Ik heb een haat-liefdeverhouding met WhatsApp, en dan vooral met de groepen. Soms is het handig, maar meestal vind ik het vervelend. Overal is tegenwoordig een groep voor. Voor sport, studie, vriendinnen, familie, buren, collega’s en ga zo maar door. Dan heb ik het nog niet eens over de tijdelijke groepjes, voor feestjes, verjaardagen, feestdagen en bruiloften. Het zijn er veel. Uiteraard kan ik de groepen verlaten, maar het is nuttig om van alles op de hoogte te zijn.
40 appjes gemist, en de draad volledig kwijt
Voor de enkeling die geen gebruik maakt van WhatsApp leg ik het kort uit. Met WhatsApp kan je heel snel via de telefoon of computer een bericht sturen. Om dat zo efficiënt mogelijk te doen maak je een groep aan en stuur je één bericht. Alle familie, collega´s of wie het moeten lezen, krijgen op deze manier dezelfde informatie. Dat lijkt handig en simpel, maar dat is in de praktijk niet altijd zo. Het komt voor dat alle lezers reageren. Dat is prima. Maar daar reageert iedereen dan ook weer op.
Kortom, als je even niet op je telefoon kijkt, heb je vijftig ongelezen berichten in een groep en ben je de draad volledig kwijt. Dan is het niet handig, maar vooral irritant. Toch is het beter dan de opties die wij vroeger hadden, zoals de telefoonpiramide.
Een steentje uit de telefoonpiramide en het gaat mis
Op de middelbare school hadden wij nog geen mobiele telefoons en zéker geen groepsapp. Om leerlingen zo snel mogelijk te informeren, als bijvoorbeeld het eerste uur uitviel, werd er een telefoonpiramide gemaakt. De leerling die het verste van de school woonde werd als eerste gebeld. Die leerling belde daarna de volgende twee, zo ging het door en was de hele klas tijdig geïnformeerd. In de praktijk ging dat nog wel eens mis. Er was dan een klasgenoot niet te bereiken. Die was dan al onderweg of stond onder de douche. Een berichtje sturen kon niet want er was alleen een vaste telefoon. Je moest dan de volgende twee op de lijst bellen zodat de piramide doorging. Dat begreep niet iedereen. Een deel van de klas stond daardoor veel te vroeg op school. Doordat er een steentje uit de piramide was ging het mis.
Afgelaste wedstrijden via de radio
Wanneer ik vroeger een groepsapp ook had kunnen waarderen, was bij sportwedstrijden. Bij slecht weer hoorde je via de radio of de wedstrijd was afgelast. Per regio werden de wedstrijden opgelezen en dat duurde héél lang. Zo lang, dat we voor de zekerheid toch alvast op pad gingen. De kantine konden we op dat tijdstip nog niet bereiken, en een website bestond niet. Zonder informatie reden we richting de club. Als bij aankomst de wedstrijd dan toch was afgelast konden we door weer en wind weer naar huis. Dat is tegenwoordig wel anders. Op de telefoon check je of de wedstrijd is afgelast en blijf je lekker in bed liggen. Op zo’n moment ben ik heel blij met de sportgroep app!
Stond jij vroeger ook wel eens voor niets op school of het sportveld?
Vertel eens: heb jij ook een haat-liefde verhouding met WhatsApp groepen?