Erik Kuitert

Dit was mijn derde lagere school binnen een jaar, omdat men het allemaal zo goed wist.

Dit was mijn derde lagere school binnen een jaar, omdat men het allemaal zo goed wist. Ik lees veel fijne herinneringen. Deze deel ik niet. Ik vond het een school met een hoog geiten wollen sokken gehalte. In onze klas begon de wereld. Gezinnen die gescheiden waren of andere problemen kende. Wat maakte dat kinderen op verschillende manieren groot werden. Wel een hele ontdekking. Ouders die niet of nauwelijks thuis waren om de voor hun moverende redenen. Kinderen die meende meer te zijn omdat een ouder een baan had met aanzien en zich te veel achten om bij bepaalde mensen in de groep te hoeven zitten. Ik heb regelmatig kinderen met verdriet of ziek waren naar huis moeten brengen. Dat bracht mijn postuur met zich mee. Last heb ik er niet van gehad. vervelend vond ik het soms wel. Ook op deze school werden kinderen stelselmatig getreiterd maar daar deed de school niets aan. De opmerking over Wietze vind ik stuitend en ontrecht. De kloten Cito toets! De school wist hier uit af te leiden naar welke school je toe zou kunnen. Ik durf te stellen dat er geen hout van klopt. Man wat een geneuzel! Op je twaalfde moeten kiezen wat je de rest van je leven moet gaan doen. Met doorzetten kom je veel verder. Veel wilde brandweerman,piloot of politieagent het leger was ook erg in trek, ja omdat uniform. natuurlijk heeft school mij gevormd maar ik heb toch altijd dat gedaan waarvan ik dacht dat het goed voor me was. Ben altijd op mijn manier opgekomen voor mezelf en voor mij mening uitgekomen hoe jong ik ook was en wie ik ook voor me had. Ik heb school ervaren als iets dat moest. Verder wil ik nog kwijt dat er iemand uit onze klas mij een kunstje heeft geflikt, de naam zal ik voor me houden, de leraar van dat jaar trapte er ook nog in. Toen ik mijn verhaal wilde doen werd ik afgeblaft. Het afblaffen maakt me boos. Zelfs nu nog. De trol die het betrof kwam later ook nog bij me in de straat wonen met zijn of haar gezin. Een verschrikkelijke trol!! De leraar zal ik, als ik hem tegen kom, er nog eens over aanspreken. De dreigementen van de leraar als we niet rustig waren, de weeksluiting niet door zou gaan. Of dat hij niet zou gaan voorlezen. Net of ik daar wakker van lag. Of de keuze momenten dat er iets moest gaan gebeuren. Moest je netjes gaan zitten of je vinger omhoog steken. We tuinde er ook nog elke keer in. Ik weet nog dat er iemand was die iets zo graag wilde bijna zijn arm van zijn lichaam duwde om toch maar in de gratie te komen om de opdracht te krijgen. Het erge was ook nog dat hij de opdracht niet kreeg. Wat een teleurstelling!! In optocht naar de sportvelden om de jaarlijkse sportdag. 's avonds de voetbal wedstrijd van de ouders van kinderen tegen een elftal van de leraren. Twee vrouwen blijf ik mijn hele leven dankbaar Mw Heine en Mw Schoenmaker. Ze zaten in de schuit, daar werd je gehoplen als je iets minder was in taal of rekenen. Ik hoop dat een ieder dat heeft kunnen bereiken wat hij of zij wilde bereiken. Mocht ik klasgenoten tegen komen vind ik dat leuk en zal ik er een praatje mee maken maar verder is het geschiedenis.

De Albert Schweitzerschool, 1976