Arnold Stroop
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Arnold Stroop en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Arnold Stroop heeft 17 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenAan de openbare ULO heb ik zeer goede herinneringen.
Aan de openbare ULO heb ik zeer goede herinneringen. Mijn leukste schooltijd. Er werd om één of andere (voor mij)onduidelijke reden een zeer bijzonder lesrooster gehanteerd. We begonnen om 08.15 uur tot 13.00 uur. Daarna waren we vrij. Maar ook op zaterdag naar school tot 12.30 uur. Drie roemruchte leraren: Jolke Koopmans, hartgrondig Fries en onnavolgbaar. Kon gevaarlijk zijn als een vulkaan; barstte soms ook echt los. Maar kon ook prachtige verhalen vertellen over Indonesie. Zijn zoon Johan zat later bij ons in de klas. Er waren dagen, dat we Koopmans 4 keer achter elkaar hadden. Verder was er de heer Van Rijn; hij was een echte gentleman, gaf ook Engels en was een hartstochtelijk roker. Pakte 's ochtends eerst zijn rookwaren uit: een pijp, sigaren en zijn onafscheidelijke tinnetje Navy Cut. Wat bij ons pubers natuurlijk tot hilariteit leidde. Ook hem hadden we soms 4 keer achter elkaar. De heren Van Rijn en Koopmans gingen ook wel eens naar het café van mijn ome Piet Bos (Piet Knip). Wij biljartten er regelmatig. En dat wilde je natuurlijk niet meemaken, dat je leraren in dezelfde kroeg kwamen. En tenslotte was er in de begintijd de heer Wimmenhove. Een aardige man, die heeft geprobeerd om mij, bij gebrek aan wiskundige beginselen, wegwijs te maken in het boekhouden en wat daarbij hoort. Ik heb uiteindelijk ook nog mijn middenstandsdiploma gehaald, dank zij hem. Hij stuurde mij op een dag met een kwartje naar de kapper. Ik waagde het om in die tijd lang haar te hebben. En tot slot kwam in de hogere klassen de heer Brandsma erbij. Hij kon uitstekend voetballen, dat pleitte voor hem. Verder kan ik me van hem niet veel herinneren. De schoolreisjes waren fameus en tevens een nagel aan de doodskist van de heer Koopmans. Hij kon er niet tegen en trad op als een maarschalk. Jammer voor hem luisterden we nauwelijks. Mijn neef Herman Bos leerde ons bier drinken tijdens een schoolreis naar Zeeland. En dan waren er natuurlijk de schoolfuifjes. Ze werden oogluikend toegestaan, maar zo dichtgespijkerd met regels, waaraan we ons vooral moesten houden, dat we wel moesten rebelleren. Muziek van The Beach Boys: God only knows, Sloop John B; Beatles; Stones (moest van Gerard Straatman) en voorzichtige schuifelplaten. The Eve of destruction van Barry McGuire; It's good news week van The Hedgehoppers Anonymous. Later The Outsiders, The Golden Earrings (toen nog met zanger Frans Krassenburg) hit That Day. The Motions; Q65 met Wim Bieler; Beugelflessen Grolsch in de dakgoot van het fietsenhok. En natuurlijk de meisjes, ach de meisjes. We waren er druk mee. Tinie Biemolt was veruit de brutaalste (vond ik toen). Ik ging naar Giethoorn om iets moois met Henny Kleene op te bouwen. Maar ik zwichtte voor een meisje van de concurrerende Christelijke ULO (mijn eerste huwelijk later). Elke dag dronken we bij mij thuis koffie in de pauze. Van 10.45 uur tot 11.00 uur. Met sigaretten van Willemien Meijer (werkte bij ons in de huishouding). Caballero. Mijn hart gaat open. Ik trok altijd op met mijn neef Jeroen Kwakman. Verder met Rein van der Vecht (trouwde met mijn oudste zus Ans); Gerard Straatman van de legendarische kapsalon in de Kerkstraat. Ik hoorde onlangs van een vroegere vriend uit St. Jansklooster, dat de kapper in die tijd zelfs condooms verkocht. Daar hebben wij nooit iets van gemerkt. Wij aarzelden altijd om ons door Straatman te laten knippen (ik weet niet waarom!!). Thijmie Konter, die tijdens de gymnastiekles van Van der Zee (bijgenaamd de tamtamneger; hij had een donker uiterlijk en begeleidde de lessen ritmisch op de djembee)ooit een paar bokshandschoenen aangemeten kreeg. Van der Zee nodigde hem vervolgens uit om te proberen hem te raken (let op je dekking, riep hij voortdurend). Dat deed Thijmie wel, maar Van der Zee heeft de rechtse directe nooit zien aankomen en ging voor meer dan tien tellen out. We hebben nooit meer boksles gehad, gek hè? Bruno Klappe, die accordeon speelde in de bus tijdens de schoolreisjes. Hemmie Holweg, die moeite had met het uitspreken van de sch-klanken en altijd zei: skoenmaker. Het heeft geen invloed gehad op zijn latere ontwikkeling. In de beginjaren zat ik naast Teun Boes (de zwarte). Hij verliet de school in de 2e klas. Uit Blokzijl was er Harry Klinkert (werd later bierbrouwer aldaar). Wiebe (zijn achternaam ben ik kwijt) schreef tijdens een dictee in plaats van een komma (leesteken) voluit komaan, want dat verstond hij. Harry Kolhoff uit Steenwijk kwam ik vorig jaar verrassend tegen bij het huwelijk van een zoon; ik ben tegenwoordig trouwambtenaar. Het kan gek lopen. In de winter kwam ik samen met Jeroen op klompen. Ik kon er niet op lopen, maar het stond wel stoer. De eerste stiekeme sigaretten: Silky (0,50 cent voor een pakje van 20). We hadden als motto: slechte sigaretten voor goede rokers! Ik heb het nooit echt lekker gevonden. En als tante Mien dat had geweten! De ergste les was tekenen; ik kon er niets van. Het enige, dat ik nog een beetje gelijkend kon krijgen was een zeilboot, nou ja. De Natuurkundelessen met de proeven met de Maagdenburger halve bollen; de communicerende vaten en capillaire vaten. De stelling van Pythagoras: ik geloofde het allemaal wel. Veel plezier gehad.
