Vakantiewerk in de Koetjesrepenfabriek!

Vakantiewerk

      Iedere keer als ik De Jeugd van tegenwoordig over ´koetjesrepen in mijn buik´ hoor zingen ben ik weer terug in chocoladefabriek Boon te Wormerveer, mijn geboorteplaats, waar ze geproduceerd werden. In de verleden tijd dus.

      Twee jaar achtereen, in 1973 en 1974, heb ik daar vier weken vakantiewerk gedaan.

Om 08.00 uur moesten we beginnen. Eerst met de lift naar boven naar de omkleedruimte waar we onze, te grote, werkkleding kregen. Daarna naar onze afdeling. Zo kon je bij de ijscolines, Engelse drop, dropveters en inderdaad, koetjesrepen terechtkomen. Die afdelingen heb ik allemaal gezien. Het werk was wel zwaar en ook gevaarlijk met al die snijmachines. Dat zou nu niet meer mogen op die leeftijd. Het was de tijd van de discomuziek die dan ook luid door de hal schalde. Kung Fu fighting (Carl Douglas) en Rock your baby (George McCrae), dat werk. Arbeidsvitaminen, echt wel. Toen waren er nog geen vitamine abonnementen zoals Today Rocks. Koffie kreeg je op een bonnetje, niks geen koffieautomaat met meerdere smaken of een abonnement of koffie. Maar  wel ontzettend gezellig was het. Meezingen en ondertussen een beetje snoepen.

De zoetwaren konden we met korting kopen. Aan het eind van de dag werden we, bij het naar huis gaan, ook nog op diefstal gecontroleerd. Ons loon kregen we vrijdagmiddag in een doorzichtig papieren zakje uitbetaald. Niks geen bank- of girorekening.

Pas een paar jaar geleden heb ik George McCrae zien optreden en had net zoveel plezier als toen. Boon’s chocoladefabriek bestaat niet meer, de gebouwen hebben nu een woonbestemming en voor chocolade zijn er chocolade abonnement. Gelukkig maar, zo een stuk geschiedenis moet bewaard blijven. Wat ik gedaan heb met mijn verdiende geld? In elk geval een Afghaanse jas gekocht die toen erg in de mode waren. Veel kon er toen niet meer zijn overgebleven want we verdienden maar een (paar) gulden per uur.

Zo af en toe koop ik een verpakking koetjesrepen, voor ongeveer 1 euro. Geen idee waar ze nu eigenlijk worden geproduceerd. Ze zijn nu ook iets kleiner maar ik vind ze nog steeds lekker. Mijn vakantiewerk was als Sjakie en de chocoladefabriek maar dan in het echt. En geen Willy Wonka gezien;)

Tegenwoordig er tal van mogelijkheden op het gebied van chocolade. Bijvoorbeeld de slaafvrije chocolade van Tony Chocolonely en er bestaat zelfs een chocolade abonnement.

Door: SchoolBANK’er Riekie