Tegenwoordig is de meest gebruikte straf in de klas nablijven of corvee krijgen. Vroeger ging dat heel anders… Veel van die schoolstraffen zouden nu absoluut niet meer door de beugel kunnen.
Welke straf kun jij je nog goed herinneren?
Fysieke straffen op school
Heel vroeger was ‘de plak’ een beruchte strafmethode op school. Ongehoorzame kinderen kregen dan een pak slaag op hun achterste met een houten plank (de plak), of een roede. Officieel werd in Nederland het geven van lichamelijke straffen op school in 1820 al verboden. Toch heeft het nog flink wat jaren geduurd voordat hier ook echt verandering kwam. Een echt pak slaag zoals voor de 19e eeuw werd er toen niet meer gegeven, maar een klap met de liniaal was niet ongewoon. Die kreeg je bijvoorbeeld wanneer je stiekem met je linkerhand schreef. Ook kon je een draai om je oren of een tik tegen je achterhoofd krijgen als je stiekem praatte of afkeek.
Pas in de jaren zestig van de 20e eeuw kwam er meer aandacht voor kindermishandeling en werden scholen een stuk strenger naar leraren toe die af en toe nog fysiek disciplineerden. Als een leraar dat nu nog zou doen, zou die zeker weten een aangifte bij de politie kunnen verwachten.
In de hoek, onder het bord of op de gang staan
Een andere populaire school straf in de 20e eeuw was even goed voor gek gezet worden. Als jij iets deed wat niet mocht, haalde de leraar je bij je tafeltje vandaan en moest je voor een bepaalde tijd op een zichtbare plek gaan staan. Dit was bijvoorbeeld in de hoek (met je gezicht naar de muur gekeerd), onder het bord (soms zelf met een schandbord vast waarop een bepaalde tekst stond) of op de gang. Iedereen die jou dan zag staan, wist meteen dat je ongehoorzaam was geweest. De volgende keer zou je wel twee keer nadenken voordat je iets deed wat niet mocht.
Strafregels schrijven
Deze nutteloze straf wordt ook nu nog wel eens wordt toegepast door ouderwetse docenten. Kinderen die ongehoorzaam waren moesten na de les blijven om strafregels te schrijven. Vaak bestonden deze regels uit een verwijzing naar hetgeen dat de kinderen fout hadden gedaan, bijvoorbeeld: ‘ik mag nooit meer aan de vlechten van een meisje trekken.’ Deze zin moest net zo vaak worden opgeschreven als de docent dat wilde, soms wel honderd keer. Ze hoopten waarschijnlijk dat de boodschap op die manier goed zou blijven hangen. Heeft dat voor jou ooit gewerkt?
Fysieke en psychologische straffen zijn tegenwoordig uit den boze. Als leerlingen nu ongehoorzaam zijn, is de kans groter dat zij na moeten blijven of corvee krijgen (schoonmaken). Vaak worden leerlingen nu ook gelijkwaardiger behandeld en gaan leraren eerder het gesprek met een leerling aan om te vragen waarom ze ongehoorzaam zijn. Een stuk anders dan vroeger, dus!
Reacties 135
Wel eens in de hoek gestaan. Een keertje nablijven en strafregels schrijven. Dat was het wel. Met de lineaal heb ik nooit gehad. Een klasgenoot wel. Verder kan ik me weinig straffen herinneren. Op onze school werd niet zo veel gestraft volgens mij.
Het is toch niet te geloven wat leerkrachten vroeger allemaal uithaalden om kinderen te straffen: strafregels schrijven, in de hoek staan, op de handen slaan met een liniaal of rietje, over de knie trekken en er van langs geven. Dit alles duidt op onmacht van de leerkracht. En sadisme, niet te vergeten. Jammer dat weinigen erop aangesproken zijn en dat dit jarenlang kon duren. Een schande. Zijn ze daarvoor het onderwijs ingegaan? Weinig tot geen liefde en begrip voor kinderen, helaas.
Dat is wel heeeel lang geleden dan, ik moest bij ‘straf’ de zolder vegen van het oude Ruimzicht, dat toen nog een bijgebouw was maar tegenwoordig dienst doet als luxueus hotel inclusief park. Ik heb er nog een keer geslapen 30 jaar na dato en mocht in het voormalig aardrijkskundelokaal verblijven, dat nu een gezellige hotelkamer was geworden. Ontbijt in het Bevo-lokaal en de zolder heb ik niet gezien. Maar wel leuk dat ik wist, dat ik daar ooit geveegd had, als straf. 😊
Ik heb een keer in de hoek gestaan.
Ik heb ook wel wat hoeken gezien. En waagde het niet naar je klasgenootjes te lachen. Of andersom, dat de klas met je meelachte, Dan kwamen ze hoeken te kort...
Nablijven. Zó lang dat mijn moeder eens ongerust kwam kijken of ik misschien nog op school was, nadat ze overal had gezocht en geïnformeerd. Een belletje naar huis was er niet bij.
Ik zat van 1958-1964 op de J vd Wiltschool in Utrecht. Het schoolhoofd was een strenge man, die niet schroomde je wang ‘om te draaien’, als je iets had gedaan wat hem niet zinde. Een ‘ corrigerende tik’ was hem ook niet vreemd. Het is de tijd dat schoolhoofden en onderwijzers de opvoeding van de kinderen als het ware van de ouders overnam of mede bepaalde. Want eenmaal door het schoolhoofd te zijn ‘behandeld’, paste je er wel voor op om dit thuis te vertellen. Nee, de rode plek op je wang kwam doordat je “met een vriendje aan het stoeien bent geweest”. Want als je vertelde dat het schoolhoofd de dader was, was de kans heel groot dat je thuis ook nog eens straf kreeg, “ Want een schoolhoofd doet dat niet zomaar en zul je het er wel naar hebben gemaakt”. Dat waren inderdaad nog eens tijden...
