Bert Visser
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Bert Visser en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Bert Visser heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenKennelijk is 'Academie Eindhoven B.
Kennelijk is 'Academie Eindhoven B.V. later toegevoegd; tijdens mijn opleiding was de naam: DOC Opleidingen. Heb in deze periode de opleiding Praktijkdiploma Boekhouden gevolgd. Prima opleiding, al was de accommodatie waarin les werd gegeven - met name in het eerste jaar - bedroevend slecht. Na een gesprek met de toenmalige directeur, de heer Engelbarts, kregen wij een lokaal in het (nieuwe) hoofdgebouw toegewezen.
DOC Academie Eindhoven B.V., 1985
In 1953 mocht ik - komende van de "Bewaarschool van zuster Juliana" - naar de 'GROTE SCHOOL' (zoals de lagere school destijds ook wel werd genoemd), en kwam ik in de klas van juffrouw Schoenmaker.
In 1953 mocht ik - komende van de "Bewaarschool van zuster Juliana" - naar de 'GROTE SCHOOL' (zoals de lagere school destijds ook wel werd genoemd), en kwam ik in de klas van juffrouw Schoenmaker. In de 2e klas zat ik bij juffrouw Lahn, een bijzonder aardige juffrouw. Aangezien ik in dat jaar langdurig in het ziekenhuis moest verblijven, vond het hoofd der school, meester Sterenberg, het beter dat ik dat 2e jaar 'nog eens dunnetjes overdeed'. Janken natuurlijk..... en ofschoon ik volhield dat ik het best kon.... er hielp geen lieve moeder aan (de mening van het kind werd in die tijd niet op prijs gesteld, laat staan dat er naar werd geluisterd). Enfin, het tweede jaar ging (veel te) soepeltjes. In de 3e klas kwam ik bij meester Van Dooren (....ja die van de vliegende schoolbordborstels en versplinterde aanwijsstokken !!!). In de 4e klas zat ik bij meester Theunissen (uit Azewijn), een jaar waarin de klas op een gegeven moment bijna leeg was vanwege de zgn. A-griep. Halverwege het schooljaar kwam Pieter Cramwinckel in onze klas, daar zijn vader tot burgemeester van de gemeente Gendringen was benoemd. De 5e en 6e klas bracht ik door bij meester Smits. Een bijzonder begaafde leerkracht, een prettig mens en een 'meester' in het vertellen. Hij beoordeelde de netheid van je werk door er 'punten' (in de vorm van punaises) aan toe te kennen. Wie aan het einde van de week de meeste punten had verzameld, kreeg een kleine attentie of mocht de meester helpen bij een aantal werkjes, waaronder het bord schoonmaken; een kinderhand was ook toen al gauw gevuld. Tijdens het 5e leerjaar brak er brand uit op de zolder van de school. Ik herinner mij dat Hannes van Marwijk de klas binnen kwam terwijl hij schreeuwde: 'Meester, brand !!!'. Paniek natuurlijk, zeker toen zo'n 49 leerlingen op hetzelfde moment de klas dachten te moeten verlaten en je ook nog twee trappen af moest alvorens je in de hal kwam waar de uitgang was. We hebben het er gelukkig allemaal goed van afgebracht. Na enige tijd werden de lessen voortgezet in de gymzaal van de BLO-school aan de Anholtseweg (de school van meester Welling), waar een voetbalveld was met 'echte doelen'. Op de afscheidsavond van de Christoffel-school werd door onze klas een Passiespel opgevoerd in de zaal van Het Posthuis. Harry van Bree speelde op een voortreffelijke wijze de rol van Jezus, Robert Kraayveld had de rol van Pontius Pilatus en Herman Visser (geen familie overigens) speelde de Romeinse Hoofdman, waarbij hij, knielend onder het Kruis, het toneel bijna deed bezwijken, vanwege zijn niet geringe lichaamsgewicht. Jan Wissing wilde absoluut geen rol en kreeg als taak te zorgen voor de noodzakelijke donder; hij speelde dit klaar door een grote zinkenplaat te bewegen. Ik herinner mij nog dat ik o.a. de rol van Zacharias mocht spelen, de man van de nicht van Maria (gespeeld door de oogverblindende Daphne Ross). Ik kreeg een (1) regel tekst toebedeeld die ik - vanwege de zenuwen, of was het toch vanwege Daphne(?) - niet uit mijn strot kreeg. De rol van Simon van Sirene ging me beduidend beter af, maar ja.... daar zat dan ook geen tekst bij. Graag kijk ik met plezier terug op de Christoffel-periode.
Christoffel, 1953