De zomer van 2022 ligt weer achter ons. Zon, zee en strand zijn al bijna een verre herinnering. In 1973 was die herinnering voor Gerard Cox een inspiratiebron bij het schrijven van de tekst van ‘t Is weer voorbij die mooie zomer’.
Gerard schreef de tekst weliswaar zelf, maar de melodie is van de Amerikaanse folkzanger Steve Goodman. Bij hem is de titel ‘City of New Orleans’ en gaat het nummer niet over een voorbije zomer maar over een treinreis tussen Chicago en New Orleans, in een trein met de naam ‘City of New Orleans.
Steve nam het nummer in 1971 op, maar het Amerikaanse succes was weggelegd voor Arlo Guthrie. Hij bereikte een jaar later de Amerikaanse Top 20 met het nummer. Het is deze versie die Joe Dassin er toe bracht om een Franstalige versie uit te brengen, ‘Salut les amoureux’. Joe was weliswaarAmerikaan, maar hij was in Frankrijk een zeer populair zanger. Bij Joe ging de tekst niet meer over een treinreis, maarover een mooie zomer die helaas voorbij is. Hij had er in de zomer van 1973 een grote hit mee in Frankrijk. En het is deze versie die door Gerard Cox tijdens zijn vakantie in Frankrijk werd opgemerkt.
Gerard schreef er een Nederlandstalige tekst bij, bleef hierbij dicht bij het door Joe Dassin al gekozen zomerse thema en bracht het nummer succesvol uit. Gerard stond er 18 weken mee in de Nederlandse Top 40 waarvan 5 weken op nr.1. Overigens niet net na de zomer, maar pas in december rond de kerstdagen.
Het nummer is daarna in vele talen uitgebracht. De versie van Gerard bracht bijvoorbeeld Rudi Carrell in 1975 op het idee van een Duitstalige versie. Ook bij Rudi ging het weer over de zomer: ‘Wann wird’s mal wieder richtig Sommer?’. Verder is het nummer gecoverd door artiesten als Willie Nelson, John Denver, Johnny Cash, Judy Collins en Roch Voisine.
Componist Steve Goodman heeft dat allemaal maar deels meegemaakt want hij overleed al in 1984 op 36-jarige leeftijd.
Meer blogs:
Reacties 4
De versie van Arlo Guthrie nis het mooist: City of New Orleans.
Nou, hoewel Arlo een goede poging doet geef ik toch de voorkeur aan de auteursversie van Steve Goodman. Net iets meer puur.
Ook mooi. Maar ja, alles is zowat beter als de shitversies van Cox en Carrell. Muziek verkrachten, noemen ze dat.
ik ken alleen het liedje van Gerard Cox en ik vind dat nog steeds mooi als ik het hem hoor zingen