Annette Wiersema

Ik zat in de klas bij juf Jepma (1e en 2e klas), meester Alkema (3e klas), meester Bos (4e klas) en meester Mat (5e klas).

Ik zat in de klas bij juf Jepma (1e en 2e klas), meester Alkema (3e klas), meester Bos (4e klas) en meester Mat (5e klas). Wij hoorden bij de eerste kinderen die 'modern onderwijs' kregen: rekenen met dobbelstenen en stapelblokjes, mooie stencils voor aardrijkskunde. We lazen nieuwe boekjes van An en Jan, maar ook oudere boekjes van Ot en Sien en Jaap en Gerdientje. De meisjes kregen nuttige handwerken van juf Van der Weide en soms gingen we met de hele klas naar het filmlokaal, waar we naar films of plaatjes over kabouters en elfjes keken. De school was nogal gehorig: je kon precies horen in welk humeur meester Bos was of wanneer meester Mat het met een leerling aan de stok had. Vooral meester Mat had de wind er goed onder. Hij hanteerde de 'eliterij', waar de beste en braafste leerlingen in zaten. Vaak was dit 'toevallig' ook de rij die het eerst netjes in het gelid stond en daarom het eerst de klas uit mocht als de bel was gegaan. Meester Bos was de creatieveling: hij had waardering voor de schilderkunst, maar als hij je schrift als 'een echte Rembrandt' bestempelde, betekende dat vaak niet veel goeds. Meester Bos en meester Alkema konden beiden mooi vertellen: zij brachten de geschiedenis en de bijbelverhalen voor mij tot leven. In de pauzes werd op het schoolplein druk geknikkerd en touwtje gesprongen. Bij mooi weer deden we ook wel eens slagbal. We hadden een paar strenge winters in die tijd. Ik herinner me dat we met het roepen van de leus 'Wij willen ijsvrij!' nog wel eens succes hadden! Het koningshuis was populair op school. Bij verschillende gelegenheden zongen we met z'n allen het Wilhelmus voor op het schoolplein, met meester Mat of hoofdmeester Tuinstra als dirigent, en bij de geboorte van Willem Alexander kreeg de hele school beschuit met muisjes. In december werd meestal een koortje gevormd, waarmee we op bezoek gingen in een bejaardentehuis om kerstliederen ten gehore te brengen. De Oranje Nassauschool was een christelijke school met strenge regels, maar ik heb altijd ervaren dat de meesters en juffen het beste met ons voorhadden. Ik vond het heel jammer dat ik in de vijfde klas de school moest verlaten omdat we naar Groningen verhuisden - ik voelde me thuis in Leeuwarden.

Oranje Nassauschool, 1964