Kreeg jij wel eens straf op school? SchoolBANK’er Elly vertelt ons hoe er tijdens haar schooltijd gevreesd werd voor leraren en welke straffen er waren. Herkenbaar?
Discipline op school
“Ik herinner me de Spieghelschool in 1965. Het was een statig gebouw aan de Overtoom in Amsterdam, opgetrokken uit rode baksteen. Ik zat bij mevrouw Smulders in de klas. Het was een klein vrouwtje waarbij je niets verkeerd moest doen. Er heersten de drie R’s van Reinheid, Rust en Regelmaat. Op een vast ritme werden de provincieplaatsen opgedreund, evenals de tafels van twee, drie, enzovoort.”
“Je haalde het vroeger echt niet in je hoofd om iets ondeugends te doen. Er heerste discipline. Er waren natuurlijk wel deugnieten in de klas, die hun straf niet ontliepen. Een van de meest uitgedeelde straffen was ‘het in de hoek staan’. En je moest het niet wagen om stiekem over je schouder te kijken want dan werd je gelijk gecorrigeerd. Gelukkig heb ik die straf nooit gekregen.”
Melden bij de bovenmeester
“Er was op school ook een nog veel zwaardere straf. Dat was als je naar de “bovenmeester” moest. De bovenmeester zat helemaal boven in het gebouw en dus moest je hoge, granieten trappen beklimmen om bij hem te komen. En dan kwam je aan bij meneer Steijn. Meneer Steijn was een grote, rijzige man met een donker pak waar je ontzag voor had. Het was al een hele straf als je daarnaartoe werd gestuurd. Je kreeg strafwerk mee om te maken en soms werden je ouders op school ontboden. Iets telefonisch afhandelen was er niet bij. Wij hadden bijvoorbeeld thuis nog geen telefoon laat staan een computer of een leerlingvolgsysteem… dat was er nog helemaal niet.”
“Gelukkig ging ik naar school in een tijd dat er niet meer geslagen werd. Of dat je achter het bord moest staan en op die manier niet meer meedeed. Dan werd je als het ware buitengesloten in de klas. Ik heb nog wel meegemaakt dat kinderen aan hun oor werden vastgepakt. Dat was best pijnlijk. Mij is het echter nooit gebeurd en ik heb toch voornamelijk plezierige herinneringen aan school.”
Heb jij vroeger weleens straf gekregen op school? Weet je nog wat je toen deed en bij wie je je moest melden? Deel jouw herinneringen in de reacties.26
Reacties 17
strafregels schrijven: " Wie kaatst moet de bal verwachten" 200 x of hoe vind je deze: "ik mag niet frauderen" 500x, nadat ik mijn cijfers een beetje had opgehaald door er een stukje wit papier overheen te plakken en er een 8 van te maken i.p.v en dikke 4...gniffel, gniffel. sommige huurden klasgenoten in om ook iets te schrijven.. 1 cent per vel
een pakslaag van juffrouw serpentia, oftewel de Groot op de Ruysdaelschool in Hilversum. dat kreng had de handjes zeer los zitten. mepte er op los, ook in je gezicht of na schooltijd (nablijven) in de kleedruimte van de gymzaal. gelukkig had ze een heterdaadje toen ze met mn jongere broertje aan de gang was, getuige mijn moeder en schoolhoofd, meester Huisman of Buisman, was begin jaren zestig. Het wijf is toen geschorst. Ik had me voor voorgenomen haar een pak slaag te bren gen wanneer ik volwassen geworden was, helaas is het er nooit van gekomen …..maar zijn genoeg getuigen uit die tijd.
Omdat ik op de ambachtschool niet zo goed in mijn vel zat, en daardoor lastig, kreeg ik regelmatig als straf om het reglement 10 maal over te schrijven. Ik had een serieuze vader, die er niet zo goed mee overweg kon, dat ik nogal eens buiten de lijntjes liep. (Het was trouwens wel een hele goede vader). Daarom verzweeg ik het strafwerk en maakte dat op de betonnen vloer in de kelder, zodat niemand het zag.
Strafregels schrijven dat deed ik dan met drie pennen lekker snel klaar!Waarom ik straf kreeg weet ik niet meer is wel erg lang geleden.
