Bekijk het volledige profiel van Edith Hartog en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Edith Hartog heeft 4 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenWe kregen tandenpoetsles, de borstel en tandpasta mocht je mee naar huis nemen.
We kregen tandenpoetsles, de borstel en tandpasta mocht je mee naar huis nemen. Ik weet nog dat ik met voetballen gevallen ben en dat ik een gat in mijn kin had. Toen moest het gehecht worden bij dokter Huls, hij zei dat ik kattesnorharen had gekregen die nooit meer uit mijn kin gingen. David Koorn zat bij mij in de klas, dat was toen al, als kleuter, een enorme klier.
Prinses Marijkeschool, 1974
Ik vond de MEAO HE-LE-MAAL niks.
Ik vond de MEAO HE-LE-MAAL niks. Meiden van 16/17 jaar in mantelpak en panties die met luchtjes en make-upjes hun tijd in de plee of de kantine verprutsen, dat beloofde niet veel goeds voor een kantoortoekomst. Getsie. Ik zat eigenlijk vaker in de kantine van de MTS want daar kwam je altijd wel bekenden tegen. Ik heb een jaar lang lopen laterfanten. Gelukkig heeft de school maatregelen genomen en mij van school gestuurd. Niet erg want ik paste er toch niet. Wat ik ook van mijn levensdagen niet zal vergeten is de slachterij naast de school, waar nu de Kamer van Koophandel is. Je hoorde de koeien in doodsangst loeien en af en toe brak er eentje los en nam in volle galop de benen, er vlogen dan van die slagers met bebloedde schorten achteraan met grote messen. Dat van die messen kan ook erbij verzonnen zijn. Gelukkig is het later allemaal goedgekomen, de slagerij is een advocatenkantoor geworden en ik heb het uiteindelijk alsnog tot boekhouder geschopt.
MTS / MEAO Westfriesland, 1987
Ik herinner mij meneer Nap, de nachtmerrie van vrijwel iedere leerling Duits, hij had een wel heel erg merkwaardige opvatting van macht/gezag en omgang met leerlingen.
Ik herinner mij meneer Nap, de nachtmerrie van vrijwel iedere leerling Duits, hij had een wel heel erg merkwaardige opvatting van macht/gezag en omgang met leerlingen. Een onuitwisbare indruk heeft natuurlijk ook de fantastische meneer Vos achtergelaten, scheikunde en natuurkundeleraar die eruitzag als een neef van Albert Eindstein. Laatst was ik eens in Enkhuizen en zag wat er van mijn oude school is geworden, ik kreeg daar best een rotgevoel bij. Ondanks dat het een strenge school was met heel veel (in mijn ogen) achterlijke, nutteloze en zinloze regeltjes, heb ik het toch heel erg naar mijn zin gehad (achteraf dan, de tijd dat ik erop zat vond ik school uiteraard een jarenlange verspilling van kostbare tijd).
Chr. MAVO Groen van Prinsterer, 1982