Bekijk het volledige profiel van Hans Wareman en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Hans Wareman heeft 12 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVoor de tweede maal in mijn leven van de hel in de hemel toen ik op deze school kwam.
Voor de tweede maal in mijn leven van de hel in de hemel toen ik op deze school kwam. De Osdorper Scholen Gemeenschap (OSG) had niet voor niets de bijnaam Osdorper Staats Gevangenis. Met zijn ruim 3500 leerlingen een te grote experimenteer fabriek van diverse nieuwe en vernieuwende soorten onderwijs, totaal harteloos en aandachtsloos voor zijn leerlingen.Ik zou zeker crimineel zijn geworden als ik daar was gebleven, gelet op de wanorde en de rotzooi die er was. Ik had een stok achter de deur nodig, dus enige discipline en een vaderlijke hand. Die vond ik op het Rijks zondermeer. Oei oei, wat moets ik van de heer (want alle leraren moesten daar, terecht, nog worden aangesproken met "meneer" of "de heer" ingeval men in verwijzende zin sprak) Petermeijer vaak de fietsenhokken aanvegen op zaterdagochtend 8 uur!! Samen met Frans Jutten en Frank Klaarhamer, de andere belhamels van de klas.Daarna lekker sjaggie roken op het plein natuurlijk. Op de OSG was het letterlijk dagelijks vechten tussen rivaliserende groepen, hier in Brabant ging alles veel gemoedelijker. Slechts een enkel opstootje meegemaakt. Dankzij vele innemende leraren (ja, het waren voornamelijk mannen, kan er ook niks aan doen)de heer (daar gaan we weer) Meijerdrees (Nederlands en een beetje natuurkunde onderbouw) de heer en mevrouw!! Splunter, de heer Meulmeester, de heer Cock (Antwerpen geschiedenis), van Oers (super!!) werden toch op handen gedragen door de leerlingen. Door deze mensen kreeg ik toch eindelijk de geest te pakken. Immers, je wilde niet als slechtse in de klas overblijven, dus dan maar wat werken. En het schoolsysteem was degelijk. Uitleggen, boek erbij, voorbeelden maken en dan...eindeloos veel proefwerken en schoolonderzoeken (soort mini tentames). Nederlands 60 boeken op je lijst, verdeeld over Middeleeuwen, rennaisance, 80-tigers, voor oorlogs en naoorlogs. Engels 30 titels! (HAVO/VWO) Vergelijk dat eens met de huidige scholing, wat een verschraling! Of vergelijk dat eens met het huidige competentie gericht onderwijs, waar jezelf je competenties moet bepalen!?!!? Een kind van 16? Ik weet nu nog steeds niet wat mijn eigen compentensies zijn. Wat een gelul! Wie heeft dit uitgevonden in hemelsnaam, en waarom sjokken we er allemaal achteraan? Leve de ver-ikking van de maatschappij, die met dit soort geneuzel nog eens extra wordt gevoed. Ik heb nog een spel gedaan met de heer Brilman (Nederlands, de Heer hebbe zijn te vroeg tot zich genomen ziel) "wie weet de meeste details van een bepaald boek, bijv Hildebrand de Camera Obscura)" Bekvechten met de heer van Oers over een uitleg van een wiskunde som.........heerlijk toch gewoon!Dit was een school met warmte en een hart waar ik wel eens naar terug verlang. Hij staat er nog steeds....gelukkig! Ik hoop zonder competentie gericht onderwijs, gewoon degelijk dit moet je weten....dus dat moet je leren...aap, noot, mies.Maar ik vrees het ergste.
Regionale Scholengemeenscha..., 1970
In 1968 begonnen in klas 215 Portugal.