Inspecteur J. Roosen, 1964
Ik kan me weinig namen herinneren; ik was maar kort op deze school.
Ik kan me weinig namen herinneren; ik was maar kort op deze school. Victor Blomjous schiet me ineens te binnen. Wel de gymlessen; ik schoot een ruit aan diggelen op de eerste verdieping van een woning in dezelfde straat. Moest gaan vragen of ik WA verzekerd was. Wist ik veel. De Engelse lerares was een mejuffrouw, die toen leek op Ena Sharples uit Coronation Street (moest nog worden gemaakt), maar dan netter. Haalde enkel tienen voor haar proefwerken en verdiende met de tiende een reep chocola. De Franse leraar werd pinguin genoemd, volgens mij (ik weet het niet zeker) door zijn vlinderdasje. Voor Duits had ik juffrouw Poppel, een leuke jonge lerares. Ik had wel iets met talen. Ik werd op het Sinterklaasfeest van de school naar voren geroepen. Ik had een natuurtalent voor zingen en imiteren (kennelijk). Ik kreeg een Beatlepruik op en playbackte She Loves You van The Beatles. Ik heb ook nog solo gezongen bij de kerstviering: Noel, Noel, Noel Noel born is the King of Israel. Ik weet zelfs nu nog hoe het klinkt. Na de herfstvakantie vertrokken wij met ons gezin naar het oosten van het land.
St. Lambertus MULO, 1963
Een nieuwe school en kerk aan de Tiendweg in Krimpen.
Een nieuwe school en kerk aan de Tiendweg in Krimpen. Eeuwig voetballen op het grasveldje naast de school. Bloedfanatiek met de broertjes Eric, Walter en Raymond Hagenaar, Kees van Rooijen, Herman Olsman, Humphrey ?. Ik trok hem ooit uit een wak in de vijver bij de ULO-school. Ik kreeg een handvol kleingeld als reddingsbeloning! Ontroerend! Twee leerkrachten voor zes klassen. Meester Reinalda was een imposante man met een donker uiterlijk en een zware stem (denk ik). Hij corrigeerde stoutheid met een tik van zijn knokkel op je hoofd. Als ik er thuis iets van zei, dan antwoordde mijn moeder steevast: dan heb je het vast verdiend! Geen schijn van kans in die tijd, de meester was de baas! Meester Reinalda was jarig op 9 maart, twee dagen na mijn vader. Zijn plotselinge dood schokte de katholieke gemeenschap in Krimpen. Hij werd begraven in Rotterdam. Ik liep als misdienaar met het kruis voorop. En er was meester Mudde, met vestje en horlogeketting. Hij liep altijd op het schoolplein met de schoolbel; handen op de rug en de klepel omklemd. Elk jaar het Sint Jozeffeest, het jaarlijkse schoolfeestje met een soort tombola. Lezen uit de schoolbibliotheek. De schoolmelk (in de pauze altijd wedstrijd wie het eerst zijn flesje leeg had) en de katechismusles met pastoor Thijssen. Het verplichte biechten, waar je tijdens de schoolmis niet onderuit kon. Het vaste lijstje met "zonden". Ik was misdienaar en kon prachtig zingen. Moest van pastoor Thijssen altijd voorzingen. Hij maakte zelf grote A0-vellen met de muziek in notenschrift. Optredens zelfs in de Lambertuskerk in Rotterdam. Klieren op het altaar en soms een draai om je oren ter correctie. In onze misdienaarspakjes waren we echte schijnheiligen. Latere vrienden (?) Willem Jan Vreezen en Henny van Gennip. Bij Johnny van Dijk boven naar plaatjes luisteren van Cliff Richard (Bachelor Boy; Lucky Lips; The Young Ones; Summer Holiday; film zag ik met Frans en Eddy van de Nat in Rotterdam). En natuurlijk Elvis Presley. Szuszi Varszegi (kwam uit Hongarije) was groot fan. En stiekum met meisjes op schoot: Thea Heuvelman, Janie van Baren en misschien nog anderen. Hemel op aarde en ik was nog zo groen als gras. Johnny was op dit gebied al wat verder,had ik het idee. Wat is het lang