Ada Ipenburg

Toen ik op deze school zat lag hij nog aan de Kardinaal de Jonghweg en heette de Jhr.

Toen ik op deze school zat lag hij nog aan de Kardinaal de Jonghweg en heette de Jhr. Mr. A.R. Falckschool en lag er nog midden tussen de slootjes en de weilanden. Mijn allermooiste herinnering bewaar ik aan het met de hele school middagjes schaatsen op ijsbaan "Arosa", een stuk ondergespoten weiland, dat naast onze school lag. Wie ik me erg goed herinner is juffrouw van Riet. Ze had de vierde klas. Het was een klein, dik opdondertje. Donker haar met bruine priemoogjes, streng maar ook lief. Ze leerde ons canons en liet ons tot vervelends toe de tafels op zeggen. Meneer Lagemaat die de vijfde klas onder zijn hoede had barstte regelmatig in woede uit. Hij trok aan oorlellen en greep je om het minste geringste bij je nekvel. Lange, magere man, brilletje op. Ik hoor zijn gebulder nog over de gang klinken. Al vrij snel na het begin van het schooljaar raakte hij overspannen en nam mevrouw Morra, de moeder van Jaap en Kees (de tweeling), het van hem over. In de zesde hadden we Kleinbergen alias "Kleintje". Hij was dan wel niet de grootste pedagoog, hij kon met verve vertellen over de reizen van Paulus en hoogtepunten uit de Vaderlandse Geschiedenis. Van de eerste klas herinner ik mij juffrouw Evert. Zij was een hele lieve juf. Van haar kregen wij onze eerste biologieles. Op een mooie voorjaarsdag nam ze ons mee het weiland in om kikkerdril te vangen. Onze jampotjes met slootwater leegden we in de grote glazen bak die op de kast in de klas stond en daarin zagen we gaandeweg de lente de dikkopjes te voorschijn komen. In de tweede en derde klas hadden we mevrouw Fontijne, ook een schat. Verder herinner ik mij nog een paar kwekelingen. Juffrouw Mur, meneer Slager en meneer Balkestein. De laatste bezorgde ons af en toe wel eens rooie oortjes met zijn verhalen. Vooral toen hij ons vertelde over de Eskimo's, die zomaar in hun nakie hun slaapzakken in kropen. Voor de gymles moesten we een flink eind lopen. Elke maandagmorgen naar ik meen de Voort van Zijpschool aan de van Bemmelenlaan. Daar zat mevrouw Immerzeel ons al op te wachten. Het was een oude, chagrijnige vrouw. Vanaf een stoel in de hoek van de zaal schreeuwde zij ons haar instructies toe. Alleen wanneer het echt niet anders kon kwam ze van haar stoel af. De naam van onze handwerkjuf weet ik niet meer. Wel dat ze een donker knotje had. We haalden onder de les bij haar nog wel eens wat uit. Soms zeiden we voor de lol dat we een of ander kruissteekje niet meer wisten. We mochten dan naar voren komen en terwijl zij de steek aan ons voordeed gooiden we stiekem draadjes borduurgaren op haar knot. Mijn hartsvriendin was Aleid Stolte. Ook met Adri van der Linden ging ik veel om. Namen die me zo te binnen schieten zijn: Peerke Boomgaard, Kees Hijkoop, Corrie Stevens, Peter Goudswaard, Roel van Kooij, Jeffrey de Rooder, Paulien Nap, Ton Baggelaar, Henny Pieneman, Rene van Haaften, Bennie Ockhuijsen, Hans MacLean, Anneke Weurding, Willy van der Horst, Anita v.d.Vegt, Lammie Rengenoldus, Pietje Broekema, Jan Hendriks, Menno van Schaijk, Chris de Jong, Hans Snel, Arie..... , Els Müldner, Wim v.d. Craats en ... van Bethlem. Ik was afwisselend verliefd op Henk de Jager en Dickie Langerak. Maar die zaten allebei een klas hoger dan ik. Mijn twee jongere broers Sjaak en Wim zaten ook op de Falckschool. Of zij het er leuk gehad hebben dat vertellen ze misschien zelf ook nog wel een keer. Ik heb er in elk geval veel geleerd en het er erg naar mijn zin gehad.

Mr. Th. Falckschool, 1956