Ontdek PLUS

Cor Hagens

Kent 0 personen

Getrouwd , 1 kinderen
Woont in Bovenkarspel

    Bekijk het volledige profiel van Cor Hagens en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Cor Hagens heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Mijn tijd

    Zoek naar personen, scholen en klassenfoto's Mijn schooltijd Toen en nu Mijn pagina Berichten  Meer  Cor Hagens Kent 0 personen Geboren 23-11-50 in Amsterdam  Getrouwd , 1 kinderen  Woont in Bovenkarspel Bewerken  De Witte Brug Twello 1965 - 1968 Laatste bezoekers 0 bezoekers  Niets gevonden Ken je deze schoolgenoten? Theo SieberichsDe Witte Brug1968 tot 1970 Ken ik Ken ik niet Schoolvrienden 0 Schoolgenoten 4 Alle schoolvrienden De Witte Brug  Niets gevonden Foto’s 2 Albums 0 Schoolfoto's Plaats fotoAlle foto’s Herinneringen 1 Schoolherinneringen Plaats herinneringAlle herinneringen Mijn tijd in Twello Zoals ieder ander internaat waarin ik heb gezeten heb ik geen fijne herinneringen aan de Witte Brug in Twello. Vroeg in de morgen (voor school) sporten / gym op het grasveld in de ijzige kou was mijn eerste kennismaking met de Spartaanse manier van opvoeden door de leiding van het internaat. Daarna wassen en eten en in sneltreinvaart naar school. Ik moest naar school in Deventer (LTS) die achter het oude station was. Iedere dag vroeg in de ochtend op de fiets erheen, in de middagpauze terug, eten in het internaat en dan weer naar school en weer terug. Dat iedere dag. Mijn eerste zwemdiploma heb ik in Deventer gehaald. Ook heb ik verkering gehad met Everdien Diks (kalverliefde) wier haar ouders een tuinderij hadden achter de Witte Brug. De leiding wist mij wel te vinden, vooral in de late avond als iedereen in diepe slaap was om zo aan hun seksuele gerief te komen. Klagen bij directeur Zeilemaker had geen zin want die geloofde mijn verhalen nooit. Het was geen aardige man ook niet erg geliefd bij de leiding. Karnemelk of bruine bonen eten deed ik niet en zo moest ik met mijn bord op de keldertrap zitten in de keuken. Maar opeten deed ik ze niet. Na het huiswerkuur werd ik uit de kelder geroepen en moest naar bed. De volgende dag aten we andijvie stamppot en ik kreeg het bord met de inmiddels koude bruine bonen. Niet eten dus het ritueel van opsluiting in de kelder herhaalde zich weer. De kok in het internaat was een erg aardige begripvolle man die mij bijna iedere week hielp de bruine bonen te laten verdwijnen en mij een broodje of iets anders te geven. Er zullen zeker momenten zijn geweest waarin ik wel veel plezier beleefde. Je moest overleven een andere keuze was er niet. Er zijn ook wel namen van leidinggevende zoals mijnheer de Groot (die goed gitaar speelde) en mij nooit heeft lastiggevallen. Er was ook een leidster die verkering kreeg met de zoon van de heer Zeilemaker en zoals ik weet nu nog getrouwd zijn met elkaar. Andere zoals Schoenmaker en de Wijs waren de slechteriken voor mij persoonlijk. Veel namen van andere jongens die er zaten ben ik vergeten maar John Bel en Tommy Wiersma herinner ik mij nog wel....de rest is na 54 jaar vervaagd. Ook weet ik dat we aten in de recreatiezaal waar we ook ons huiswerk moesten doen of leuke feestjes hadden zoals Sinterklaas en Carnaval. Om de acht weken mochten we naar huis voor een kort weekend. Thuis was ik niet welkom en moest dan verplicht op het internaat blijven. Weet u nog Everdien Diks het buurmeisje van de tuinderij achter het internaat met haar heb ik nog steeds contact. Ze woont in België. Haar broer Willem woont in Twello. Daar hebben wij vorig jaar een bliksembezoek gebracht. Gelukkig kon ik zo vaak ik wilde naar Everdien die een hele lieve moeder had wat ook een beetje mijn moeder was geworden. Het is nu 2022 en mijn vrouw en ik passen op huizen als bewoners met vakantie zijn. Zo zijn dit jaar voor de tweede keer in Deventer en hebben vaak richting Twello gefietst. We zijn in contact gekomen met de huidige eigenaar van de Witte Brug en zijn ook al op visite geweest. De prachtige authentieke sfeer is in de loop der jaren door de vele andere bewoningen uit het pand gehaald maar de prachtige wit marmeren vloer, de oude lambriseringen en schouwen zijn nog in takt. Ook zag ik de mooie betegeld of van parket voorziene vloeren zoals ik ze kon nog in goede staat terug. Mooi om te zien. Ik mijn werkzame leven ben ik graficus geweest en heb 40 jaar een eigen bedrijf gehad als ontwerper, zeefdrukker en offsetdrukkerij. Het gaat goed met me, ik wordt dit jaar 72 en ben in goede gezondheid. Wie nog andere informatie of foto's heeft over de Witte Brug kan die bij mij kwijt want met de huidige eigenaar gaan we beginnen aan een boek over 150 jaar De Witte Brug. Dit was het wel wie weet komen er bij andere nu ook meer herinneringen naar boven. Groet Cor Hagens

    De Witte Brug, 1965