Bekijk het volledige profiel van georgette melissen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
georgette melissen heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMijn beste herinneringen bestaan uit de omgang met mijn vriendinnen: Nelleke Kruijs Voorberge, Carola de Kimpe, en Elsbeth Hartkoorn.
Mijn beste herinneringen bestaan uit de omgang met mijn vriendinnen: Nelleke Kruijs Voorberge, Carola de Kimpe, en Elsbeth Hartkoorn. Verder de gymlessen door een vakdocent en in de pauze buiten touw springen. De sportdag vond ik ook fantastisch. (R.S.V. gaat nooit verloren ...enzovoort) Zolang het maar geen rekenles was. Mevrouw Willemse vond ik een aardige onderwijzeres, favoriet is wat overdreven. Werkweek op Vlieland was verder prima. Het schoolgebouw voelde aan als een klooster. Ik vond de dagen te lang, ging soms met donker weg en kwam in het donker thuis. Ik was liever thuis of buiten samen met mijn buurmeisje Janneke Dorreman aan het spelen. Op de middelbare school voelde ik mij veel meer op mijn gemak en meer serieus genomen.
rotterdamse schoolvereniging, 1964
In 1964 kom ik als 5-jarige in de 1e klas van de RSV.
In 1964 kom ik als 5-jarige in de 1e klas van de RSV. Het RSV zit in die tijd in een oud gebouw aan het Sandelingplein. Mevrouw Willemse staat voor de 1e en 2e en mevrouw von Thijn voor de 3e en 4e klas. Meneer Aardoom is het schoolhoofd. Mijn vriendinnenclub bestaat uit o.a. Nelleke Kruijs Voorberge en Carola de Kimpe, maar eigenlijk kunnen alle meiden in de klas het goed met elkaar vinden. Mijn tijd op de RSV is er een van hoogte en diepte punten. Een hoogtepunt is bijvoorbeeld de sportdag - RSV gaat nooit verloren, knoop dat in je oren, van achter en van voren - eindeloos touwtje springen op het schoolplein - volgen - en de gymlessen. Als dieptepunt noem ik het overlijden van Mirjam Brinkhorst aan een hersentumor. Veel kleiner leed is voor mij die verplichte lauwe schoolmelk en de lange dagen: In de winter 's morgens in het donker van huis en 's middags in het donker terug. Helaas was mijn thuissituatie niet geweldig in een 1-ouder gezin, met een zenuwzieke moeder. Terugkijkend ben ik een eenzaam, onzeker en getraumatiseerd kind.
Rotterdamsche School Vereni..., 1964