Adriaan Nieuwenhuis
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Adriaan Nieuwenhuis en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Adriaan Nieuwenhuis heeft 17 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenWat een verschrikkelijke fabriek.
Wat een verschrikkelijke fabriek. Gelukkig was de deur altijd open. Eerste verdieping, raam open, tas naar buiten en vervolgens zelf. Paps Reitsma was een verademing, herkende onze romantische inborst. Veel geleerd in inventief en slim omgaan met regels. Ging goed tot mijn Pa werd beschuldigd van valsheid in geschrifte. (Ik was feilloos in zijn handtekening, maar gebruikte het iets te vaak) Begon ooit mijn onderwijs carriere in de klas 1B aan de beilerstraat: o.a Bestsie Matien, Robert Leukfeld, Willem Hoekstra. Hond in kast 1, kat in kast twee. Geweldig wat een keet.
Dr Nassau College, 1969
Van Oldenzaal naar een compleet in opbouw zijnde wijk Assen-Oost.
Van Oldenzaal naar een compleet in opbouw zijnde wijk Assen-Oost. Ik heb meegeholpen aan die muurschildering in de hal Druiventrossen en geblaarderte. Wie nog meer meededen? Jan Lennekamp had een eigenaardige manier van vlees verorberen op een schoolkamp te Schiermonnikoog. Voorts gebeurden er eigenaardige dingen in een garagebox vlakbij school.
Groen van Prinstererschool, 1967
Flandria race/kinderfiets met echte handremmen.
Flandria race/kinderfiets met echte handremmen. heuvelachtige kasseien en zandwegen met een zweem van opkomend asfalt. De Pannekoekenplas, Sinckgrave, Lutterszand, een stinkkanaal op weg naar de Dinkel, Trudie in een geur van melk. Ridders van de ronde tafel op de zolder boven de schilderswerkplaats. Violenstraat Rudie Vlutters, de vraag Ajaan Pom van een ander vriendje Kattepoel. Zijn moeder figureerde ooit in zo'n vlijtige huisvrouwen commercial van volgens mij de witte reus. De kippen zonder kop, waggelend over het land van buurman Lubbers. Ik en mijn broer hingen als apen in de spijlen van ons raam. Opa en Oma Dijk naast ons, zo was er altijd iemand die op ons lette. Vliegers van krantenpapier en de spijltjes van een oude roldeur. De angstige schaduwen tegen de muur en op het pad van onszelf tijdens het vullen van de kolenkit achter in de tuin. Onze kinder Willis JEEP, de enige trapauto die 4 kinderen kon vervoeren, met canvas dak, electrisch licht en ruitenwissers. Regelmatig gelast door de smid wiens naam ik ben vergeten, vlakbij kapper Wichers en aan de overzijde de sigarenboer die ons soms hele grote sigarenplaatjes gaf. In het pension er tegenover sprak men italiaans. De dwaaltochten door de vijfhoek (echt oud Oldenzaal), de opgravingen van mijn vader en zijn companen (De statige heer Anderson met hoed) De beeldhouwer Carel Wissink (Boeskoolmanneke), De sloop van de Joodse Synagoge, waar ik een houten ornament van meenam om te laten zien aan mijn vader. Oldenzaal met zijn verborgen onderaardse gracht, het stroomt nog steeds onder de Koem. Jerry en ik op rattenjacht. Zijn zusje Judith leerde onderwijl typen. En toen verhuisde ik naar Assen. De wereld werd anders. Maar ondanks die grens, weet ik nog van de geur van die oude stad Oldenzaak, als een nest. De plek waar ik geboren ben. Een plek waar de kogel door de kerk is gevlogen. (1 zit er nog steeds)
C.V.O. School, 1963