Ben nu 74...De lagere schooltijd was een verschrikking... Op ne keer, het was koud en ik had een petje op, was dit vergeten af te zetten en ging zo de klas binnen, tweede kleuterklas. Ik zat nog maar goed neer of juffrouw Tierens vloog naar mij, sleurde me petje met een klis haar van mijn hoofd en smeet het op de grond... Toen ik het wou oprapen kreeg ik nog wat smeren rond mijn oren... Die morgen ben ik na de speeltijd gaan lopen in me truitje...Ik kreeg de grendel open van de poort... Me moeder schrok zich een aap toen ik daar thuis stond stond... Van toen af was de school een gevangenis voor mij... Heb het erg te verduren gehad in de kleuterschool... Het eerste studiejaar... Bij ene meester Veraesem... Droeg winter en zomer een hoed, binnen of buiten, een lang mager afzichtig manneke...Gaf ook zangles en had een gietijzeren u-vormig ding in zijn stofrak zitten... Hij klopte daar mee op de bank en bracht dat ding aan zijn oor... wat was me dat voor iets...OP een keer moest ik onder de speeltijd het bord afvagen en kolen halen naar het kot...En op zijn lessenaar lag dat ding, ik klopte er eens mee op zijn lessenaar en luisterde, dat ding maakte een geluidje... Wat zou dat doen als ik een op de stenen vensterbank klopte??? Het gaf een ander geluid...Ik was zo met mijn experiment bezig dat ik hem niet zag binnen komen, ik werd wakker van een trap in mijn achterste en liet dat ding vallen dat direckt een been verloor, het was u-vormig weet je nog? Zo,n rammeling had ik van me vader nog niet gehad, en ik vloog naar de ezelsbank achteraan de klas... Het was muziekles en ik moest naar voor komen, hij sloeg met dat herstelde ding op mijn hoofd... Tweede leerjaar was ene die de T-lat als wapen beheerde... Heeft ze op mijn rug kapot geslagen... De reden was omdat ik zat te dromen... Maar hier zat meer achter, in de oorlog was die familie Duits getint en langs moeders kant juist het tegenovergestelde... Toen hij mij de volgende keer weer wou afranselen, riep ik ald klein ventje vuile Duits en hij verstijfde helemaal... Verder heb ik het niet meer meegemaakt, ik moest naar de Broederschool ... Heb daar mijn lagere school uitgedaan...Daar had ik het vooral op de speelplaats te verduren, een klik van; dokterszoontje, zoontje van burgemeester, zoontje van de rijkswacht commandant en nog wat meelopers teroriseerde de speelplaats... Als ik me verweerde tegen hun pesterijen, kreeg ik de straf...Die bestond er in om 'langs de bomen te gaan'op de speelplaats stonden zse hoge linde bomen in rij, straffen als ; 'twintig keren rond de bomen' vijftig keer enz Met de armen gekruist, toertjes maken, onderwijl uitgelachen en bespot door de andere op de koer... Die broederoverste, was een gek, een sadist, kwam soms in de klas eens lesgeven, gegarandeerd die kerel moest aan maar oor trekken, mijn arm omwringen of onverwachts lans achteren met een regel hard op de bank slaan... Op een keer kwam 'minheer'de deken in de klas godsdienstles geven... Hij vroeg aan de nieuwe waar ze woonden, Ik was van De Kleine Amer, gehuchtje met tachtig woningen...Hij zei vlak af "oo van diene krapul ' en ik moest achteraan plaats nemen... En thuis daar iets van zeggen? Nog een rammeling extra, want ge mocht niet tegen het gezag zijn...Ik kan hier nog zo veel aanhalen, op me communiezieltje het is de waarheid... Zelfs in de cathechese lessen voor ons plechtige communie van twaalf jaar, die in de kerk gegeven werden... mijn naam Is Robert, die zwartrok vanvoor noemde me Roger, toen ik naar voren moest komen, kwam ik niet, iik zei, heel beleefd "mijnheer ik noem Robert" Roger naar voorkomen, ik wou niet, hij kwam naar mij en sloeg met het gebedenboek langs mijn oren en ik trapte met volle kracht van een twaalfjarige tegen zijn scheenbeen en vluchte de kerk uit, me fiteske op en naar huis... Onze soep was nog niet uit of hij stond op onze hof en sprak met mijn vader wijzend naar mij... Ik kreeg de zoveelste rammeling van mijn vader, en die zwartrok stond er mee te lachen... Het geestelijk stampen ge moet naar rone vergiffenis gaan vragen!!! Zo kan ik nog vele verhalen vertellen... Een geheimpje, ik was een stil ietwat verlegen ventje met ros haar en sproeten in het gezicht... Ik had het altijd gedaan ook al had ik er niets mee te maken... U ziet ok had een mooie jeugd... Maar zo hoorde men geen kind op te voeden... Groetjes en droom er niet van... Robert...
zse= zes Fiteske = fietske rone = Rome ok.. = ook ik
Als ik toen "me petje" of "me truitje" had geschreven, had ik ook vast klappen gehad...
Ik zat op de openbare school in Soesterberg in de 1 e klas bij juf Koopmans en ik was een zeer druk kind zij heeft mij zo hard aan mijn oor getrokken dat het lelletje bloedde Toen mijn moeder dat zag is ze naar de juf gegaan en heeft een paar zeer zeer hartige woorden met haar gesproken .verder heb ik wel in alle klassen veel op de gang gestaan zelfs nog op de MULO in Zeist
In de hoek staan en héél nodig moeten plassen. Ik denk dat ik gekwebbeld heb wat niet mocht, want ik was m i een vrij gemakkelijk kind. Ik weet niet meer if ik gevraagd heb of ik naar t toilet mocht of dat ik dat niet durfde, maar het gevolg was dat ik in mijn broek plaste en er een waterval op de grond belandde. De schaamte was op die manier wel groot. Ik weet niet meer wie het heeft opgeruimd. Nu denk ik dat de meester een probleem had….😊 Heleen
Ik zat in Nijmegen op de kleuterschool waar ik mijn eerste vernedering onderging. Als staf moest ik in de hoek van de klas staan met een vieze STOFDOEK over mijn mond. Dat vond ik zo smerig, kan er nog van rillen. Ik was vier jaar oud en nooit aan mijn ouders of anderen familieleden verteld.
Het lijkt net of leraren in het zuiden wat sadistischer waren. Zulk soort verhalen hoor je vooral van zuiderlingen.
