Ontdek PLUS

Hans Schrammeijer

Kent 2 personen

MARRIED , 2 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Hans Schrammeijer en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Hans Schrammeijer heeft 0 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Een fijne tijd Het begin Ik had niet kunnen bedenken, dat het op een krant te drogen leggen van afgeweekte postzegels zoveel voor mij zou gaan betekenen.

    Een fijne tijd Het begin Ik had niet kunnen bedenken, dat het op een krant te drogen leggen van afgeweekte postzegels zoveel voor mij zou gaan betekenen. Juist in die al weken oude krant stond de advertentie voor de Gemeentelijke Kweekschool in de Hofstedestraat. Een dag later was ik kwekeling en vijf jaar later stond ik voor de klas Rotterdam-Zuid Ik heb altijd op Zuid gewerkt. Veertig jaar lang reed ik over de bruggen, dus zelfs al voordat de Brienenoordbrug er was. Negen jaar was ik onderwijzer op de Hillevlietschool, tien jaar was ik hoofd van Het Zomerland en tenslotte eenentwintig jaar op De Witte Werf. Hillevlietschool De Hillevlietschool was een echte opleidingsschool. Maar ook op creatief gebied was er veel mogelijk. Daar maakte ik mijn eerste speelfilmpjes met de Hillevlieters in de hoofdrol. Meneer Akkersdijk, het hoofd der school, was voor mij een voorbeeld. Ik heb veel geleerd van zijn vlotte, stijlvolle manier van omgaan met kinderen en ouders. Het Zomerland Daarna werd ik hoofd van Het Zomerland, een geweldige tijd op een geweldige school. Sommige jaloerse collega’s noemden Het Zomerland een eliteschooltje, terwijl het dat niet was, maar misschien toch eigenlijk ook wel. Samen met Henk en Froukina Noorlander, medewerkers van wat nu de SKVR is, werden grootse, legendarische projecten opgezet. Zij wisten elk kind, elke groep voor zich te winnen. Het was een feest als ze de klas binnen kwamen. Ook van hen heb ik heel veel geleerd. De Witte Werf Toen kwam dus De Witte Werf. Het begon heel hectisch, maar het werd een Wereldschool met een actieve, creatieve uitstraling en kwaliteit hoog in het vaandel! Een school, waar ik trots op ben. Een school, waar we trots op zijn. Een fijne tijd op de basisschool Ik vind het essentieel, dat de kinderen met plezier naar school gaan. Vervolgens halen we eruit, wat erin zit. Het moet een periode in het leven van een kind zijn, waaraan later met voldoening wordt teruggedacht. Hoe bereik je dat als leerkracht? Door echt te zijn. Door te laten merken, dat je om de kinderen geeft, dat je werkelijk belangstelling hebt, of het nou goed of minder goed gaat. Kinderen, die vragen, worden niet overgeslagen. Ze zijn juist het eerst aan de beurt. Schoolmeester of juf ben je in de eerste plaats met je hart en daarna met je hoofd. Kinderen mogen zich achter ons verschuilen, maar wij zeker niet achter de kinderen. Kinderen hebben onze liefde nodig, dat verdienen ze en misschien juist ook, als ze het eigenlijk niet verdienen. Geniet samen met en van de kinderen. Samen in een wankel bootje, Samen doodmoe na zo’n lange, uitputtende fietstocht, Kinderen vinden het heerlijk dingen te doen, waarvan hun ouders denken dat je ze niet kunt. Samen trots zijn op die geweldige sportprestaties, samen blij zijn met die goede toetsuitslagen, samen trots zijn op die prachtige tekening, samen blij zijn met dat onvergetelijke optreden, samen gezellig liedjes zingen. Juist in creativiteit kan elk kind waardering oogsten. Kortom, zorg dat de kinderen een fijne tijd op school hebben. Hans Schrammeijer

    De Witte Werf, 1984

    Een fijne tijd Het begin Ik had niet kunnen bedenken, dat het op een krant te drogen leggen van afgeweekte postzegels zoveel voor mij zou gaan betekenen.

