Eric Zuidema
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Eric Zuidema en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Eric Zuidema heeft 37 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenTwee jaar op deze maffe school gezeten, voordat een deel van de leerlingen van de Van Hall overgeplaatst werd naar de Kerkstraat.
Twee jaar op deze maffe school gezeten, voordat een deel van de leerlingen van de Van Hall overgeplaatst werd naar de Kerkstraat. Herinner me nog goed dat 'Moppie' Oosterhuis vaak met fladderende jaspanden via de Weg van de Jagerskampen aan kwam RENNEN vanaf de Kerkstraat (waarschijnlijk pas de sokken erin gezet als hij binnen het gezichtsveld van de school kwam), terwijl Kiefhorst met een meewarige blik vanuit de klas die bizarre vertoning gade sloeg, en hij weer eens een pepermuntje doormidden kneep. Ook te oordelen naar de geluiden van een knetterende ruzie die ze eens op de gang hadden, lagen die twee elkaar niet echt. En Boesjes! Die had misschien zijn onderwijsakte ("Kijk nou toch eens!") in een pak havermout gevonden. Lesgeven was niet z'n beste vak. We hebben we het leven van die arme man zuur gemaakt. Maar ook de elpee Deja Vu van Crosby Stills Nash and Young die m'n klasgenootjes voor m'n 16e verjaardag voor me hadden gekocht. Grijsgedraaid! Nja.. tja.. En toen waren we ineens ruim in de zestig.
prof van Hall school, 1968
Het schoolreisje met de groene GADO-bus naar het Natuurvriendenhuis in Noordlaren.
Het schoolreisje met de groene GADO-bus naar het Natuurvriendenhuis in Noordlaren. Heb ik nog steeds een tekening van. Samen met mijn buurmeisje Herma van Ingen ben ik eens een keertje weggelopen, schijnt het. Er waren twee juffen. Wij hadden juf Nijmeier. Ze leeft nog steeds. (heb dank,Marjon..) Ze kwam altijd aanrijden op een Vespa-scooter. Die andere juf (juf Wolf) leek veel leuker omdat ze er veel zachtaardiger uitzag. Rondhuppelen in je onderbroek en hemdje tijdens gym. Er was ook eens een keer een goochelaar in het gymlokaal (Abbring?). En een sinterklaas-poppenkast waarbij er wel één pepernoot gestrooid werd. De kinderen die na een schooldag nog op het klimtoestel voor de school bleven zitten omdat ze nog naar 'gemestiek' moesten. Ook kan ik me nog een excursie naar de kippenfokkerij Begeman herinneren. Tegenwoordig breng je je kinderen naar school, maar toen moest je lopen. Het hele roteind! De lucht van de afvoer van de gaskachel buiten op het plein en de geur van natte jassen in de gang hangt me nu nog in de neus. Annemieke Lantman als eerste puppy love! Is er überhaupt nog leven op deze site? Ik heb en ken ineens nul luitjes volgens de admin...
Margrietschool, 1959
De verschrikkelijke storm van '72.
De verschrikkelijke storm van '72. Toen ik onze oprit affietste en op straat aangekomen, door een bolle zuidwester meteen bij de buren de tuin in werd gekwakt, begon ik onheil te vermoeden. Met ware doodsverachting (te pletter vallende dakpannen en langssuizende neonreclameborden -Jonker Optiek- die onder luid geraas versplinterden tegen de pui van het voormalig gemeentehuis) vanuit Haren twee uur over gedaan om op school te komen en alles tevergeefs. Geen school. De ramen ingewaaid. De conciërge (die kleine rat met die missende tand) was door de wind met theeblad en al van de trap gesodemieterd. Geweldige tijd gehad in Bad Gandersberg. Wilde Havanna's roken op de kamer.. "Doe die sigaar uit!!" (quote van leraar Engels: Cees ......?). Samen met Eelco ("Maar ik had um nieteens aan!"), Tonko (kreeg daar verkering met Wally), Hans en Ger ("Maar wat vinden jullie nou eigenlijk van mij?") op een rumoerige maar zeeeeeer gezellige kamer. De rood aangelopen, getergde (sehr besoffener) herbergvader, die in zijn eentje in zijn roodwitgestreepte nachthemd stond te tieren op de gang. "RUHE, RUHE!!! *&%! ES SOLL HIER VERD%$@*&^MAL RUHIG SEIN!!!" Wat een waanzinnig circus. Het schuddende achterwerk van mevrouw Krips als ze op het bord schreef. Ernestien ten Have, die lieverd. Wat waren we een stel etters. Mavo was ik fluitend en met twee vingers in de neus doorgekomen met absoluut niets doen, maar hier lukte dat niet. Bovendien had ik het veel te druk met meiden en allerlei bandjes. Uiteindelijk profmuzikant geworden en daarna journalistiek in gerold.
prof. van de leeuw havo/pa, 1972