In de hoek staan .met een stokje op de vingers getikt worden
Met een lineaal op je vingers geslagen worden. Op je knieën in de hoek van de klas met jevrug naar de klas toe, aan je oren trekken. Bij een neef deden ze dat ook en niet te zuinig. Pa even naar school, de klas in en de onderwijzer aan zijn oren door de klas gesleurd
Mariaschool, Rapenburg, Vogelwaarde, Zeeland) met de Hoofdonderwijzer Meester Piet de Rijk. Die had verschrikkelijke losse handjes. Er zijn heel wat kaartstokken gesneuveld in splinters op de hoofden en ruggen van de jongens
Dat lijfstraffen in de vroege 19e eeuw al verboden waren was een broeder van de gelijknamige school in Heerlen blijkbaar ontgaan. Ik zat in de vierde klas van de katholieke Broederschool, het zal 1974 zijn geweest. Broeder Balthasar heette hij. Groot gestalte, streng uiterlijk, en buiten de les om altijd een sigaar in de mond. Gekleed in het uniforme zwarte kostuum van de broeders op deze lagere school, met een wit boordje rond zijn hals. Deze broeders woonden in het aangrenzende verblijf van de school, een soort klooster voor onderwijzers. Ik zal niet het braafste jongetje van de klas zijn geweest en ik kan me niet herinneren wat de aanleiding was maar op een dag werd ik in de klas in mijn kraag gegrepen en naar het zwarte bord voor in de klas gesleurd. Vervolgens dwong hij mij op een trapje voor het bord te gaan staan, pakte een stuk touw uit zijn la, knipte dat in twee stukken en bond elk van mijn handen vast aan de uiteinden van het bord. Ik werd letterlijk gekruisigd, net zoals de geestelijke vader van deze broeder, Jezus Christus, twee eeuwen eerder was overkomen. Jezus Christus!
Het jaar was 1968, niet 1974
Gatverdamme. Wat walgelijk, zo'n vent.
in de jaren 70 zat ik op het voortgezet onderwijs, we hadden daar tijdvakken van 8, 6 , 4 of zelfs maar 2 uur op een dag. dat rooster had je dan voor de rests van het jaar. als je dan iets had gedaan wat niet mocht dan werden die (vrije!) uren gebruikt om te komen "klussen" in en om de school, dat kon van alles zijn tot klusjes die de leraar dan zelf niet hoefde uit te voeren. De concierge wist dat ook, wij gingen i.p.v op school blijven eten de stad in en bij de plaatselijke snackbar gezellig met een paar mede leerlingen een frietje halen, dat mocht niet natuurlijk omdat je niet naar huis kon/mocht om daar je lunch te nuttigen. Nu denk je "maar waarom de stad in?": wel hierom: De schoolkantine was het domein van de concierge en en elk lepeltje, bordje, vorkje, zelfs de melk, chocomel, koffie of thee werd in groepen gedaan dus als je thee wilde moest je wachten tot je het 'commando' met jou drankje hoorde en kon je aan de balie thee ophalen, daarna mocht je terug naar je plek en mocht niet eerder beginnen met je lunch voordat het gebed was voorgedragen, deed je dat stiekem wel kon je een (flinke!)sleutelbos jou kant op verwachten, meestal werd deze al verwacht natuurlijk en kon je hem ontwijken. Als dan je flink de sjaak was kon je in je vrije uren terug komen om bijvoorbeeld het schoolplein schoon te vegen.
1965, Klein College, Munsterstraat Roermond, 5e Klas, De heer Coenders of Koenders. Bij deze leraar kon ik niets goed doen. Elke dag strafwerk, echt elke dag regels schrijven en waarom? Ik denk dat hij moeite had met een Hollander op een Limburgse school. Op een dag had Dhr Koenders een bijzonder slecht humeur en terroriseerde de hele klas met van alles en nog wat. We moesten o.a. heel lang doodstil zitten. Op gegeven moment liep dhr Koenders achteruit tussen de banken door en struikelde over mijn boekentas. Ik werd bij mijn haren gegrepen door hem en de klas uitgesleurd. Ik moest in een hokje strafregels schrijven. Na een uur of 2 uur werd ik eruit gehaald maar omdat ik er helemaal genoeg van gehad en vond dat de straf onterecht was leverde lege blaadjes in met de mededeling: ik heb deze straf niet verdiend. De reactie van Dhr koenders was een aantal forse klappen in mijn gezicht todat ik van mijn stokje ging. Dit gebeurde voor de klas zodat iedereen het goed kon zien. Gelukkig heeft mijn vader mij na dit incident op een andere school geplaatst. Tegen Dhr Koenders is nooit actie ondernomen. Dit kon allemaal nog blijkbaar in deze tijd
Als vervelend was ik de klas werd je op de gang gezet dus ging ik maar naar huis en we hadden een juf die sloeg je met een liniaaltje op je vingers liniaaltje eve door midden gebroken op de gang staan weer naar huis exc exc
In de vierde klas gaf Meester de Brie maar twee straffen: óf in de gang staan óf een flink pak op je broek. Dat gold alleen voor jongens. In mijn tijd werden meisjes niet gestraft! Die waren toch allemaal engeltjes. Het was in 1953, en níks mocht. Je mocht niet praten (of fluisteren), niet je plaats verliezen als we om de beurt voor moesten lezen, enz. Als je het wél deed riep Meester de Brie je naam uit en moest je naar voren komen. Hij trok je over zijn schoot en met grote kracht botste zijn hand tegen je broek, een stuk of tien keer als het niet te erg was. Als het wel erg was kreeg je er veel meer. Op een dag landde een dikke vlieg op mijn schrift. Ik zei tegen mij vriend die naast mij zat, "Kijk een strontvlieg." Nou, het was al erg genoeg dat ik praatte, maar jongens in mijn jeugd mochten geen lelijke woorden gebruiken! Binnen enkele seconden lag ik over de schoot van Meester de Brie en voelde ik zijn harde hand tegen mijn corduroy broekje ketsen. Dit gebeurde zeker wel drie of vier keer per week. Mijn vriendje Henk Haak kreeg het héél vaak. Ik vroeg hem een keer hoe hij dat vond. Hij haalde zijn schouder op en zei, "Ach je went er wel aan." Ik stond ook heel vaak op de gang. Dat vond ik véél erger dan een pak op mijn broek!
Inderdaad. In de hoek staan of op de gang. Maar in de vijfde klas hadden we een meester die met vlakke hand je een pets op de wang gaf, met ring om. heb heel wat petsen ontvangen. Was ook wel een uitdaging. De meester had astma en ging geregeld even naar buiten. Dan gingen wij op de handen staat tegen het schoolbord. En dan achter elkaar. Ik was meestal als eerste. Dus als meester weer terug kwam kon ik als laatst weer terug. En ja....dan kreeg ik de pets.
