Deftig damesblad Beatrijs was van huis uit katholiek

Katholiek Damesblad Beatrijs anno 1948

‘Veren zijn weer in de mode’ staat op de cover van damesblad Beatrijs No. 2, zesde jaargang 23 januari 1948.  De Beatrijs was een  katholiek weekblad voor de vrouw en opent met ‘Moeder Vertelt’ een vertelling voor de kinderen van het katholieke gezin. Dan een woord van de rector van christelijke strekking en met een boodschap voor het hele gezin over mogelijke lezers die geen geloof meer hebben. De daarop volgende kleine bladzijden (formaat kleine magazine huidige Donald Duck zullen we maar zeggen) huisvesten hoe een snoezig babygarnituur te naaien, met naaipatroon vanzelfsprekend. Dan een dilemma: ‘De keus is niet gemakkelijk als ’t om kleding voor onze opgroeiende dochtertjes gaat’.

In de naoorlogse jaren van WO II was alles, zo niet veel, op de bon en de  distributie schaarste was groot. Uit de radio schalde het populaire lied van  de populaire Nederlandse swingband The Ramblers ‘Vous avez un beau chapeau Madame!’. Oftewel: ‘Wat heeft U een mooie hoed mevrouw!’ Hoe schaarser de stoffen en lapjes, hoe creatiever de mode. En zeker de hoeden van de dames in het naoorlogse Nederland. De een nog mooier dan de ander.

Bijna alles was op de bon en er was distributie, damesblad Beatrijs gaf advies

In 1948 wordt de stof voor een nieuwe mantel of jurk na veel wikken en wegen aangekocht. Ook de keuze van het model heeft veel voeten in de aarde. ‘Daarom willen wij voorstellen doen voor eenvoudige manteltjes en jurkjes’, aldus de naairedactrice. Zij vervolgt: ‘Het eerste model no. 1031, is een manteltje dat moeder (!) in korte tijd klaar zal hebben, omdat het zo eenvoudig is. Het wordt zonder taillenaad geknipt, terwijl voor en achter twee naden in het pand worden gemaakt’.

Kant en klare kleding was er nauwelijks bij

Veel producten van huishoudelijke aard waren direct na de tweede wereldoorlog nog jaren op de bon. Schaarste heerste alom. Kleding kopen kant en klaar in de winkels was er nauwelijks bij. Moeder de vrouw naaide zelf de garderobe van de kinderen bij elkaar. Dat was in 1948 nog heel gewoon en dat was niet altijd even fijn. Onze gebreiden zwemkleding was wel het allerergste herinner ik mij, als je ging zwemmen en het nat werd, lebberde het wol alle kanten op, behalve de goeie, hahaha! Ruim 75 jaar na de oorlog kun je je dat nauwelijks nog voorstellen.

Er zullen best lezers onder u zijn die zich het damesblad Beatrijs èn de distributiebonnen nog best kunnen herinneren. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat onder u zich lezers van Schoolbank.nl bevinden die nog distributiebonnen in huis hebben van na de oorlog.

Heeft u nog distributiebonnen liggen en kent u damesblad Beatrijs? Schrijf een aardige anekdote in dit jaar van 75 Jaar na de Bevrijding. Wat was uw fraaiste huisvlijt produkt op de naaimachine waar u het meest trots op was? Of is er een vermaakt kledingstuk waar u een grote hekel aan had? Ik ben benieuwd naar uw konterfeitsels…

Door SchoolBANK Redacteur: Henk Haan