Bekijk het volledige profiel van Geert Scholing en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Geert Scholing heeft 5 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk zal proberen vanuit ieder klassejaar een herinnering te schrijven.
Ik zal proberen vanuit ieder klassejaar een herinnering te schrijven. 1e klas lagere school 1944-1945. -------------------------------- Na de zomervakantie in 1944 was het zover. Ik was net 6 jaar geworden, dus tijd om na school te gaan. Achterop de fiets bij mijn moeder en daar gingen we. Fiets gestald bij kennissen van ons, de fam Vink in de Emmastraat. Wat een vreemde omgeving zo`n schoollokaal. Ik kan nog die specifieke geur ruiken van schoolboeken en krijt e.d. Juffrouw Verstegen was onze juf. Een lieve juf vond ik zelf. Na de kersverse klas op haar gemak te hebben gesteld zodat de moeders met een gerust hart weer huiswaarts konden gaan, begon voor ons het echte schoolleven. Aap noot mies. e.d. Boekjes als bv."Open vensters" vond ik prachtig. Vooral een nieuw schrift met schrijfgerei. `t Jonge jonge, dat had ik nog nooit gehad. En dan die mooie grote platen die soms voor het bord kwamen te hangen, met behulp waarvan we een stukje kennis meekregen op allerlei gebied. Toch stond zoals duidelijk zal zijn dit eerste schooljaar in het teken van de oorlog.Dat bleek alras in ongeveer okt.1944. De duitsers hadden onze school gevorderd (zoals ze alles vorderden).Ons schoolgebeuren moest toen worden verplaatst naar de consistorieruimte van de Geref.Kerk aan de Groenmarkt. Een tijd voor ons als kinderen om nooit te vergeten. Een grote ronde kachel moest de ruimte verwarmen. Maar ja, brandstof was moeilijk te verkrijgen. En daarom ging ieder kind naar huis met de boodschap aan vader en moeder om iets brandbaars mee te nemen ter verwarming. Voor mij betekende dat, dat ik elke morgen op klompen door de sneeuw met een turf onder de arm naar school ging. En koud dat het was !!! Schaarse kleding en weinig voeding zullen aan het kougevoel wel het één en ander hebben bijgedragen. Maar bij de grote kachel van de pseudoschool was het knus en gezellig, althans naar ons gevoel. Mede daarom denk ik toch met een goed gevoel aan deze tijd terug. Minder mooi was het, dat een korte tijd later, wanneer precies weet ik niet meer, er op een zondagmiddag een bombardement plaats vond boven Meppel. Daarbij viel er een bom vlak voor de Tipbrug en kwam er andere in de achtertuin van de fam.Vink terecht. Mevrouw Vink kwam hierbij om het leven. Vlak na de bevrijding werd het gewone schoolleven in de Emmastraat weer opgepakt. Toen werd er op een morgen aan ons verteld dat juffrouw van Stegeren ons ging verlaten omdat ze ging trouwen met ene meneer Brouwer. Wij mochten als klas de bevestiging in de Geref.kerk bijwonen. Helemaal voorin.Dat was wat. Maar ja we waren wel onze juf kwijt.En ik vond dat maar niets.Juffrouw Gommer ging nu tijdelijk de honneurs voor haar waar nemen. Maar daarover meer in mijn belevenis in de tweede klas. 2e klas lagere shool 1945-1946. -------------------------------- Hier zwaaide juffrouw Gommer de scepter. We kenden haar al een beetje vanuit de 1e klas.Van haar leerden we de beginselen van rekenen,tellen en schoonschrijven. Vooral schoonschrijven was met een kroontjespen best wel moeilijk. Dik en dun en dan nog op de lijn blijven ook. Wat mij altijd van haar is bijgebleven is de manier van hoe ze onze schriften op haalde. De klassen in onze tijd, hadden drie rijen. We moesten aan het eind van de les ons schrift precies op de zijrand van de bank leggen.Zo onstond aan de binnenkant van iedere rij twee schriften op iedere bank. Al swingend van de ene rij links naar de andere rij rechts ging ze dan vervolgens onze schriften ophalen. Dat was typisch iets wat bij haar hoorde. Ik kan me dat van geen andere juffrouw of meester herinneren. In de 2e klas begon wat ons betreft voor het eerst het koninginnefeest met de daaraan verbonden optocht. Koningin Wilhelmina was op 31 augustus jarig. Het was op die dag vaak mooi weer. Althans zo ligt het bij mij in de herinnering. Juffrouw Gommer kon lopen als een kievit.Al vroeg in de morgen, werden we door haar tegelijk met de andere klassen afgemarcheerd naar de Wheem. Voor het Wheemgebouw werden we samen met andere scholen opgesteld. In het Wheemgebouw was iemand die een soort welkom zou gaan uitspreken. Maar eerst moest hij vanuit dit gebouw naar buiten komen op een bordes. Maar de deur waaruit hij moest komen, was in eerste instantie dicht. En wij maar zingen o.a. "In naam van Oranje doe open die poort (deur)". Dat maakten wij er toen stiekem van. `s middags werden er achter de school op het schoolplein spelletjes georganiseerd. Al met al waren dat mooie dingen. Een jaar was ook zo maar weer om. Ja en toe ging het naar de derde klas. 3e klas lagere school 1945-1946 ------------------------------- En daar kregen we een meester. Meester Bakker heette hij. Aan hem heb ik toch wel een bijzondere herinnering. Hij was een heel vriendelijk mens. Hij woonde toen op het Vledder. aangezien mijn schoolroute langs het vledder ging haalde ik hem tussen de middag op en gingen zo gezamenlijk naar school. Deze meester was heel creatief. Op een morgen kwamen we de klas binnen en toen was er op ieder bord (3 st.) een soort kaart gehangen met een zeetafereel. Twee kusten en daartussen een grote ruimte de zee, die de ene kust met de ander verbond. Over de zee was een draad gespannen, waaraan een scheepje verbonden was. Het was de bedoeling, dat ieder bord het leerresultaat ging laten zien van de rij die hier tegen aan keek. Dat ging via het scheepje. Deze kon worden verzet naar aanleiding van het behaalde resultaat van de betreffende rij van de klas. Wiens scheepje het eerst op de andere oever aankwam had gewonnen. Nu dat was heel spannend. Over motivatie gesproken. Helaas was toen we na een korte schoolvakantie weer op school terug kwamen, alles van de borden verdwenen en ook meester Bakker kwam niet meer terug. Deze actie zal voor een aantal personen wel te progressief geweest zijn denk ik achteraf. Ik heb dat persoonlijk altijd echt jammer gevonden. Maar ja, wij hadden toen nog niets in te brengen. Ik geloof dat we na meester Bakker, meester Groen kregen. Maar daar heb ik niet veel herinnering aan. Ondanks alles kwamen ook het derde jaar goed door. Op dus naar de 4e klas.
Geref.Emmaschool, 1944