Straf op school... Ik herinner me als de beste...ik was 10 jaar en zat in de 4e klas lagere school in Ammerzoden. Mijn neef Albert vd Loo ( 15 jaar) verongelukte bij een brommer ongeluk in Kerkwijk. Zijn aankomende zwager raakte gewond. Ik had ( briefje van ouders) aan juffrouw Melis doorgegeven dat ik naar begrafenis moest en niet naar school kwam. Toen ik ( weet het nog precies) op woensdag op school kwam was juffrouw Melis boos omdat ik niets doorgegeven had zei ze. Van een briefje wist ze niets, zei ze. Ze woonde in Ammerzoden en wist ook heel goed dat mijn neef verongelukt was en dinsdag was begraven maar ze hield voet bij stuk. Ik moest woensdagmiddag op school blijven( vrije woensdagmiddag) en strafwerk schrijven.... Ik mocht om 15 uur naar huis. Toen ik , al teruglopend, langs woning kwam van mijn oom en tante van der Loo kwam, riep mijn tante mij binnen. Ik in tranen vanwege strafwerk vertelde mijn verhaal. Ze troosten mij en ik kreeg een jas van mijn verongelukte neef. Bij thuiskomst alles verteld. Mijn moeder is direct naar school gefietst om juffrouw Melis om n verklaring te vragen. Ze heeft altijd volgehouden dat ik niets gezegd heb en geen briefje had afgegeven..... Ik ben het nooit vergeten...
Op de gang moeten staan, maar ik ging dan naar het aquarium kijken naar de visjes. Ik vond dat niet zo'n straf eigenlijk. Wel in het begin van de school, daar sloeg de juf me met een liniaal op de vingers wanneer ik links schreef .Een kind mocht kennelijk niet links zijn In de eerste klas had dat wel gemogen, maar in de tweede klas opeens niet meer. Ik heb ook nooit een mooi handschrift ontwikkeld.
Slaan met een liniaal was onze onderwijzeres niet onbekend. Het zal 1948 gewest zijn, ik zat in de derde klas van de Leeghwaterschool in Amsterdam en had iets niet goed gedaan. Wat weet ik niet meer, maar ik kreeg een lel met een liniaal op mijn hand. Dat deed zo zeer dat ik er van schrok en omdat ik in de voorste schoolbank zat haalde ik uit en stompte de juf in haar maag, niet wetende dat ze een maagzweer had en de volgende dag in het ziekenhuis geopereerd werd. Mijn moeder is toen zo boos op mij geworden, dat ik een pak slaag heb gekregen en drie weken niet mocht voetballen op straat.
We hebben 1x met de hele klas straf gehad ,omdat we met stukjes gum in de klas aan het schieten waren door een rietje tijdens de les van de invalkracht en daar was de hoofdmeester achter gekomen ! We hebben toen een sorry gedicht of verhaaltje moeten schrijven ! We hebben het nooit meer gedaan !
Straf op scholen en nog meer. Vooropgesteld: ik was een kwajongen in positieve zin. (Grapjes, geen gemene dingen). Ik vluchtte meestal als ik moest schoolblijven. Straf was vaak terecht en was goed voor me. Je vertelde nooit iets thuis. "Roem" halen was er voor mijn moeder en vader niet bij. En dat als oudste kind. - Kleuterschool in IJsselmonde. Veel in turfkast opgesloten. Met als hoogtepunt/ liever DIEPTEPUNT bij Sinterklaasviering verdween ik in de zak van zwarte Piet, turfkast, op paard en wagen naar Spanje, losgelaten en ik wist niet waar ik was. Pas op 93 jarige leeftijd hoorde mijn moeder dit. Waarom in de zak? Ik trok de baard van de Sint naar beneden, toen hij vroeg wie er niet in de Sint geloofde. Niet te geloven dat ik dat deed. het is echt waar gebeurd. Weten leerllngen van toen zich dit nog te herinneren? Kleuterschool IJsselmonde bij Herv. Kerk, ongeveer 1949, ik was een jaar of 6. - Kon. Wilhelminaschool, Lagere school, ook niet veel soeps. Klas 1: ik mocht niet meezingen door geen wijs te kunnen houden. (juffrouw Somsen). Schoolblijven deed ik niet aan. Ook geen karweitjes of fiets ophalen. Mijn tijd was half vier en wegwezen. En maar netjes zitten als je klaar was. Lievelingetjes het eerste. Hendrik kwam meestal niet aan bod. Juffrouw Roest in klas 2 was voor mij een KANJER. De vaderlandse liederen uit volle borst zingen. Het kon niet hard genoeg zijn. Een juffrouw naar mijn hart! Klas 6 bij meester De Greef was ook niet succesvol. Een keer kreeg ik een ribstoot. Wat bleek na veel kwaadheid van hem, dat ik mijn armen verkeerd over elkaar deed. Echt waar! Mijn rechterhand moest op mijn linkerarm rusten. Dat zit nog steeds niet lekker. Probeer het maar eens. Een volgende ribstoot liep voor de bovenmeester fataal af. Ik stak een kroontjespen onder mijn trui. Precies in zijn duim. Onmiddellijk ben ik gevlucht. Of in de hoek! Hij nam een aanloop. Laconiek deed ik op tijd een stap opzij, vanwege het naderend gevaar van de "holpunter". En weer gevlucht. Bij straf vloog ik weg door het raam of gewoon door de deur, net waar hij stond. Er was altijd wat! De laatste twee weken ben ik ook niet meer naar school geweest. Ik had mijn toelatingsbrief van het Calvijn binnen. - Johannes Calvijn Lyceum te Rotterdam (1956). Wederom niet zo succesvol. Zeer strenge rector Walstra, waar ik teveel op rapport moest komen. Ik ben hem eeuwig dankbaar, want na 3 jaar wilde ik van school. Bij het uitsturen van een les mocht ik in zijn kamer mijn huiswerk maken en met wiskunde hielp hij ook nog. Ik werd een vaste klant. Praten met leerkrachten door hem hielp niet! Een paar rare zaken: bij biologie had ik het kennelijk gedaan. Ja, als je het geraamte een hand geeft en het stortte in elkaar, bij een feestje bij haar thuis mocht ik niet komen. Ik had me er zeer op verheugd. Groot huis e.d. van mw. Niemeyer met knot. Bij film moest ik weg als er gesproken werd. Ik zat bij de deur. Ook als ik op een andere plaats ging zitten. Dus weinig of geen film gezien. De rector snapte het ook niet. Of drie maanden schorsing, wegens het vermeend loslaten