Klieren met iemand of een beetje te wild doen bij gym, betekende in (het grootste tijdsdeel van ) mijn brugklas dat je óf in de hoek moest staan of als de zeer venijnige docente die wij hadden helemaal boos werd, op de knieën met handen op je rug zitten en een zware bal met je borst tegen de muur aan houden en oh wee als die viel ! Dan begon je straf gewoon weer van voor af aan. Meisjes werden iets milder gestraft door een lange preek te krijgen of langs de kant te moeten zitten. Het was onder de jongens een vrees om door een meisje beschuldigd te worden van klieren of iets anders, want deze juf koos onverwijld de kant van het meisje en het betekende vrijwel altijd weer op je knieën zitten. Geen leuke juf maar gelukkig was ze na driekwart jaar weg. Nooit weer gezien of van gehoord. Daarna kregen we een sportjuf die in alles het tegenovergestelde was en werd gym een leuk en ontspannend vak. Wat een persoonlijkheid al niet voor verschil maakt........
Ik was geen opstandig knulletje, maar snel afgeleid. dus er ontging mij nogal iets. wij hadden in de eerste klassen van de Sint Lodewijkschool in Delft een Juffrouw Cornelissen, waarbij ik om de haverklap in de hoek in de prullenbak moest staan. ook werd ik geregeld met de aanwijsstok op mijn hooft 'getikt' omdat de vogeltjes buiten mijn aandacht trokken. Zij was grote maatjes met mijn moeder, dus als ik geregeld strafwerk kreeg, moest ik niet klagen. Mijn zus kon de handtekening van mijn vader perfect namaken dus dat was dan geregeld. Ik vond het een 'leerzame'tijd. ik was blij toen ik na de 2e klas naar een ander school ging.
Op de lagere school werd ik een keer gestraft omdat ik niet luisterde na een eerste waarschuwing. We hadden van die kleppen op de schoolbanken die omhoog gingen als je iets uit de bak eronder moest pakken. Ik zat naast mijn vriendinnetje en we waren echte klessebessen. Na de waarschuwing hiervoor, deden we het steeds stiekem achter de kleppen als die omhoog gingen. Meester was het zat en haalde ons uit elkaar...ik moest achter in de klas gaan zitten en zij bleef voorin, omdat zij meer moeite had met leren. Wij besloten niet meer te lachen tegen de meester en boos te doen tegen hem, want dat waren wij! Na 3 dagen boos doen vond hij het genoeg.... hij 'kon hier niet meer tegen' zei hij en we moesten beloven niet meer zo te kletsen en de les te verstoren. Dan mochten we weer naast elkaar zitten en zo gebeurde het ook. We waren echter gewaarschuwd en hebben ons er verder zo goed mogelijk aan gehouden. Het was een goede les geweest! Op de middelbare school kreeg ik één keer een brief mee van de kapelaan die 'godsdienst' gaf.... Die man kon zo saai vertellen en ik geloofde er niets van! Ik zat liever naar de tuin te kijken omdat ik toch naast het raam zat. Volgens hem zat ik te dromen en moest bewijzen dat ik toch geluisterd had. Zijn laatste woorden echoden in mijn hoofd nog na en ik vroeg hem waarom 'Jezus de redder' genoemd werd.....waarvan had hij ons gered? Op het antwoord 'van onze zonden' reageerde ik met onbegrip....Er waren nu immers nog meer zonden/misdrijven enz. dan in zijn tijd en hij kon me daar geen adequaat en begrijpelijk antwoord op geven. De brief voor mijn ouders moest ik dus afgeven en er stond in dat ik zat te dromen in de klas. Mijn moeder was heel verbaasd want ik was altijd een modelleerling geweest en ik zei dat ik niet zat te dromen maar aan het nadenken was over het 'redderstatement' van de kapelaan. Toen ik het haar vroeg wat haar antwoord ook meteen ; "hij heeft ons gered van de zonden" en toen ik ook haar de reactie gaf die ik bij de kapelaan niet beantwoord kreeg, kon zij het ook niet uitleggen en begreep ze het zelf eigenlijk ook niet. Bij mijn vader 's avonds gebeurde precies hetzelfde... Eigenlijk begreep hij het ook niet en 'zo hadden ze het altijd geleerd'....wat in de hele godsdienst niet uit te leggen was werd zo ook onder de noemer 'wonder' geplaatst . Vroeger waren gelovigen daadwerkelijk tamme schapen die braaf klassikaal hun regeltjes opzegden en door dit steeds te blijven herhalen kwam het automatisch in hun permanente geheugen te staan. Nadenken was uit den boze en vragen uiteraard eveneens. Gelukkig zijn we met de tijd mondiger geworden en nemen niet meer klakkeloos aan wat ons als zijnde 'de waarheid' verteld en zo geleerd is. Ik stam dus echt uit de tijd dat leerlingen inspraak kregen en dat werd in het begin niet echt gemakkelijk gemaakt. Het werd toch als brutaal gezien en moest uiteraard bestraft worden.
