Hanny Guit

Wat een tijd! Eerst 4 jaar met alleen maar meisjes in de klas en dan vanaf de vijfde klas met jongens.

Wat een tijd! Eerst 4 jaar met alleen maar meisjes in de klas en dan vanaf de vijfde klas met jongens. Dat was wel even wennen. Niet langer meer op het vertrouwde plein aan de Monicakant, maar vanaf dat moment op de Augustinus gericht en 'het landje''. Van de eerste 4 jaren herinner ik me juffrouw Duin, juffrouw Laagland en juffrouw Lem nog. Volgens mij was het bij juffrouw Laagland dat we regelmatig een ijsje kregen.Zij sprak elk jaar met de klas af dat zij, ik dacht 2 weken, de tijd nam om de namen van iedereen te leren. Na die tijd stopte zij een dubbeltje in een potje elke keer als zij een naam fout zei. Van dat potje werd, als het goed gevuld was, ijsjes gekocht. In mijn herinnering heeft juffrouw Lem dat in de vierde klas ook overgenomen. En dan de vijfde en de zesde klas. Dat was met zuster Emanuel en broeder Alexander. En.....natuurlijk de jongens. Niet langer meer touwtje springen op het plein, maar wegrennen voor de jongens om dan na de pauze terug te komen in de klas en sprinkhanen te vinden in je schoolbank! Liefdes bloeiden ook op: Vera van Gils en Vincent Keesmaat, Marja Neuhaus en Rob Bijl, Monique van den Boezem en Joop Blokland, Bertil Pot en mijn persoontje. Er waren misschien nog wel meer 'stelletjes', maar die weet ik dan niet meer. Bij de verjaardagsfeestjes kwamen nu ook de jongens en dan werd het spelletje 'pluisje' blazen flink geoefend. Zou het dan ook toeval zijn geweest dat we in de zesde klas niet langer meer bij elkaar zaten?! Toch overleefden de liefdes ook de zesde klas nog en toen..........ja, toen was het over.

St Augustinusschool, 1965