van een stinkbom (wiskunde dhr. Blom). Dit deed bij mij de (school)deur dicht. De hele herhaling achterin het boek moest ik maken. Niet gedaan en toch deze straf. De leraar met Solex heeft het geweten. Daar heb ik spijt van. Maar de strenge rector Walstra redde mijn schoolcarrière. Positief was ik ook: bij een jonge lerares Frans ( mw. Van Gulik) hield ik orde. Wel stelde ik voorwaarden. Een heel verhaal apart. Een voorwaarde was: iedereen een zes, behalve "klojo's". Uiteraard in overleg. Dus die zes had ik al! Zij zou anders ontslagen worden, vertelde ik haar. Dezelfde rector, die regelmatig langs liep, heeft er nooit iets van begrepen dat het zo rustig was in haar klas met "brave Hendrik" als leerling. Bij een reünie van de lagere school lagen medeleerlingen van toen dubbel. Ik vertelde na veel vijven en zessen wat voor werk ik deed: onderwijzer als start en leraar boekhouden op LEAO< Mavo en Middenstand. Kortom: het is nog een beetje goed gekomen. Ik loof nu premies uit aan kleinkinderen die moeten schoolblijven, in de hoek staan, een flinke lel , trap hebben gekregen. Nog geen euro kwijt geraakt. Opa: "Dat gebeurt allemaal niet meer". Het Sint verhaal heb ik NIET mogen vertellen van mijn kinderen. Dat moet toch maar eens gebeuren. Wie herkent deze verhalen? Henk ( vroegere Hennie) Smit Geboren en getogen in IJsselmonde, Koninginneweg 281. In 1961 ben ik verhuisd naar Den Hoorn bij Delft. henksmit2@gmail.com, 06-44653609
Ik zat in 1948 op de oranjeschool alphen ad rijn. Zelf heb ingeënt straf gehad behalve een draai om mijn oren omdat ik omkeek. Er werden wel lijfstraffen gegeven vooral aan de jongens. Er werd geslagen er getrapt door de onderwijzers. Sommige stonden soms uren achterin de klas of in de gang. En soms werden sleutelbos van onderwijzer gegooid en dan moesten deze terug gebracht en dan kreeg je nog een flinke klap. Er was altijd wel wat . Ria Heuseveldt Versteeg
Ik zat in de 2e kias in Schaesberg en de straffen waren simpel, 10 bladzijden uit de catteg. of 10 stokslagen met een riete stok. Die meester werd dan ook de beul genoemd ( de smeerlap ) Theo Hoeks
Ik vraag me wel eens af: werden rotzakken leraar omdat ze dan kindertjes konden treiteren of werden gedreven mensen rotzakken omdat de kinderen niet aan verwachtingen voldeden?
Ik zat in Veendam op de lagere school. Ik kreeg problemen met de aardrijkskunde leraar. Het ging over het plaatsje BALKBRUG. We kregen een meningsverschil waar de plaats lag. Omdat ik zeker wist gelijk te hebben week ik niet af. De leraar kneep mij daarop zo hard in mijn arm dat ik er een blauwe plek van over hield. Hij wilde hiermee zijn gelijk halen. Thuis gekomen vertelde ik dit en liet de blauwe plek zien. Mijn vader werd boos en ging de volgende dag , erg boos , naar school. Wat er tussen die twee gezegd is weet ik niet. Wel weet ik dat mijn vader zei dat de leraar zoiets nooit meer zou doen en ook bij andere kinderen was het idiote straffen afgelopen. De leraar zei later tegen mij dat ik gelijk had en dat hij zich had vergist. Verder heb ik daar en fijne schooltijd gehad. Nu ik 81 jaar ben ligt dit nog steeds in mijn geheugen. Ed van Steenwijk.
Ik was handig dus ook links schrijven ,en dat mocht absoluut niet. Als ik het wel deed en dan kreeg je met de houten lineaal op je vingers en ik kan jullie zeggen dat deed verdomde zeer. En zal ik ook never nooit vergeten ik ben 60 nu en weet het nog als de dag van gister.
Links handig dus
Excact hetzelfde ik schreef ook links maar dat was lastig ivm de kroontjes pen want je hand ging dan over de natte inkt…veel “correcties” dus nu schrijf ik rechts maar verder doe ik alles linkshandig.
Arie van Veen. Begin jaren 50 van de vorige eeuw. Op de lagere school: voor straf naar het kolenhok. Je werd niet opgesloten, maar het was geen pretje in het donker. Op de middelbare school was er een leraar handenarbeid die je oor vastpakte en omdraaide als je zat te praten i.p.v. te werken. Ook was er een leraar die met je de klassen rondging en dan in iedere klas vertelde wat jij niet goed had gedaan. Om je dood te schamen! Met een liniaal op je vingers slaan heb ik nooit meegemaakt, maar er was wèl een leraar die met een liniaal net NAAST je vingers sloeg. Je schrok daar heel erg van.
In de hoek staan of op de gang, maar ik kan me dat voor mezelf niet herinneren. Ook geen strafregels schrijven of nablijven. Ik was nogal timide, wilde niet opvallen.
Ik had een inktvlek gemaakt met de kroontjespen. De zuster zei: Ina Scheepers, jij bent een prul. En een prul hoort in de prullenbak….. De rest van de middag heb ik met twee voeten in de hoek van de klas in de prullenbak gestaan.
Werd de klas uitgestuurd maar op de gang hing een brandkraan die had ik open gedraaid maar niet goed dichtgedraaid met gevolg dat vrijdag middag tot maandagochtend de kraan open stond en maandagochtend lekkage was en de directrice mevrouw open met haar schoenen in de kelder in het water stond t ook en ik op school kwam Met mijn
Op de zesde klas lagere school hadden we wel eens catechismis van de pastoor, ik kon een gebed niet uit mijn hoofd hardop opzeggen. Een poos na de vraag wandelde die dikzak (de pastoor) langs de banken, zonder dat ik het aan zag komen sloeg hij mij vol in het gezicht, dat durfde je thuis niet te vertellen want dan volgde er nog wat. Deze klap was het begin van het einde van mijn geloof. Mijn liefste die al meer dan 57 jaar mijn vrouw is, moest als klein meisje haar handen op de schoolbank leggen waarna de non met een aanwijsstok keihard op haar handen sloeg. waarbij de stok stuk ging. Haar ouders moesten daarna een nieuwe stok betalen.
