Ontdek PLUS

Ben Gritter

Kent 8 personen

MARRIED , 1 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Ben Gritter en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Ben Gritter heeft 45 klassenfoto's en kent 8 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Fantastische tijd, vooral de zesde klas.

    Fantastische tijd, vooral de zesde klas. Vier jaar zaten we in hetzelfde lokaal (klas 3 t/m 6) bij meester Lemstra. Ik zat helemaal achter in de klas. Naast me zaten Bert Schuite en Geb Bril. Voor me Ineke van der Vegte en Marijke Moorman. Meester liet ons tamelijk vrij; als iedereen aan het werk was gezet, kon je rustig de klas uitlopen om handen te wassen etc. Sommigen van de leerlingen hadden een speciale taak. Zo moest ik de gasgevelkachel bedienen, Cor luidde de bel in de gang bij de pauze en om twaalf uur. Weer een ander moest de kaarten ophangen en een enkele uitverkorene mocht bij de sigarenzaak naast Ten Duis sigaretten halen en Wybertjes tegen de rokershoest. Zo nu en dan kwam dominee Ploeger (voorzitter van het schoolbestuur) langs. Hij wandelde met stok, sigaar en hoed langs de schoolbanken, hier en daar een vriendelijk woord sprekend. Daarna fluisterde hij even met meester (waar smoesden ze over?) en verdween door de zijdeur. Dinsdags moesten we het psalm/gezangversje opzeggen (zie album schoolwerk, de lijst van 1954). Dat gaf altijd spanning. Eenmaal per week verdwenen de meiden uit de klas naar de juf voor het nuttig handwerken: stoppen, mazen, breien enzovoort. De jongens hadden dan handenarbeid: kleien, figuurzagen, verven en we maakten gezamenlijk een vliegveld. Als iemand bij de leesles de beurt kreeg en niet meer wist waar men was, dan sprak meester: "Hier houdt de spreker stil, hij snikt, hij kan niet meer." 's Winters liepen we eenmaal per week naar het badhuis. Veel mensen hadden thuis nog geen douche. 's Zomers was er schoolzwemmen. En terwijl de badmeester in smetteloos wit en met luide stem ons (in het water en met de plankjes) toesprak, stak meester vergenoegd een lekkere sigaret (Spencer) op. Na het zwemmen fietsten we verfrist terug langs de watervallen van de Twentsche Stoombleekerij en via het Java naar school, waar de schoolmelk wachtte. Terwijl ik de melk opdrink, zie ik het lokaal voor me: tegen de muur de luidspreker van de draadomroep voor de schoolradio, rechts de elektrische klok en de groene kast met de schuifdeuren en de boeken en daarboven de opgezette Vlaamse Gaai en de litermaat en de kubus. Meester zamelt kwartjes in voor de schoolvakantie in Driel. En bij de achterwand staat het aquarium. Eenmaal per maand was er voor de hoogste klassen van alle Goorse lagere scholen een voorstelling in de schouwburg. Dat kon zijn film of toneel of muziek van het Overijssels Philharmonischh Orkest. Ik herinner me 'De Moldau' van Smetana en 'Rhapsody In Blue' van Gershwin. Vrijdags om drie uur moesten we in de klas opruimen. Daarna zongen we: het Goorse volkslied, het Twentse volkslied, 'Hopsa heisasa, 't is in de maand van Mei jaja', en 'Welk een plechtstatig zwijgen heerst in de dichte twijgen'. Vervolgens las meester voor uit 'Kazan, de wolfshond' of 'Alleen op de wereld'. En dan was het half vier: weekend! Na einde schooltijd, om half vier, gingen we soms met de meiden op stap. Cor ging met Marijke, Geb met Sietie en ik met Ineke. Dat kon zijn bij het Twenthekanaal of over de spoorlijn bij boer Kingma. Een zoentje, een handje en terug naar huis.

    School met de Bijbel, 1954

    Het oude gebouw stond verscholen achter de Hervormde kerk.

    Het oude gebouw stond verscholen achter de Hervormde kerk. Erachter was de speelplaats met de grote zandbak en de kastanje. Daar waren ook de tonnetjes die wekelijks door een vrachtauto werden opgehaald. Binnen waren we bezig met papier vouwen, plakken, met blokken, figuren maken van fotospoeltjes. Tekenen met griffel en lei. Als het koud weer was, zaten we rondom de grote kolenkachel. Er werd gezongen van het stationnetje, kabouter Spillebeen en "op bergen en in dalen". Bij mooi weer liepen we over de Vechtbrug naar het Laarbos, waar de "dikke den" stond.

    Hervormde kleuterschool, 1951

    (dienstplichtig) lichting 65-5 Trip van Zoudtlandtkazerne.

    (dienstplichtig) lichting 65-5 Trip van Zoudtlandtkazerne

    Luchtmacht Officiers en Kad..., 1965