Als je aan de zomers uit je jeugd denkt, zie je vaak alleen maar warme, zwoele zomers voor je. Er zullen ongetwijfeld regenachtige bij geweest zijn, maar die onthoud je kennelijk minder.
Wat ik me nog herinner van de zomeravonden uit mijn kindertijd is het lange buitenspelen tot zonsondergang (terwijl er toen nog geen extra uurtje zomertijd was). Met de hele straat een spel spelen, zoals: oorlog verklaren: er werd met krijt een cirkel op de straat getekend en iedereen kon daarin zijn of haar landje aangeven. Met een steen werd gegooid naar een land dat je kon “veroveren”. Er werd gehinkeld, getennist, badminton gespeeld, elastiek en touwtje gesprongen, met een bal “stoeprandje” gespeeld en in het nabijgelegen duincomplex aan slagbal gedaan met 2 partijen.
Duincomplex
Dit duingebied was eigenlijk verboden terrein, dit behoorde toe aan sanatorium, later revalidatiecentrum Heliomare. Het was afgezet met een hoog hek en prikkeldraad. Hetgeen wij zó vaak doorgeknipt hebben dat ze het op een gegeven moment maar lieten gaan. Juist omdat het eigenlijk niet mocht hebben we er zo heerlijk gespeeld.
Eens in de zoveel tijd mochten we dan in de ijssalon een bakje ijs halen en dat met zijn allen delen. Ik kan me niets heugen van ruzies of andere onhebbelijkheden. Een mooie tijd.
Badgasten
Veel mensen in ons dorp verhuurden hun hele huis, (woonden dan zelf soms in de garage) of een gedeelte ervan aan badgasten, van juni tot en met augustus. Zelf hadden wij een kamer en suite, die gedurende 3 maanden hermetisch werd afgesloten door glas-in-looddeuren. Wij aan de éne kant van de kamer, het gastgezin aan de andere kant.
Groot was het allemaal niet, maar we deden het. Boven hadden we 3 slaapkamers en ik snap niet hoe hier ooit een gezin met soms 5 kinderen kon worden gehuisvest. Vader en moeder sliepen dan wel met 2, of soms 3 kinderen op de kamer, de andere apart. Mijn zus en ik sliepen in die periode achter in het zomerhuisje, zoals we het noemden, bij onze grootouders.
Mijn moeder en de vrouw van het gastgezin maakten samen gebruik van de keuken, waarbij mijn moeder tussen de middag kookte en de ander ’s avonds. Ook maakte iedereen gebruik van de zeer kleine, benauwde badcel. Een badkamer was het niet te noemen. In ons dorp toentertijd een normaal fenomeen, want de bijverdiensten waren zeer welkom.
Zéker geen Belvilla of Landal-bungalow-achtige praktijken, maar geen geklaag, je wist niet beter. Er zijn zelfs mooie vriendschappen uit voortgekomen.
Meer blogs:
- Op vakantie naar het buitenland. Welke herinneringen heb jij aan de camping?
- Beschermen tegen de zon, zo deed men dat vroeger
Reacties 9
Mooi stukkie. Herkenbaar ook. In de badgastentijd bivakkeerden wij zelf in een houten kippenhok, terwijl de badgasten in ons grote huis zaten. Heel gezellig allemaal. Alleen maar goeie herinneringen aan.
Bijzonder, Fia. Je ziet dat kinderen eigenlijk weinig materieels nodig hebben om gelukkig te zijn.
Klinkt allemaal zó bekend, leuk! We moesten wel naar binnen als de straatverlichting aan ging.
Vroeger was het leuk, wij deden vaak verstoppertje en knikkeren in een kuiltje en zavonds deden wij ook verstoppertje en stoeprandje met een bal gooien. En als de lichten aan gingen moest ik binnen zijn. Vroeger had ik geen gsm of horloge waar ik de tijd op zag alles deed ik via de lantaarnpaal.
Na het eten nog even naar buiten tot de lantaarns aan gingen. Dan naar huis.....o, brandden de lantaarns al? Niet gezien..... Ja, net doen of we niet zagen dat de lampen gingen branden. Knikkeren, in de bosjes spelen, nee, een horloge hadden we niet. Ik had de eerste pas toen ik vijftien werd.
Toen ik in de vijfde klas zat van de lagere school in Leeuwarden, kreeg ik mijn eerste horloge!! Nou dat was heel bijzonder voor die tijd, jongste uit een gezin met drie broers en een zus!! Zelf ben ik van 1959 en nu ben ik al 63, de tijd gaat snel. Twee lieve dochters die zich goed redden. Natuurlijk al uitgevlogen. In de zomer in mijn eigen jeugd gingen we buiten tot het wat donkerder werd en dan riep mijn moeder ons om binnen te komen! Gewoon in onze straat tennis met anderen of met dubbele touwen springen, soms elastieken ook.
Ja heerlijk....buitenspelen ! Hoelahoep , tollen (uitkijken voor de ruiten van de souterrain-woningen aan de overkant) , elastiek springen en touwtje springen , ballen tegen de grote blinde muur vlakbij. Maar vooral lekker rolschaatsen , naar het "Diergaarde tunneltje" ( in Rotterdam), dat was een mooie gladde vloer en dan ging je lekker hard. Bij schemering gauw naar huis. Jammer , die kinderen van nu , weten niet wat ze missen met al dat gamen en tiktokken op hun kamer !
In de Ruysdaelstraat Amsterdam Oud Zuid was geen verkeer, Dieffie met verlos. Hinkelen, knikkeren, steltlopen en als het vroor een paar emmers water over de straat zodat er de volgende baan een glijbaan was. Regelmatig kwamen een groep muzikanten ik geloof Ome Nelis met accordeon en dan dansten we in er omheen en moeders gooiden geld voor ze vanaf het balkon. Ook de voddenman kwam al roepend langs.
[…] Mocht jij in de zomertijd ook tot zonsondergang buitenspelen? […]