geleden! Zwemmen in zwembad De Lantingh. Voetballen bij DCV (helden in die tijd Jaap Slui en Rinus Brand); successen met de pupillen van leider Bons (met een griezelige bult op zijn hoofd). De toernooien in Rockanje (er zijn er nog veel meer geweest!)en in Rotterdam met als één van de hoogtepunten winst op het Feijenoordtoernooi (in ieder geval één doelpunt van mij). De eerste verkeringen; Janie van Baaren, Thea Heuvelman, Szuszi Varsegi. Wat is het lang geleden. Ik woonde eerst in de Noorderstraat in Krimpen, naast het viaduct, dat mijn vaders bedrijf bouwde (incl. stormvloedkering; daarna werd de metro in Rotterdam gerealisserd; avonturen in de grote bouwpunt op Van Brienenoord). Later werd de woning verplaatst naar het erf van taxibedrijf Henk Vuik sr. en jr. Hier las ik altijd de Leesmap bij tante Dien. Henk jr leerde mij al vroeg autorijden op het erf. Hij importeerde grote Yellow Cabs uit de VS, die werden opgeknapt en omgebouwd tot trouwauto of begrafenisauto. In de garage kwamen oudere jongens, die iets (voor mij onduidelijks) deden met meisjes in de garage op zondagmiddag. Wijnand Honkoop en Koos de Pee kan ik me nog herinneren en Tinie Banis. Ik was nog lang niet droog achter de oren. We keken bij slager Opschoor op maandag naar het slachten van koeien en varkens. Een merkwaardige sensatie: eng en spannend, maar je moest wel blijven kijken. Ik voetbalde met vriendjes onder het viaduct en op het grasveld. We kochten ijsjes bij De Pinguin van Wim Kreuk en snoep bij Bas de Koekzak op de IJsseldijk. Mijn vader ging regelmatig naar het café van Wesselo bij de pont (toen nog wel, later kwam de brug). Ik ging naar voorstellingen in Het Verenigingsgebouw. Ik zag daar Billie Turf en mijn eerste westerns. Op school was ik een goede, maar niet al te brave leerling. Het leren ging me vrij makkelijk af en dardoor had ik vaak tijd over; tja en dan ga je klieren, natuurlijk. Als meester Mudde voorlas was ik in de zevende hemel. Ik kan een boek herinneren over een indiaans jongetje. Ik ben de titel helaas kwijt. De landkaarten hingen in de kast in de gang. Later was er een eenvoudige schoolbibliotheek. Ik heb alle boeken verslonden. Ik las graag en veel. Ik ontdekte Arendsoog en Witte Veder en later Pim Pandoer. Als er een nieuwe Arendsoog uitkwam (eerst van J. Nowee, later van zijn zoon P. Nowee) mocht ik van mijn vader onmiddellijk naar Geleedts om het te kopen voor 3,95 gulden (ik zie ineens op mijn laptop, dat er geen guldenteken meer op mijn toetsenbord staat). Het beruchte tussenhok, waar je in moest voor straf. In de zomer snikheet en als je niets mocht vragen, plaste je soms in je broek of als je slim was, wel in het hok, maar naast je broek. Het resultaat was hetzelfde, maar je hield je broek droog!!! Ik ging in de zesde klas als enige naar de HBS in Rotterdam. Meester Mudde schreef bij mijn laatste rapport: Veel succes op de HBS!. Het rijmde mooier, dan dat het uitpakte. Want al mijn klasgenoten bleven op scholen in Krimpen. Ik vond het jammer. Ik weet nog, dat we bij de katechismusles van de pastoor de vragen uittelden, tot we wisten welke vraag we moesten beantwoorden. De eerste verkeringen; stiekeme briefjes van aanbidsters en vice versa. Mijn oudste zus Ans deed haar 1e communie. Ik onderging het vormsel (had geen notie wat dat inhield). De bisschop werd er zelfs voor opgetrommeld. Ik kreeg een bijbel, waarin pastoor Thijssen had geschreven "Waar de plicht ophoudt, begint de liefde". In een hogere klas zaten jongens met de namen Johan Plass en Gerard Gerats.
Sint Jozef, 1958