Echt he, die katholieken, die konden er wat van.
Ik heb 1x strafregels moeten schrijven. Ik zat op een stoel te wippen. Ik moest 100 keer schrijven: een stoel heeft vier moeten dus moeten alle 4 de poten op de grond staan.
mijn vrouw moest voor straf in het kolen hok zitten
Op de gang staan. Dat was niet leuk.
Wij moesten in de hoek gaan staan in de jaren 50. In Retranchement was dat.
in de hoek met je rug naar de klas. ik ben de tel kwijt geraakt. maarhet was vaak
Het was niet alleen in de hoek staan, maar dan kreeg je ook nog een schort over je hoofd, want je klasgenootjes mochten je niet meer zien.Was ook een straf,want je stond daar in het donker en je zag niets meer. Heb er gelukkig niets aan over gehouden, maar vergeten doe je het nooit meer. En dat was op de kleuterschool met nonnen.
Op de Zeevaartschool Vlissingen werd je als je wat uitgevreten had naar de concierge gestuurd om die te assisteren, dat betekende de volgende dag een half uur vroeger op school komen om kolen te tremmen voor de centrale verwarming. Zag je eruit als een vliegende flikker en kon je eerst weer naar je kosthuis om een schoon uniform aan te trekken!
Een geliefkoosde straf op de Zeevaartschool Vlissingen was ook fl. 0.50 boete! Als je een leraar vergat te groeten op sstraat (salueren) was je de klos! En dat van fl. 12.00 zakgeld per maand!
Tegenwoordig zijn ze veel te mild, je mag niks meer of je krijgt 10 jaar Veenhuizen haha. Beetje opvoeden op school mag best dus ongehoorzaam , ff goed beetpakken dat ze weten dat ze een ,,baas,, boven zich hebben, geen probleem, maar zo ik las, handen op tafel en dan een roei met een liniaal zodanig dat ie overmidden breekt gaat wel wat te ver.Op onze school ging je ook de gang op en 1 keer ging er een zo ver dat de meester ,m een tik gaf,maar geen vervolging.Tegenwoordig als je maar naar iemand wijst word je al voor de rechter gesleept en opvoeden doet 80% vd ouders ook niet ,want werken en kind gaat maar naar opvang die ook niks mogen, ze groeien op voor galg en rad,geen greintje fatsoen,normen en waarden word ze bijgebracht zoals opstaan voor ouderen in het OV om maar wat te noemen, een grote bek krijg je als je vraagt of je zitten mag, dat is het nieuwe normaal
Ik heb geregeld op de gang gezeten en vaak met bureau en al, dan was ik niet met een paar dagen terug de klas in In de 5de klas werd het nablijven, wat mijn moeder niet accepteerden, dus wanneer ik niet optijd thuis was, stuurden zij meestal mijn oudere broer en dan zei de juf, ga aub naar huis, want 2 Korvers in de klas kan ik niet hendelen.
School met de Bijbel, Leens, eind jaren 70. Op de gang "tegels tellen" was een vaker voorkomende straf. Maakte je het bont (tegenspreken, te druk of te veel lawaai) dan ging je in het verwarmingshok: trap af, kelder in, waar de "kachel" stond en een stencilmachine. In de geur van inkt en met het stampen van de ketel in het donker nadenken over je zonden. je zat daar gerust een uurtje of twee. Een klasgenootje heeft het een keer zo bont gemaakt dat de stoelen door de klas vlogen, hij werd toen aan zijn spijkerjasje aan het bord opgehangen!!
Ik had moeite om 'netjes' te schrijven met die rottige kroontjespennen. Moest geregeld 'nablijven' om netter werk af te leveren. Dat was huilen geblazen, waardoor mijn tranen mijn inspanning verpesten doordat de inkt vlekken maakten. Ik kon gewoon niet netter schrijven. Ik heb met angst in mijn lijf de lagere school doorlopen.
Lorentzschool, Haarlem, 1960. Eerste klas, juffrouw Schaap, ik was kennelijk niet braaf genoeg en werd aan het oor naar de gang getrokken. Thuis gekomen oorlel los gescheurd en mijn moeder op hoge benen naar school. Is daarna niet meer gebeurd, Geen prettige herinneringen dus aan mijn kennismaking met 'de grote school'. Daarna... alles prima; hoofdmeester was een geweldig aardige man en mijn beste herinneringen waren aan meester Top vierde en juffrouw Vos van de derde klas. Was verder braaf kennelijk haha, want ik kan me geen strafregels herinneren, maar... voor anderen zal dat zeker wel zijn geweest. Het normale beeld van de jaren 60.
als je bij de leraar duits de rijtjes woorden (naamval) niet wist mocht je ze honderd keer opschrijven... dan hielpen we de slachtoffers met een paar velletjes per persoon..... en had hij dat door dan verscheurde hij ze voor je ogen en mocht je opnieuw...mit nach nebst samt bei seit von zu zuwieder entgegen ausser aus gemass gegenuber durch fur ohne um bis gegen entlang wieder an auf hinter neben in unter uber vor zwischen etc etc...
Ik had in de 3e klas lagere school een juffrouw die ik adoreerde; juffrouw Cloudt. Ik vond haar de liefste juf van de hele wereld. Ze had verteld dat we niet mochten klikken, behalve als er iets ernstigs gebeurde, dan mocht je dat wel vertellen. In die 3e klas kregen we ook brei-les; met 2 kleuren garen onderbroekjes breien voor de missie. Ik vond het geweldig en deed ijverig mijn best, maar mijn vriendinnetje was er niet erg handig in en moest het keer op keer uithalen. Op een dag mochten we het breiwerk mee naar huis nemen om er thuis verder aan te werken. De volgende morgen liep ik trots naast mijn vriendinnetje naar school met een bijna gereed breisel. Het hare zag er uit als een broddellap met veel gevallen steken en ze baalde er zó van dat ze spontaan haar breisel met naalden en al in de bosjes gooide. Ze was ook niet van plan het er weer uit te halen. Ik schrok daar hevig van want zoiets doe je toch niet? Dat leek me echt een doodzonde. Dus zodra ik de klas binnen stapte schoot ik de juf aan en vertelde wat er gebeurd was. Tot mijn stomme verbazing gaf ze me een flinke draai om de oren en snauwde ze: jij mag niet klikken! Daarna moest ik in de hoek staan... Tegen mijn vriendinnetje werd niets gezegd. Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet waar ik dit aan verdiende en mijn liefde voor juffrouw Cloudt was op slag over!