Mooie overdenking als kind al en je hebt gelijk!
İk kreeg vaak straf en moedt in de gang zitten en ik mpscht altijd het schoolmelk uitdelen, nu ik achter ben gekomen dat ik ADHD heb kan ik nu mijn straffen die ik kreeg wel wrgens plaatswn jammer genoeg werd ik toen niet begrepen.
Ja, in de klassen 5 en 6 ( nu groep 7 en 8 ) moest ik met zeer grote regelmaat de tafels schrijven als straf werk. Bijvoorbeeld 10 x de tafels van 1 t/m 10. Ik had ze op een gegeven moment al in voorraad liggen als ik weer wat moest inleveren. Heb er nu nog steeds profijt van want ik kon de tafels wel dromen.
ik heb ook wel eens straf gehad
Weet een keer nog goed . Onze klas (Ferdinand Bollstraat Amsterdam)was ingedeeld in het naastgelegen klooster omdat er een klas te veel was ,nou net waar ik in zat .. Dus je moest altijd stil zijn als je de klas uit ging . Ik liep eens met Anja de wit door de gang te kletsen en ja ,hoor we werden tegen gehouden door een non ,want we waren te druk ?!We moesten samen nablijven en hebben héél veel strafregels moeten schrijven. Vond het echt belachelijk ,omdat we praten in de gang van het klooster...
Raar ,heb aangegeven dat mijn profiel NIET in zoekmachines is te vinden ,maar ik vind wel mijn bovenstaande reactie openbaar met mijn naam in google zoekmachine ... Ga dan ook alweer weg bij schoolbank .
Ja hoor, op de lagere school, op de gang staan, reden sprinkhanen in de lessenaar van de juf. Mijn reacties komen uit mijn Indonesie tijd.
Ja, veel op de gang gestaan, ik was een beetje het zwarte schaap.
Toen ik op de lagere school in de laagste klassen zat, zag ik wel eens leerlingen in de hogere klassen 4tm 6 op hun knieën voor het schoolbord zitten of op de verhoging naast het bureau van de onderwijzer, ik ging er toen nog vanuit dat ze iets heel erg hadden gedaan. Maar toen ik zelf in die klassen kwam werd mij al gauw duidelijk dat er voor het minste of geringste straf werd uitgedeeld. Hier werd ons geleerd wat discipline en orde was. Hoewel ik zelf vond dat ik een rustige leerling was heb ik vanaf dat moment ook de straffen mogen ondergaan en gekregen. Ik zat een keer niet op te letten werd naar voren geroepen en moest op mijn knieën voor het bord plaats nemen, en dan moest je gerust enkele uren blijven zitten. Ook de liniaal of het Spaans rietje werd nog gebruikt, als je naast het bureau op de verhoging op je knieën moest gaan zitten, wat mij ook eens overkomen omdat ik een keer toevallig de catechismus niet goed kon opzeggen, in de pauze werden de leerlingen naar buiten gestuurd, de leraar kwam terug de klas in en ik moest mijn handen naar voren doen met de handpalm naar boven en kreeg ik enkele tikken met de liniaal. Ook moesten wij veel stafwerk maken. Er was dus bijna wel altijd iemand of soms meerdere elke dag de klos, ook omdat we met veel leerlingen in de klas zaten. Maar we zijn er niet slechter van geworden, zo was het in die tijd en op school waren ze baas.
ik moest vaak nablijven, omdat ik met propjes gooide, les verstoren, snoepen in de klas, spullen niet bij en niet luisteren.