Ontdek PLUS

Carin van de Ploeg Boerhof

Kent 0 personen

Getrouwd , 2 kinderen
Woont in Zwolle

    Bekijk het volledige profiel van Carin van de Ploeg en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Carin van de Ploeg heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    laatste schoolervaring

    Vandaag ben ik 58 geworden en ik had toen ik mijn laatste schooldiploma haalde in 1999- toen mijn moeder zo ziek was- niet kunnen denken dat ik 26 jaar later met twee grote dochters én een man in Zwolle zou wonen. De Enkhuizer Zeevaartschool was mijn laatste 'schoolgang', maar dat wil niet zeggen dat ik daarna uitgeleerd was. Ik heb veel geleerd van de schooltijd van mijn dochters: inmiddels niet meer leerplichtig (want hoewel ík fijne ervaringen heb gehad in mijn schooltijd, was dat voor hén totaal anders). De oudste werkt al bijna twee jaar, heeft een jaar verkering en de jongste is 18 en op zoek naar werk. School is even 'nicht im Frage'. (ik zal hier niet over uitwijden, want het is geen leuk verhaal). Je weet nooit hoe het leven loopt en je moet zelf de slingers ophangen. Je ouders gaan een keer dood (die van mij helaas te jong) en dan moet je het weer zelf uitvinden hóe verder. Wat blijft zijn de fijne (en soms minder fijne) herinneringen. Vandaag heb ik -dankzij mijn man en dochters- weer een fijne herinnering kunnen toevoegen aan mijn bestaan op deze aardbol, die soms alleen maar 'moeilijker' lijkt te worden. Toen we jong waren, was er al oorlog en ellende en dat is er nog steeds. Soms worstel ik wéér met existentiële vragen als 'wat is ons doel op deze aarde'? Je verlegt je leven lang grenzen, probeert wegen te vinden uit uitdagingen die je voor je kiezen krijgt én probeert je kinderen een goede basis mee te geven. dát leer je allemaal niet op school, daar was het voornamelijk : feiten leren, ze reproduceren voor een cijfer en weer door naar het volgende leerboek. In dat opzicht loopt het onderwijs altijd hopeloos achter op de realiteit van werken, belasting betalen en zorgen dat je het 'goed' hebt.

    enkhuizer zeevaartschool, 1998

    Na 9 hele leerzame en leuke 'praktijk'jaren op de chartervaart in Nederland en de Oostzee toch maar naar school voor 'het papiertje' en gelijk weer varen.

    Na 9 hele leerzame en leuke 'praktijk'jaren op de chartervaart in Nederland en de Oostzee toch maar naar school voor 'het papiertje' en gelijk weer varen. Want als je éénmaal zout water in je bloed hebt....'swinters aan het werk bij de Waddenvereniging en 'szomers varen. Heerlijk. Zoveel gezien, zoveel gedaan. En ik kreeg een huwelijksaanzoek van mijn man toen ik- ik kende hem net 3 weken en hij had me met de auto naar Hamburg gebracht toen ik een schip moest helpen overvaren van Hamburg naar Rotterdam- toen we de monding van de haven van Rotterdam 'sochtends binnenliepen. Bijzonder moment dat ik nooit zal vergeten, net zo min als de geboorte van onze 2 dochters!

    enkhuizer zeevaartschool, 1998

    Ik heb 2 jaar van Groningen (Helpman) naar Haren gefietst.

    Ik heb 2 jaar van Groningen (Helpman) naar Haren gefietst. Met veel plezier alle colleges gevolgd. Genetica en snijpractica waren favoriet. Veldonderzoek op Schiermonnikoog aan scholeksters met mijn eerste vriendje Marcus Werner,die amanuensis was bij de snijpractica en waarmee ik het (op Schier) uitmaakte omdat een zomer als kindermeisje/matroos te gaan varen op een charterschip. Toch nog even mijn propedeuse gehaald ( dan had ik iig dát) om vervolgens met een Zwitserse matroos die ik in Denemarken op een Nederlands schip ontmoette naar Zwitserland te 'verdwijnen' en mijn studie maar te laten zitten..... Ook de Zwitser verdween en na veel omzwervingen ben ook ik een gezellige, gelukkige huismoeder die met veel plezier terugkijkt op haar studietijd. ( het lijkt "memories" wel!)

    Rijksuniversiteit Groningen..., 1986