1954 In de tweede klas van de Norbertus lagere school in Tilburg had je meneer de Gouw. "Wie niet horen wil moet maar voelen" en draaide mijn oor bijna uit het lid. 1959 Op de Lambertus mulo in Breda had je de sadist broeder Ferrerius. Die kwam stilletjes achter mij staan en betrapte mij op een schrijffout. Het gevolg was een een enorme klap op mijn blote bovenbeen ( ik was 13 en droeg nog een korte broek. Toen ik thuis kwam was zijn handafdruk nog zichtbaar. Reactie van mijn moeder: " moet je maar beter je best doen".
Op de lagere school (Clemensschool in Hilversum) bij de sadist meester Smit in de zesde klas moest je voor straf op je knieën voor in de klas plaatsnemen als Smit vond dat je dat verdiende. Ook werd je wel voor straf naar de kolenkelder gestuurd om de conciërge te helpen met kolen scheppen.
Op de kleuterschool had ik een kindje gebeten. Ik werd in een baby box gezet met een schoteltje water, omdat ik toch een hondje was. Ha,ha, net goed. En nooit meer gedaan. Ook weet ik nog dat ik uit het schoteltje ging drinken.
Ik kan me herinneren dat onze straf op de lagere school bestond uit met je rechterwijsvinger voor je mond een half uur aan de voorkant van de klas te staan.
Mijn lagere school, de Sint Jozefschool in Maastricht, waar ik was tussen 1967 en 1973 was trouwens een ontzettend fijne lagere school!!!!!!
In de eerste klas moest is zo lang gehurkt in de hoek zitten dat ik daarna niet kon lopen. In de tweede klas kreeg ik regelmatig een pak slaag, en In de derde klas sleurde de juf me aan mijn haar de klas door, maar de reden dat ik als de dood was voor dat rotmens, was haar sarcasme en hatelijkheid
Eind jaren '70 zat ik in de eerste klas van de basisschool, toen bij de wc's (niet de toiletten, maar wc(tjes) heette dat toen), een lusje van een handdoek was los getrokken. De juffrouw wilde weten wie hety gedaan had en tot ze dat wist moesten we allemaal met onze armen over elkaar zitten. Het was al half vier en de school was uit en ik was bang dat iedereen boos op de juf zou worden, daarom stak ik mijn vinger op en heb maar gezegd dat ik het had gedaan. Ze vroeg waarom ik dat niet eerder zei, maar bleef vriendelijk en we mochten naar huis. Op een andere school werd gezegd dat je niet mocht klikken, tenzij er iets ergs was, maar wat kinderen soms als "erg"ervaren, is voor volwassenen niet altijd zo. Iemand had uit frustratie z'n schrift met fout gemaakte sommen weggegooid en 'n ander kind had dat gezegd, "want dat mocht toch niet", hoewel 't kind niet bewust wilde verklikken, was dit niet iets ërnstigs"om te mogen verklikken en dat werd het kind wel duidelijk uitgelegd.
Ik had een leraar, die altijd dezelfde strafregels gaf, helaas paste deze niet op een regel: "Wie na herhaalde waarschuwingen de rust in het lokaal alsnog tracht te verstoren loopt de grootst mogelijke kans op strafwerk en dat is zonde van tijden papier"!
Ik begon in 1953 na de Watersnood mijn schoolloopbaan en zat op een tweemansschool. De juf had klas 1, 2 en 3, de meester(tevens hoofd der school) had klas 4, 5 en 6. In de 2e klas mocht ik voor de juf een boodschap doen, maar daardoor kwam ik te laat op school. Het was winter en er lag een flink pak sneeuw(dat kon toen nog!) en de jongens van de zesde klas stonden buiten klaar met sneeuwballen om die, als de deur open zou gaan, naar binnen te gooien. Ze vroegen mij de deur ver open te doen, maar ik kroop door de smalst mogelijke opening. Het hoofd der school stond achter de deur en toen de grote jongens gooiden kreeg hij een sneeuwbal op zijn neus. Het gevolg was, dat ik een flinke draai om de oren kreeg en de hele gang doortolde. Omdat ik al eens het advies had gekregen om naar "de stad" te gaan, waar ik niets va wilde weten, werd dat na de klap om mijn oren weer actueel. Ik besloot ter plekke om het advies alsnog op te volgen, want ik had al wel door dat als ik eenmaal bij het h.d.s. (hoofd der school) in de klas zou komen ik niet veel meer zou leren en misschien nog meer lijfelijke straffen zou krijgen. Ook wist ik dat de "grote" jongens soms een middag vrij kregen om in de griend stokken te snijden en die in te leveren bij de meester. Later kregen ze met hun eigen stokken en pak ransel. Gelukkig heb ik dat niet meer mee gemaakt, maar mijn broertje wel. Die kreeg eens een klap met een stok, zo dat de draadjes van zijn borstrok in zijn huid stonden. Vader ging toen even verhaal halen en heeft het h.d.s. toen gewaarschuwd dat niet meer te doen, anders zou pa nog een keer komen met alle gevolgen van dien!! Daarna is het ook niet meer gebeurd. Later ging ik zelf "voor de klas". Onze pedagogiekleraar leerde ons: als je met straffen orde kunt houden kun je het ook zonder. Dat is me altijd bij gebleven en heb me daar aan opgetrokken en had al snel in de gaten dat je meer met praten dan met straffen bereikte!!
Hoewel lijfstraffen in mijn lagereschooltijd tweede helft jaren '60 niet zo gebruikelijk meer waren (of zelfs al verboden?), werden ze door tenminste één juffrouw nog wel toegepast. Waren er op het schoolplein twee jongens aan het vechten, dan kwam zij op hoge poten aanstappen. Ze greep de jongens bij de haren en bonkte hun voorhoofden hardhandig tegen elkaar. Een vriendje van me was wat minder snel of slim dan gemiddeld. Wat precies de reden was, weet ik niet meer. Maar diezelfde juffrouw trok hem een keer letterlijk aan zijn oor over haar bureau. De hele klas zat dit verstijfd gade te slaan. Na school of de volgende dag zag ik zijn ouders (ook niet altijd makkelijk in de opvoeding) met de juffrouw staan praten. Zelfs hun was het toch wel gortig wat zij hun zoon had aangedaan.
