Ontdek PLUS

Gerard Haak

Kent 0 personen

MARRIED , 4 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Gerard Haak en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Gerard Haak heeft 4 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Juffrouw Feldbrugge was onderwijzeres van de eerste klas.

    Juffrouw Feldbrugge was onderwijzeres van de eerste klas. Zij was gehandicapt, had een tekort been, waardoor ze aan een voet een hele hoge schoen droeg. Zij was een echte onderwijzeres van die tijd. Nogal streng. Als je het volgens haar verdiende moest je je hand opendoen en sloeg zij met een lineaal op de palm van je hand. In de tweede klas gaf in die tijd mijnheer "Krukke" les. Ik weet niet of dat nu zijn eigen naam was of een bijnaam. Het verhaal gaat dat hij een ondergedoken officier was die zich uitgaf voor onderwijzer. Voor lichamelijke straffen stond er bij hem een stoelpoot klaar. Paula Versteeg was de onderwijzeres van de vierde klas. Een lieve vrouw die prachtig kon voorlezen over "grove?" Jean, een faransman die omdat hij een brood stal voor zijn gezin, in de gevangenis belandde. In de vijfde klas gaf meen ik de heer Le Roux les. Een goede onderwijzer en weinig lijfstraffen. In de zesde klas gaf de heer Janssens les ("Lange Janssens), die prachtig kon vertellen. Toen ik naar de MULO ging werd hij ook docent op de MULO. Men zegt uit ongenoegen omdat hij geen hoofd van de St. Ludgeruschool werd, maar de heer Le Roux. Voor meer bijzonderheden over "lange Janssens" zie mijn verhaal over de MULO. We gingen altijd in de rij door de poort van de pastorie en de tuin naar de kerk om te biechten of gezamenlijke kerkdiensten te volgen. In de nazomer gingen hier heerlijke appels en peren waarvan we dan wel eens stiekem eentje naasten Ik ben later nog weer eens terug geweest op het schoolplein, maar vond het toen veel kleiner dan ik mij uit mijn kindertijd kon herinneren. In het laatste oorlogsjaar gingen we halve dagen naar school in de Zonkant, Kleine Kromme Elleboog, omdat de Duitsers de school hadden gevorderd en er een kazerne wan maakten.

    Sint Ludgerusschool, 1942

    Dat zijn in de eerste plaats de lessen van "lange"Janssens.

    Dat zijn in de eerste plaats de lessen van "lange"Janssens. Zijn verhaal over Peter, de Dikke en de Zwarte is mij altijd bij gebleven en vertelde ik ook weer aan kinderen en kleinkinderen. Ook op campings heb ik dit verhaal in veel afleveringen aan kinderen doorverteld. Ik ben nu bezig om het vast te leggen "voor het nageslacht". Zijn manier van les geven was ook uniek. Als je je lessen niet goed had geleerd of in de klas er een rotzooi va maakte kon je kiezen tussen verschillende soorten fruit, met name Oorvijgen of Muilperen. Maar dank zij hem beheers ik het Frans nog redelijk. Pietje van Rijnsbergen was een goede leraar Engels. De manier waarop hij zijn mond vormde en zijn tong tussen zijn tanden stak bij het het uitspreken van "the" was prachtig. Als je bij hem niet goed geleerd had moest je deviezen inleveren, d.w.z. zoveel maal overschrijven. Nuijten was de wiskundeleraar, bijgenaamd "de kreeft"". De man had veel kennis van zijn vak maar kon totaal geen orde houden en werd regelmatig gepest. De tekenleraar had ook nu en dan losse handen. Mijnheer Durville, het hoofd, was ook een uniek exemplaar. Wij hadden een vaste groep schoolvrienden, waarvan hij vond dat Steef Starkenburg de aanvoerder was. Als we dan te laat bij de school aankwamen stond hij ons al op te wachten. Bij ieder woord dat hij zei, zo van "daar zijn Steef S. en zijn consorten", kreeg een voor een een klap tegen zijn achterhoofd.

    St. Willibrordus (M)ULO, 1948