik helemaal met de bus uit den Oever, waar ik toen nog woonde. Vijf kwartier met de bus en dan nog zeker een kwartier lopen vanaf het station. Maar gelukkig waren we met z'n tweeen, Jan Laan en ik. Ik heb niet zoveel herinneringen. We verzopen een beetje als brugklassertjes op zo'n enorme school. We kwamen van een klein dorpsschooltje en dan is het een enorme verandering. De muzieklessen waren vreselijk. We kregen tijdens de lessen allemaal opera's te horen en dan tijdens een repetitie kreeg je een fragment en dan moest je kunnen opschrijven welke opera het was. Ik had het al niet erg op klassieke muziek - maar door zulke methoden is de lust helemaal verdwenen. We hadden een leuke geschiedenisleraar - ik weet de namen van de leraren niet meer. In de pauzes liepen we buiten wat rond met onze boterhammen, die we aan de eendjes konden voeren als we teveel hadden. En een snoepwinkeltje was er in de buurt als je dan toch nog trek had. De biologiejuf was een strenge. Ik moest een keer als strafwerk honderd keer schrijven: "Mijn stoel die heeft vier poten, vier poten heeft mijn stoel, en had hij niet vier poten, dan was het niet mijn stoel". Jullie begrijpen ongetwijfeld waarom. Tekenen vond ik erg leuk. We kregen er heel goed les in en de leraar stimuleerde je tot goeie resultaten. Ik kon goed tekenen en besteedde er (te) veel tijd aan. Eigenlijk was ik nog te speels voor de middelbare school. Ik deed mijn huiswerk niet goed,was zo'n heel klein ventje met een enorme leren schooltas en haalde heel veel onvoldoendes. Het was het eerste jaar van de Mammoetwet en dat betekende 'nooit meer blijven zitten', maar 'doorstromen naar je eigen niveau'. Toen ik op grond van mijn rapport dus had moeten blijven zitten, werd gezegd: het is te moeilijk voor hem, bovendien had ik vaak hoofdpijn en waren we net verhuisd naar Heemskerk. Ik ging dus naar de Mavo. Achteraf is dat jammer. Daar werd ik nooit gestimuleerd om hard te werken. Het was veel te makkelijk voor mij. Ik haalde op m'n sloffen goeie cijfers. Achteraf is het wel weer goed gekomen en heb ik Havo (ook zonder veel moeite) en gedeelte P.A. gedaan en later nog Psychologie gestudeerd. Maar beter had ik toch een jaartje kunnen blijven zitten en dan naar Havo of waarschijnlijk Atheneum kunnen gaan. Heel grappige herinnering is ook nog het Sinterklaasfeest: met een Zwarte Sinterklaas en Witte Pieten. Dat was tegen de discriminatie en het scheelde natuurijk ook veel werk in 't schminken.
Christelijk Lyceum Alkmaar ..., 1968