Gert Nieveld

Goede en fijne school

Ik ging op mijn 11e naar de brugklas en na vijf jaar was het alweer voorbij en ging ik in Delft studeren. Wat ik me vooral herinner van het 1e Christelijk en mijn klas is dat het een heel open en veilige omgeving was. Na het eerste brugjaar is de meerderheid van de kinderen in mijn klas tot het eindexamen bijelkaar gebleven en kwam wannneer nodig voor elkaar op. Het christelijke was goed te merken bij de aanvang van de lesdag in de aula met de hele school, maar in diezelfde aula traden ook popgroepen op. De programmering was best vooruitstrevend. Zo heb ik goede herinneringen aan Robert Jan Stips met Supersister. Tijdens vrije uren nog wel eens naar het cafe aan de overkant voor biljarten en pennywafels. Ik ben nog steeds heel blij dat we in deze klassieke 5-jarige HBS-B opleiding gewoon alle vakken kregen. Geen gedoe met pakketkeuzes maar Frans, Duits, Engels, Nederlands, Aardrijkskunde, Geschiedenis, Biologie, Wiskunde (experimenteel mammoet in mijn klas), Scheikunde, Natuurkunde, Economie en Kosmologie (op zaterdag) en gyymnastiek. Daar heb ik nog plezier van. Een serie jonge leerkrachten met goede academische opleidingen die bij ons les gaven omdat ze er de militaire dienst mee konden omzeilen. Van de klassenfeestjes en naschoolse zaken heb ik niet zoveel meegekregen. Ik was er nog te bleu voor en moest ook nog eens dagelijks naar huis in Zandvoort. Voor mijn klasgenoten: Een jaar na het eindexamen ben ik nog eens langsgegaan en kon toen in het archief op zolder mijn resultaten inzien. Omdat het anders vernietigd zou worden mocht ik een stapeltje examens en presentielijsten meenemen. Leuk om te zien wie er precies aanwezig waren en wie er voortijdig vertrok omdat het te makkelijk of juist te moeilijk was. Die blaadjes liggen nog ergens in een kast... Zo heel af en toe doe ik nog wel eens een zoekactie op internet. Toch wel interessant om te zien dat vrijwel geen van mijn klasgenoten een presentie op internet heeft en dus nauwelijks te vinden is. Het digitale tijdperk is blijkbaar aan velen van hen voorbij gegaan. Die vijf jaren waren razendsnel voorbij en geen van mijn klasgenoten ging naar Delft. Daarmee hielden ook de contacten op. Eigenlijk begon in Delft pas mijn adolescentie, dus de herinneringen aan het 1e Chr. zijn wat vaag, maar wel positief. Het had me leuk geleken om langs te gaan bij het zoveel-jarig bestaan van het Lyceum (1993), maar toen woonde ik al weer een tijd in de VS. Komende maanden begint de schoolkeuzemolen en loterij in Amsterdam voor mijn jongste zoon. Jammer dat een instituut als HBS niet meer bestaat.

1e Christelijk Lyceum, 1967