F.L. van der Raaf

meneer ernst die man kan niemand vergeten geloof ik als hij zijn fles melk op dronk moest iedereen stil zijn en als hij wat hoorde dan gaf hij een klap op de tafel dat alles een centimeter omhoog ging dan was je wel even stil.

meneer ernst die man kan niemand vergeten geloof ik als hij zijn fles melk op dronk moest iedereen stil zijn en als hij wat hoorde dan gaf hij een klap op de tafel dat alles een centimeter omhoog ging dan was je wel even stil. bij meester van dijk heb ik het toch altijd wel naar mijn zin gehad het was een leuke klas smiddags met overblijven had ik een taak dan moest ik bij elke klas de vuile handoeken wisselen en schone neer hangen dat deed ik altijd heel snel om er weer tussen uit te glippen dan ging ik naar marian van zon ze zei ze kom je nog als ik klaar ben dan kom ik maar dan moet je me wel even zeggen hoe de wijzers van de klok moeten staan ik kon namelijk geen klok kijken begreep er ook niets van dus dan zei ze degrote wijzer daar en de kleine zo ik weet ook niet of van dijk dat wist dat ik niet op het schoolplein was smiddags was lekker thee aan het drinken bij marian was gezellig in de vierde klas dacht ik hadden wij een juffrouw waar ik de naam niet meer van weet die mocht me niet ze gaf me steeds tikken met de aanwijsstok ik kreeg ook geen boeken het hele jaar niet alleen een paar schriften ik durfde ook niks te zeggen dus liet ik het maar zo dat was niet zo':n leuk jaar voor mijn even terug naar van dijk was ook altijd leuk die man was helemaal idolaat van simon en garfunkel als iedereen zijn werkje aan het maken was en het was rustig pakte hij zijn langspeelplaat zette hem aan en dansend ging hij bij iedereen datgene wat je aan het maken was na kijken en als ik die muziek hoort nu jaren later moet ik altijd weer aan dit terugdenken

Cornelis Musiusschool, 1963