Bart Sonnemans
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Bart Sonnemans en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Bart Sonnemans heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenGeweldige tijd.
Geweldige tijd. Met name om mijzelf te ontwikkelen en te ontdekken wat ik niet wilde. kan nu differtieren integreren stochastiek en statistiek. En kan zelfs de drukbelasting op de H blak van de uitbouw van mijn huis uitrekenen. Allemaal nooit meer gedaan. Maar wel geleerd om te improviseren en te ontdekken dat destijds op rens maar weinige de eindstreep haalden. Dit door het natuurlijke selectiesysteem van de heren Rens. VAn de 40starters? zijn er volgens mij maar 12? geslaagd. We spraken wel eens over de opleiding van list en bedrog. Maar veel leeringen bruisde van de creativiteit en inventiviteit. Leren vechten, jezelf tegenkomen en dat je het uiteindelijk zelf moet bereiken. Ook de zelfmoord van een klasgenoot die net van school was gegaan heeft veel indruk gemaakt. met name hoe betrekkelijk klein soms je eigen problemen zijn. Wat is dan nog een 3.5 voor elctronica. En wie van mijn oude klasmaten peter K, Rob dd, henk (wij hebben weer contact) bert ter B, Rob K, Ralf dj , Bas B. wil nog een keer zeilboot huren om te testen hoe diep de loosdrechtseplassen zijn. Ray vet met zijn mooie verhalen. De heer Hellings; mijn respect voor uw geduld met het zooitje ongeregeld. Mijnheer Pietersen als ik uw achterlicht repareer is dat wel een 8 waard? En nee, ik kan nog steeds niet , ondank uw fantastische les, gitaar spelen. En, oh ja, die ene tekening was wel overgetrokken en dat prachtige BIJ gevijlde ijzerenblokje had Rob K. voor mij gemaakt. Want zijn vader had een metaalbewerkingsbedrijf goed haaks he!? En zo handig ben ik ik gebleven,mede dankzij Rens en Rens. Een bijzondere school en dat was het...... mooie tijd.
Hoger en Middelbaar Elektro..., 1984
Het allermooiste van de school was om jezelf vol gas met de opgevoerde brommer de kelder uit te lanceren.
Het allermooiste van de school was om jezelf vol gas met de opgevoerde brommer de kelder uit te lanceren. Via de rails naast de trap!! YES!!! Alleen dat was al een schooldag waard. Of mocht dat niet. Hoe heette die knaap ook al weer die zijn morris mini zag halveren (tijdens de werkweek) in soesterberg omdat een veewagen over de voorkant was gereden (goldschmeding?). Mijnheer van Rossum, na voor de derde keer een gelijke berekening met een andere uitkomst op het bord te hebben geschreven: ""heren dat is techniek dat verandert met de dag..... ""En hij drukt met zijn wijsvinger zijn bril recht op zijn neus. Smorenburg ( inderdaad harry, geweldige vent. je kon hem goed imiteren.) Sloeg met een bijbel tijdens het voorlezen van de dagopening een wesp dood en sprak de legendarische woorden: luipaard heren, luipaard.....hmmm De heer Brusaard? heeft mij samen met steketee net dat duwtje gegeven om daarna de HTS te gaan doen. Er vlogen wat werkstukken uit de draaibanken En wie zette toch steeds spanning op de ijzeren rand van de meettafefels..... En wat konden die condensatoren knallen, was het toch de min. Ook de levensfilosofien van maatschappijleer staan mij (als enige?) nog bij in mijn huidige leven. En dan ene martin H. bedankt nog voor de fiets En dan Elkhuizen wat zou er van jullie zijn geworden. kom ik, was het vermeulen in Rio de Janero, aan het zwembad tegen. Hij als omgeschoolde bwk van de KLM met een nieuw leven als toen (Co)piloot. Ach, zo zie je is het met sommige na patrimonium toch nog goed gekomen.
Chr. M.T.S. Patrimonium, 1980
Spelen, leren, werkstukken maken, bibliotheek in de aula, strafwerk, apart worden gezet omdat ik mijn mond niet kon houden, sommen maken, vervelend, saai en dingen leren die ik later nooit nodig zou hebben (dacht ik toen).
Spelen, leren, werkstukken maken, bibliotheek in de aula, strafwerk, apart worden gezet omdat ik mijn mond niet kon houden, sommen maken, vervelend, saai en dingen leren die ik later nooit nodig zou hebben (dacht ik toen). Maar wel zonder zorgen. Genietend van het jong en onbezonnen zijn. Met mijn maatjes als Vincent, Mark en Peter heb ik nog jaren veel contact gehad. Ergens in het jaar ... 1988? hebben we nog met een aantal mensen, waaronder met Caroline Laurens, een reünie gegeven. En als ik nu nog eens langs de school rij, valt me 1 ding op; het is een veel kleiner gebouw dan in mijn dromen en geheugen. Het tijdens de les dromend naar de koeien kijken in het weiland dat kan nu niet meer. Daar woont immiddels mijn zus, in moleland. Kijken naar het nutteloos grazen, slenteren en helemaal geweldig het poepen & plassen van de koeien. Alles beter dan het schoolbord. En plannen maken over hoe het zou zijn om groot te zijn. Maar nog leuker wat te doen in de middag, om dan slootje te gaan springen en te kijken of je tot aan de dijk kon komen. Het liefst met droge schoenen en zonder een boze boer achter je aan. Meester Vermolen, Kremers, Jufrouw Putman hoe zal het met ze zijn? Ook zij zullen zich wel eens verbazen hoe goed de grootste rampen van leerlingen terecht zijn gekomen. Mij hoor je niet klagen!
Proostdy, 1970