In 1968 begonnen in klas 215 Portugal. Ik heb zelf geen klassefoto's of ander materiaal uit die tijd, en kan mij dus weinig herinneren van namen en leraren. Wel meneer Kurpershoek, die koeken voor een dubbeltje verkocht tussen de middag. Het was een bijzonder rommelige school met veel keet en onrust. Een zekere Rudi Moezel, een stevige Surinaamse jongen, eiste het algehele leiderschap op, en sloeg iedereen bond en blauw die niet onderdanig genoeg was. In klas 215, die aan de overkant was, was de chaos nog groter. Ook het aantal vechtpartijen nam hand over hand toe. De school was eenvoudigweg te groot om beheersbaar bestuurd te kunnen worden. Er ontstonden hele clans, die met elkaar op de vuist gingen en voor structurele wanorde zorg droegen. Berucht waren natuurlijk de natuurkunde lessen van de heer van der Harst, bijnaam "pappie van der Harst". Een van de laatste lessen die ik van hem heb mogen meemaken was een apotheose van georganiseerde keet, wanorde en treiterij. Hij schreeuwde toen op een gegeven moment uit: "ik ga gewoon door en doe of er niets aan de hand is!" Na ca 5 minuten heeft hij huilend het klaslokaal verlaten. Ik vraag mij wel een af hoe het met hem is afgelopen.
Osdorper Schoolgemeenschap ..., 1968
Van de hel in de hemel toen ik op deze school kwam.
Van de hel in de hemel toen ik op deze school kwam. Ik was een moeilijke leering omdat ik vanwege mijn rode haren veel werd gepest. Ook op deze school was dat het geval, maar wel een stuk minder. Ook hier moest je jezelf als jongentje bewijzen en van je afslaan om geaccepteert te worden. In de 4e klas meneer de Vries (was volgens mij ook een Fries) Was een goede leraar, heeft mij behoorlijk veel bijgebracht, maar ook wel eens een knal voor mijn kop gegeven wegens te lang door praten. Dat was toen allemaal nog heel gewoon. 5e klas juffrouw Holmer (een Twentse, kwam uit Ruurloo/Borculoo zal ik nooit vergeten, heeft toen ook verteld over de stormramp aldaar en dat de koperen haan van de kerk bij haar in bed lag na de windhoos). Was een super lief mens, met een hart van goud, dat ook even gemakkelijk opvlambaar was. Je kon dus, als je niet stilzat of oplette, een enorme klap voor je "kanus" krijgen, en die heb ik dus ook regelmatig gehad. Maarrrrrrrrrr...dan kwam het. Door spijt overmand van haar daad moest je bij haar komen, waarna je in de houtgreep werd genomen om daarna bijna letterlijk dood geknuffeld te worden waarbij ze je dan zo verschrikkelijk zoende en lieve woordjes in je oren zei, dat je weer drijfnat van het speeksel naar je plaats kon gaan. Deze behandeling stond bekend als "de douche". Ze was niet mooi en dus ook nooit getrouwd en kinderloos. Daar had ze vaak verdriet om, maar ze vond troost in haar leerlingen. De leerlingen werden ook vaak in haar appartementje ergens aan de Comeniuslaan in Slotervaart uitgenodigd. Ze is volgens mij tot haar 70st les blijven geven en daarna nog heel oud geworden. Mijn God, dit was een wereldmens!!! 6e klas les van meneer Thymstra. Een surinaamse man of indo, kan ook. Ik was in iedergeval gek op hem, dit was een supermens in mijn ogen. Deze man heeft mij werkelijk gevormd, ik heb zeer veel van hem geleerd. Boeiend waren de aanvaringen die hij wel eens had met Het Hoofd meneer Tromp (ook een bijzonder mens) over de wijze van lesgeven. De zelfredzaamheid die meneer Thymstra ons probeerde bij te brengen, en dus de grote hoeveelheid taken die wij op kregen, ook voor in de vakanties, werden door hem (Tromp) verboden. En dan deden wij het toch!!!Ik bedoel maar, je houdt van je meester of niet! Vrienden: Martin Harlaar, Frits Ree (broertje van de beroemde schaker) Stapel verliefd was ik op Karin van Gelder.
Louis Bouwmeesterschool, 1965