Annemieke Ratajski
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Annemieke Ratajski en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Annemieke Ratajski heeft 5 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenEen heerlijk jaar.
Een heerlijk jaar. Misschien heb ik er ook nog wat geleerd, maar mijn herinneringen draaien toch voornamelijk om een aantal gekke meiden, te weten Marianne Borst en Yvonne van Strien uit Venlo. Zij kwamen regelmatig liften vanuit Venlo. Na de opleiding ben ik nog eens een week-end uit geweest in Venlo, wat toen in mijn ogen een wereldstad was. Ik kwam zelf uit Tiel. Nou, dan is elke stad een wereldstad. Ik heb nog een poosje gecorrespondeerd met Yvonne. Maar zij verlegde haar grenzen en vertrok destijds naar Heidelberg. Van Marianne weet ik nog, dat wij, ergens in de kelder, tijdens een uur pauze haar haar eerste sigaret lieten roken. Te erg voor woorden. Er werden twee vloeitjes aan elkaar geplakt en dit werd volgepropt met shag. De eerste de beste haal die ze nam was voldoende om haar KO te laten gaan. 't Arme kind. Volgens mij is ze toen thuisgebracht. Ik vraag me af of ze ooit nog gerookt heeft. De directeur van destijds komt ook weer op mijn netvlies. Een hele keurige heer (?), met een bos wit haar. Altijd alles twee links, twee rechts. Ik weet nog wel dat 't bezet lampje van zijn kantoor heel vaak op ROOD stond. In mijn kast staat nog het boek etiquette en omgangsvormen. Soms blader ik daar eens door heen en dat is heel grappig. Erg uit de tijd, maar sommige dingen zijn voor de eeuwigheid.
Schoevers Opleidingen, 1970
Ja, wat heb je voor herinneringen aan de lagere school.
Ja, wat heb je voor herinneringen aan de lagere school. Ik niet zo veel. De eerste en tweede klas zijn geruisloos aan mij voorbij gegaan. In de derde klas kwam er wat meer leven in de brouwerij. Ik herinner me nog levendig mijnheer Druivetak. Toen hij een keer langdurig in de ziektewet was kwam mevrouw Te Kaat van de schoenenzaak in de Waterstraat. ( was haar bijnaam niet Kaatje Poep? )Te erg voor woorden toch!! Aan de vijfde klas heb ik geen herinneringen, maar des te meer aan de zesde klas. De imposante Jo Sprengers. Met die priemende ogen. Wat waren we bang voor hem, maar later leerde ik hem op een zangkoor kennen en toen was het een heel aimabel mens. Laten we toch de zuster van de handwerkles niet vergeten, haar nonnennaam weet ik niet meer, maar ze werd zuster Keutelien genoemd. Een strenge, niet erg aardige non. Handwerken is daarna nooit meer een echte hobby van me geworden. Zover wat me is bijgebleven van de lagere school.
Catharinaschool, 1960
In 1966 kwam ik op "de school van Warringa", zoals de school toen genoemd werd.
In 1966 kwam ik op "de school van Warringa", zoals de school toen genoemd werd. Ik vond het een vriendelijk ogend gebouw en het was maar 5minuten fietsen van huis. Wat ik me er nog van kan herinneren is, dat ik best redelijk met iedereen kon opschieten. In de eerste klas was ik dikke maatjes met Kees van Gessel. Volgens mij werd-ie "koepeltje" genoemd. Waarom precies is me niet helemaal duidelijk. Misschien had hij "O" - benen?? Ik had een haat-liefde verhouding met Gerard de Keyzer. Als geschiedenisleraar was het haat, ( ik stond regelmatig op de gang ) als leraar engels was het liefde. Dat kwam omdat engels mijn lievelingstaal was. Ik ben zelfs veel later nog wel naar Dreumel geweest om hem op te zoeken. En toen ik in 1972 in de Radboud lag, voor een heupoperatie kwam hij op bezoek en gaf me engelse doktersromannetjes kado. Ik heb ook nog een levendige herinnering aan mijnheer Menting of Mentink (?) Wat vond ik die man streng. In de vierde klas gaf hij op zaterdagmorgen !!!! les voor het middenstandsdiploma. Het vreemde was dat hij, naarmate de leerlingen ouder werden, juist heel prettig in de omgang werd. Wat ik ook heel bijzonder vond in de vierde klas was de samenstelling van de leerlingen. We waren met z'n 10-en. 9 meiden en als enige haan in 't kippenhok Vincent van 't Hooft ( heette hij echt zo...ik geloof het wel!! ) Wat hebben wij hem in de watten gelegd en volgens mij genoot hij er best van. Ik heb ergens een foto van dit 10-tal. Als ik die onder ogen zou krijgen dan komen de namen wel weer boven drijven. Voorlopig was het dit wel.
Katholieke MULO, 1966