Bekijk het volledige profiel van Fred Besemer en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Fred Besemer heeft 5 klassenfoto's en kent 6 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenEindelijk mocht mijn lange haar zonder gezeur.
Eindelijk mocht mijn lange haar zonder gezeur. Een een leuke vriendenclub met Jacques en Joke en mijn allereerste grote liefde Vera....mooie tijd vol leuke herinneringen!
Dr. De Visserschool, 1968
Het oude gebouw in de Herenstraat De band (Pandemonium) met Rob Kok, Rob(Roel) van der Laan, Su Salki, een grote fan: Peter Helnus en anderen de zakelijk adviseur Gerhard Jansen.
Het oude gebouw in de Herenstraat De band (Pandemonium) met Rob Kok, Rob(Roel) van der Laan, Su Salki, een grote fan: Peter Helnus en anderen de zakelijk adviseur Gerhard Jansen. We speelden in de aula die ook kerk was van de Pinkstergemeente De Petomaan en de vele uren daar in plaats van aardrijkskunde mevrouw de Beer, Bert Duijf om te (durven)tekenen, Bas Topper voor de biologie (regenwormen!!!) en geschiedenis van een enthousiaste gedreven man (meneer Aalbers?). Ik heb veel van de verhalen, feiten en verbanden onthouden maar zijn naam ben ik vergeten. Rector Vermeulen zo vrijzinnig en wijs zeker voor een echte priester en Renske Nieweg. Ik denk nog vaak aan haar goede adviezen, ademhalen, aarden, 'voor in de mond' zingen. Ik ben na een gesprek met Piet Rijswijk (pedagogiek)vertrokken naar de sociale academie De Horst. "Wat jij zoekt Fred", zei hij, "zul je hier niet vinden". Hij had gelijk denk ik en heb in ieder geval geen spijt gehad van mijn "overstap". Peyton Place noemden we het. Directeur Verkruijssen en de heer Wildeman herinner ik me ook nog wel (natuurlijk)
Pedagogische Academie (met ..., 1971
Ik moest best ver fietsen elke dag.
Ik moest best ver fietsen elke dag. Ingrid Vellinga heeft nog wel een indruk achtergelaten. Mijn eerste kus. Meneer Küchler was wellicht de eerste onderwijzer door wie ik me gesteund voelde en niet zo bang was. Meester Polman hielp me met rekenen, in het andere gebouw (van de Montesorischool). Twee geweldige mensen met een een scherp inzicht en een groot hart voor kinderen. Was belangrijk voor mij toen voel ik nu nog
Bolkesteinschool, 1959