    Een fijne tijd Het begin Ik had niet kunnen bedenken, dat het op een krant te drogen leggen van afgeweekte postzegels zoveel voor mij zou gaan betekenen. Juist in die al weken oude krant stond de advertentie voor de Gemeentelijke Kweekschool in de Hofstedestraat. Een dag later was ik kwekeling en vijf jaar later stond ik voor de klas Rotterdam-Zuid Ik heb altijd op Zuid gewerkt. Veertig jaar lang reed ik over de bruggen, dus zelfs al voordat de Brienenoordbrug er was. Negen jaar was ik onderwijzer op de Hillevlietschool, tien jaar was ik hoofd van Het Zomerland en tenslotte eenentwintig jaar op De Witte Werf. Hillevlietschool De Hillevlietschool was een echte opleidingsschool. Maar ook op creatief gebied was er veel mogelijk. Daar maakte ik mijn eerste speelfilmpjes met de Hillevlieters in de hoofdrol. Meneer Akkersdijk, het hoofd der school, was voor mij een voorbeeld. Ik heb veel geleerd van zijn vlotte, stijlvolle manier van omgaan met kinderen en ouders. Het Zomerland Daarna werd ik hoofd van Het Zomerland, een geweldige tijd op een geweldige school. Sommige jaloerse collega’s noemden Het Zomerland een eliteschooltje, terwijl het dat niet was, maar misschien toch eigenlijk ook wel. Samen met Henk en Froukina Noorlander, medewerkers van wat nu de SKVR is, werden grootse, legendarische projecten opgezet. Zij wisten elk kind, elke groep voor zich te winnen. Het was een feest als ze de klas binnen kwamen. Ook van hen heb ik heel veel geleerd. De Witte Werf Toen kwam dus De Witte Werf. Het begon heel hectisch, maar het werd een Wereldschool met een actieve, creatieve uitstraling en kwaliteit hoog in het vaandel! Een school, waar ik trots op ben. Een school, waar we trots op zijn. Een fijne tijd op de basisschool Ik vind het essentieel, dat de kinderen met plezier naar school gaan. Vervolgens halen we eruit, wat erin zit. Het moet een periode in het leven van een kind zijn, waaraan later met voldoening wordt teruggedacht. Hoe bereik je dat als leerkracht? Door echt te zijn. Door te laten merken, dat je om de kinderen geeft, dat je werkelijk belangstelling hebt, of het nou goed of minder goed gaat. Kinderen, die vragen, worden niet overgeslagen. Ze zijn juist het eerst aan de beurt. Schoolmeester of juf ben je in de eerste plaats met je hart en daarna met je hoofd. Kinderen mogen zich achter ons verschuilen, maar wij zeker niet achter de kinderen. Kinderen hebben onze liefde nodig, dat verdienen ze en misschien juist ook, als ze het eigenlijk niet verdienen. Geniet samen met en van de kinderen. Samen in een wankel bootje, Samen doodmoe na zo’n lange, uitputtende fietstocht, Kinderen vinden het heerlijk dingen te doen, waarvan hun ouders denken dat je ze niet kunt. Samen trots zijn op die geweldige sportprestaties, samen blij zijn met die goede toetsuitslagen, samen trots zijn op die prachtige tekening, samen blij zijn met dat onvergetelijke optreden, samen gezellig liedjes zingen. Juist in creativiteit kan elk kind waardering oogsten. Kortom, zorg dat de kinderen een fijne tijd op school hebben. Hans Schrammeijer

    zomerland, 1973

    Ik was onderwijzer op de Hillevliet.

    Ik was onderwijzer op de Hillevliet. Het was een fantastische tijd, waaraan ik vele leuke, dierbare herinneringen bewaar. Omdat ik in die tijd leuke, gekke, spannende filmpjes maakte, in allerlei stijlen, zijn mijn meeste leerlingen, althans als kind, in mijn geheugen gebleven. Hoewel de Hillevliet een "klassieke" opleidingsschool was, heb ik me met de kinderen, vooral op creatief gebied, flink kunnen uitleven. Na die jaren werd ik hoofd van Het Zomerland en daarna van De Witte Werf in de Beverwaard. Als je wilt weten wat ik daar zoal doe, ga dan naar de website van De Witte Werf. Hoewel het voor mij, ik was immers een beginnend onderwijzer, allemaal nieuw was op de Hillevliet, heb ik er een heel fijne, zeer leerzame tijd gehad. En als we het over filmpjes hebben, denk ik vooral aan het Laurel en Hardyachtige slapstick met Marcella Veenstra en Frans Vriethoff,die zich op "verschrikkelijke" wijze toetakelden met eten en inkt! Rob vd Stel speelde hier voor meneer Schrammeijer!O ja, en dat filmpje met Gerard Ouwens en de "smijt"gebakjes van Martin Schuhmacher. Wat hebben we eigenlijk veel gelachen!

    hillevlietschool, 1964