Caroline Hoogendoorn
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Caroline Hoogendoorn en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Caroline Hoogendoorn heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk onthou: grote schoolpleinen, de schoolltandarts in z'n kampeerauto die Ciska in haar tong boorde (bloed en gillen en ik was volgende!), leren breien en punniken, de juf die ik zo leuk vond en die ging trouwen: wij als klas waren uitgenodigd maar mijn
Ik onthou: grote schoolpleinen, de schoolltandarts in z'n kampeerauto die Ciska in haar tong boorde (bloed en gillen en ik was volgende!), leren breien en punniken, de juf die ik zo leuk vond en die ging trouwen: wij als klas waren uitgenodigd maar mijn grootvader was jarig dus ik mocht niet mee van m'n moeder, meester den Oude die vertelde over hoe ze jonge ongewensde poesjes verdronken in 'n emmer en met wie ik en m'n ouders naar m'n eerste klassieke concert ging in Amsterdam geloof ik: klonk net als een zwerm muggen en hoe mooi ik dat vond. Ik onthou Catherine die veeeel verder was dan ons (heel intelligent) en die wiskundesommen maakte, met wie ik nog een verhaaltje schreef omdat we allebei schrijfster wilden worden. In de 6e was dat denk ik. Ik onthou dat ik een verhaal moest voorlezen, het ging over een moeder-aap en haar baby, waarbij ik de slappe lach kreeg omdat ik die aap gewoon zag zwaaien met haar baby in m'n hoofd, niemand moest lachen en een aantal zeiden: waarom lacht ze nou?? en ik maar lachen in m'n eentje. Ik onthou Bart Wakker die ook zo intelligent was en stil, andere Bart Rietveld vol grappen en grollen. Rob Bosveld, en m'n enorme jeugdliefde (eenzijdig) Hans van Ameyden wiens tennisgeluiden ik op tape zette omdat ik naar Zuid-Afrika ging whahaha. Catechisatie-les vanaf t schoolplein door t raam bekijken omdat als enige niet mocht meedoen want m'n ouders wilden mij niet gehersenspoeld hebben. Oh ja, het witte lokaal naast het oude gebouw, met de meester met het dunne rode haar die zo zweette toen hij ons heel enthousiast "what shall we do with the drunken sailor" leerde zingen. Verder de bevroren plas voor de school en of we erop durfden, er was iemand doorgezakt. Moet verder nog even nadenken.
Burgemeester Amersfoordtschool, 1967