Bekijk het volledige profiel van Claire Dujardin en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Claire Dujardin heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk heb een enorm leuke tijd gehad op het Sintermeertencollege.
Ik heb een enorm leuke tijd gehad op het Sintermeertencollege. Ik herinner me vooral het 'keten' in de klas. Ik heb menige keer bij de conrector op de stoep gestaan omdat ik er uit gezet was, wat ik zelf eigenlijk altijd overdreven en onterecht vond. Ik herinner me mijnheer Bloemer, die ons dicteerde in opera-stijl en om te kopen was met boterhammen cervelaat als hij ons een onverwachte toets wilde afnemen. Bij hem heb ik vaak strafregels moeten schrijven (uit het reglement, kende dat zo ongeveer uit mijn hoofd)en als ik hem dan vroeg waarom zei hij : "Clairsjen, was sich liebt, das neckt sich"; mijnheer Gebuys, die eens uit kwaadheid zijn kopje koffie van het oortje afsloeg (en alleen nog het oortje vast had); mijnheer Rutten...(degenen die in mijn klas hebben gezeten weten vast wel waarom), de engels leraar die voor iedereen een bijnaam had, de verschillende wiskundeleraren (de een kreeg altijd een knalrood hoofd omdat íe zich opwond dat ik zat te kletsen, de ander noemde me Clara (en heb ik ooit Berta genoemd)). Ik herinner me ook de kantinejuffen die wel in waren voor een geintje. Zo heb ik ooit tijdens een les een kopje thee mogen halen voor de engels leraar (hoe heette hij toch?!) en heb daar in de keuken flink wat zout in gedaan. Kan-Tiny juichte dit zelfs toe, haha. Toen hij de thee proefde vertrok hij overigens geen spier, keek me alleen maar heeeeeeel strak aan. Ai!
Sintermeertencollege, 1986
Aan deze school heb ik niet veel positieve herinneringen.
Aan deze school heb ik niet veel positieve herinneringen. Ik hoorde er zogezegd niet bij, want de interesses van de andere meiden (make-up, jongens) waren de mijne niet. Als ik aan het Sophianumcollege denk, zie ik de biologielokalen voor me, denk ik aan de moeizame wiskundelessen, de scheelkijkende latijnleraar, mijn mentor en duits leraar (wat was zijn naam ook al weer?) die ik erg aardig vond en vooral de toneellessen die we een aantal weken (?) kregen in het bijgebouwtje. Super vond ik dat, helemaal mijn ding....
Sophianum, 1986
Na de verhuizing naar Simpelveld kwam ik in een hele gezellige klas terecht.
Na de verhuizing naar Simpelveld kwam ik in een hele gezellige klas terecht. Ik herinner me de schaaklessen (waar ik veel plezier aan beleefde) en had vooral veel contact met Ingrid Brongers. Ik heb ook nog vaak moeten terugdenken aan het ongelukkige incident waarbij Dyonne haar been brak tijdens de gymles op het schoolplein.
De Heipaal, 1985