Atte Bakker
Kent 4 personen
Bekijk het volledige profiel van Atte Bakker en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Atte Bakker heeft 6 klassenfoto's en kent 4 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOmdat een beroepskeuzetest had uitgewezen dat ik uitgesproken technisch was, zou ik naar de UTS voor fijnmechaniek gaan, de Christiaan Huygensschool in Rotterdam.
Omdat een beroepskeuzetest had uitgewezen dat ik uitgesproken technisch was, zou ik naar de UTS voor fijnmechaniek gaan, de Christiaan Huygensschool in Rotterdam. Ik was al toegelaten, maar in de zomer van 1961 verhuisden we naar Ljouwert, terug in het Heitelân. Daar was een 'gewone' UTS, dus moest ik maar naar de afdeling Werktuigbouwkunde. Het werd een regelrecht rampjaar. Ik was niet schoolrijp en paste helemaal niet in een omgeving waarin leuke dingen onmiddellijk werden omgebatterijd in nare sommen en voor mij onbegrijpelijke definities. Het waren daar geen raspedagogen, maar wel vaklui! Na dat jaar waarin ik hopeloos kopje onder ging, ben ik naar de Kweek gegaan. Daar bloeide ik op en zo kwam het dan toch nog goed met mij.....
UTS Werktuigbouwkunde, 1961
Ik kwam in 1953 op de Emmaschool.
Ik kwam in 1953 op de Emmaschool. Tot dan woonden we in Nijland, een dorp in Friesland. Ik keek m'n ogen uit in Voorburg: drukke wegen en zelfs een tram. Ik kwam in de derde klas te zitten bij juffrouw Los. Ik vond haar streng. Maar dat kan ook wel aan mij gelegen hebben. Ik was tot op late leeftijd niet schoolrijp, denk ik. Dat kwam pas toen ik een jaar of achttien was. In mijn herinnering was de Emmaschool een oord van orde en tucht. Ik weet nog dat we op een keer met de armen over elkaar moesten gaan zitten en stil zijn. Er keek een kind naar buiten. Ineens stapte juffrouw Los op de gordijnen af, trok die dicht met de bijtende zin 'wie had gezegd dat jullie naar buiten mochten kijken'. Ook weet ik nog goed hoe ze op woensdagochtend 1 oktober van dat jaar een soort van indeling van de leerlingen oplas. Wie er bij de tienen hoorde, weet ik niet meer. Maar wel dat Paula de Loof bij de negens behoorde. Haar vader maakte mooie zwartwit portretten, zij liet wel eens eentje aan juf zien. Zij was een van de lievelingetjes. Nou, bij de achten rekende ik mezelf niet. Maar bij de zevens zou ik wel een kansje maken, dacht ik. Groot was de teleurstelling dat ik daar niet bij ingedeeld was. Vervolgens kwamen de zessen. Niks. Toen wist ik het, ik hoorde bij de vijven. Zelfs dat niet. De dreun voel ik nog als ik eraan terugdenk: 'en bij de vieren horen Rudie Guis en Atje Bakker.' Rudie Guis woonde op het Buitenrustplein. Ik dacht dat het met Rudie Guis wel goed gekomen is, hij deed later iets in elektronica, geloof ik. Andere namen uit onze klas: Els Zelsman, Erica Nanning, Els Quispel, Roelof Maurits, Stef Wilts (nog wel eens gezien, een aantal jaren geleden), Frits Beck (Han Beck - Lakken), Leonard Verhoef (zijn vader was tandarts), Matthé Los, Koos Poot, Kees Ladage, Berend-Jan van Laar (dacht ik), Simon Galmeijer en Dick Smit. Meer weet ik op dit moment even niet, maar er komt ineens veel boven van die tijd. Na het jaar met juffrouw Los, kwamen we bij van der Doel. Die had wat met geschiedenis. We liepen aanvankelijk met hem weg. Hij woonde destijds in de Seinpoststraat en kwam met de tram naar school. De vijfde klas werd bestierd door dhr. Borst. Dat was niet onaangenaam, maar echt fijn vond ik het daar ook niet. Pas bij Smit kreeg het grauwe bestaan wat kleur. Hij speelde mondharmonica en kon er psalmen en gezangen mee begeleiden. Ik zie hem zo weer voor de klas staan. Ik ben in 1995 nog bij hem op bezoek geweest, hij woonde toen in een verzorgingsflat in Leidschendam. Tot kort voor die tijd hebben hij en zijn vrouw in de Looierslaan gewoond. Hij kon zich mij nog herinneren. 'En je had ook een broer, hè, Klaas, geloof ik'. 100% goed. Een mirakels geheugen had die man. Ik hoorde onlangs dat hij nog in leven is en 103 is. Ik hoop dat er meer namen en herinneringenvan de Emmaschool bij komen. A la recheche du temps perdu... Atte N. Bakker
Emmaschool, 1953
Pot? Streng.
Pot? Streng. Sijens? Kalm. De Hoogh? Ongrijpbaar. Van Eijsden? Kippedriftig, maar soms ook heel geestig. ‘Jongeman, weet jij waar de Wetstraat is? Seker, meneer, de wetstraat is net afgeloupe, Ajax hep met twee-nul gewonne! Toch vond ik de school niet leuk. Ik heb het bestaan om in februari van het examenjaar (1961) te spijbelen. Roest zag me ergens fietsen en gaf het door aan van Eijsden. Voor straf moest ik toen elke dinsdag- en donderdagmiddag terugkomen om huiswerk te maken. Dientengevolge slaagde ik. Toch waren er ook wel positieve dingen. Een driedaags schoolreisje naar de Wildwal in Lunteren (mei 1960), een feestelijke middag met alle leerlingen in de gymzaal, de weekafsluitingen op zaterdag. In de examenklas gingen we naar de Tweede Kamer. Ook bezochten we het schoolmuseum in de Hemsterhuisstraat, waar interessante natuurkundige proefopstellingen te zien waren. Andere oud-leerlingen, vul deze reeks aan en het verleden krijgt meer glans!
Prinses Julianaschool voor ULO, 1957