Ontdek PLUS

arnold winden

Kent 0 personen

MARRIED , 2 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van arnold winden en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    arnold winden heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Keten in de brugklas.

    Keten in de brugklas. Later vijf uur in de week Latijn, terwijl die leuke meiden Russisch deden. Ik heb maar drie jaar op De Breul gezeten. Dat lag niet aan de school, maar aan het internaat waar ik op zat. Oh, wat kreeg ik daar genoeg van. De regels, dat ouderwetse, dat katholieke. Hier moest alles, thuis mocht alles. Wat was ik blij dat ik de Jezuïten kon verlaten. Maar wat was het zwaar om afscheid te nemen van de leukste en mooiste meisjes van De Breul.

    De Breul, 1970

    In 1973 kwam ik het Maartenstenscollege binnen in 4 Atheneum A.

    In 1973 kwam ik het Maartenstenscollege binnen in 4 Atheneum A. Ik voelde me meteen thuis. Heel veel vrienden gemaakt, zelfs onder leraren (grapje). Neem nu Ton Zaat, leraar Duits. Na het afsluiten van de Soos op vrijdagavond gingen we bij hem thuis nog even stevig verder drinken. Daar zat ook eens een dronken leraar Frans amicaal te doen. "Arnold", sprak hij:"Maandag is het weer gewoon meneer..." Vanaf dat moment ben ik zijn naam vergeten. Achteraf heb ik nog wel eens moeten lachen om die verzuurde leraar Engels, Dekkers. "Knoedel" noemde hij me toen ik keurig mijn studieboek naar hem toe kwam brengen. "Not your book, your writingbook. Je schriftje, knoedel". Ook deze aanslag ben ik te boven gekomen. Met veel klasgenoten en lotgenoten uit andere klassen heb ik een fantastische tijd gehad in de klas, op de gang, bij McDonalds, De Florijn en Stoop. In 4 Atheneum A zaten weinig mannen. Ik herinner me Jack Clumpkens en Wibo van der Es. Achter Wibo en mij was er altijd tijd voor een gesprek tussen Monica Batenburg en Sylvia van Heck. Met Marcel Simons, Joop van der Sande en Guido ben ik naar Frankrijk gefietst. Met Hans Liem heb ik ook veel gelachen. En zo rond de eindexamenfeesten was daar natuurlijk Monique Slot. Sylvia van Heck is bezig weer een zooitje, onder meer de lustrumcommissie van het feest van 1975, bijeen te brengen. Dat lijkt me lachen.

    Sint Maartenscollege, 1973