Het was 1940 in de 1ste klas van de lagere school,St. Laurentius te Voorschoten,de eerste 3 klassen, verliepen vlekkeloos, 1944-45, waren ellendige jaren, met de oorlog, weinig of geen eten, ging vaak op rooftocht bij de Duitse bezetters,waardoor ik opgroeide als 'n rotjochie, werd ook net na de orrlig op pensionaat St.Louis te Amersfoort geplaatst, ik noemde ik werd verbannen. Daar was 'n broeder Deciderius, de man had schijnbaar de pik opmij, alhoewel ik de man nooit iets in de weg had gelegd Op 'n dag we stonden opgesteld om naar de klas te gaan, loopt hij langs mij......en hij geeft mij 'n slag tegen mijn hoofd, dat ik tolde in het rond, werd duizelig, had hoofdpijn etc, etc, om kort te gaan, ik liep weg, ben naar huis gegaan, door m'n moeder de zelfde dag weer terug gebracht, afijn, enkele dagen later moest ik op rapport komen bij Deciderius, maar heel sluw van die vent, het was op de vleugel waar de piano's voor de studie waren, daar heeft de smeerlap mij zo geslagen, dat etter, kreeg de woorden toe gefluisterd een woord hierover, en ik weet je te vinden, de viezerik, later de handelsschool gedaan, nooit enig probleem meer gehad tot nu toe, ik ben nu 87 en toch heeft het mij 'n trauma mee gegeven, vergeven heb ik het de man,maar vergeten kan ik nu nog steeds niet,vriendelijke groet pete van w
Mijn schooltijd was nog van orde discipline en tucht, maar we zijn er niet slechter van geworden, dit was in die tijd nog gewoon en dan vooral op een katholieke lagere school en de middelbare school. Tijdens een lees les wist ik niet waar we gebleven waren en ik moest voor straf op mijn knieën voor het schoolbord, ook moesten we de catechismus van buiten leren, konden we een vraag niet beantwoorden dan moesten we nablijven en op de knieën voor het bord. Tijdens een les op de middelbare school in de 1 klas moesten wij uit een boek iets overtrekken op zgn. overtrekpapier, dit moest in alle stilte gebeuren. Ik had per ongeluk tegen het papier geblazen en dit maakte een geluid in de klas . Ik werd door de frater de klas uitgestuurd en moest me melden op mijn vrije middag in de 3 klas waar hij les gaf. Hier kreeg ik te horen dat ik mij kinderachtig had gedragen en mij ook zodanig zou straffen, ook hier moest ik gedurende de lesuren op mijn knieën voor het bord doorbrengen, en kreeg ik een zeer uitgebreide strafregel mij naar huis waarin precies stond wat ik verkeerd had gedaan en wat de consequenties waren, dit moest ik 1000x overschrijven en een week later bij hem inleveren, waarna het werd gecontroleerd of alles goed en netjes was gedaan. Ik was al gewaarschuwd door andere leerlingen om dit goed te doen anders werden het 2 middagen terugkomen en even zo zeer weer strafregels schrijven
Als ik al deze reacties zo lees, dan zit er blijkbaar een patroon in wat vroeger gebruikelijk was. Het is best wel even schrikken. Kinderen slaan is immers altijd een teken van onmacht. Veel werd toen ook onder de pet gehouden en er werd ook niet over gecommuniceerd. Als men vroeg “ hoe gaat het met Jantje op school?”, dan ging het alleen over de rapportcijfers. Tja de “ goede oude tijd”…
Ik moest voor straf een keer 10 tafels maken. Uiteraard wist ik wat ze bedoelde. Ik heb echter 10 tafels getekend op het blad. Ze kon er zelfs ontzettend om lachen en mijn straf was klaar.
Hahaha, dat is een hele goeie!
In 1953 zat ik als 4-jarige op de kleuterschool. We mochten elke dag buiten spelen, soms in de zandbak op het schoolplein, en soms gingen we in de rij naar het pierenbadje. Dat was een groot betegeld oppervlak van plm 50 m2, waar een enorme fontein met manneke pis stond, een hele grote stenen bouwsel met een grote en dikke ronde stenen bak er onder. Als de speeltijd voorbij was gingen we weer keurig in de rij terug naar school. Op een keer kwamen we bij de school en 2 jongens werden vermist. Ze waren onder de grote stenen bak gedoken. We kregen een andere juf, en onze eigen juf ging op onderzoek uit. En ze kwam terug mét de jongens. En die mochten als "beloning" met hun hoofden onder de koude kraan. (Want we hadden in de klas een lange stenen bak met allemaal kraantjes.) Op de lagere school kregen we vaak als klas in z'n geheel straf. Dan moesten we 10 minuten met de armen over elkaar zitten, of met de handen in de lucht. Of strafregels schrijven. Dat gebeurde overigens ook individueel. Als je het te gek gemaakt had mocht je nablijven en 100 keer schrijven wat je fout gedaan had. Jongens werden vaak aan hun oren getrokken en een tik met de aanwijsstok of met een liniaal was ook geen uitzondering. Of jassen tellen op de gang. Als het helemaal de spuigaten uitliep mocht je de bovenmeester met een bezoekje vereren. Op de Mulo was er een leraar Frans die niet echt op mij gesteld was (ik druk mij nu heel zacht uit) Een keer moest ik een zin op het bord schrijven. Er stond een "p" in die zin. Maar de zin die eronder kwam had een schuin streepje dat tegen de poot van de "p" aanzat. Ik had het wel goed geschreven maar hij rekende het fout en toen ik er wat van zei mocht ik naar de gang vertrekken. Toen de klas uitging stond ik nog op de gang. Ik zei tegen hem dat ik naar de direkteur zou gaan. Maar hij ging breeduit op de trap staan zodat ik er niet langs kon. Ik ben toen naar huis gegaan zonder mijn boekentas met al mijn huiswerk. Want die stond nog in het klaslokaal. Ik kon dus geen huiswerk maken voor de volgende dag van alle lessen niet. De volgende dag mocht ik mijn tas ophalen bij de direkteur. Helaas had ik niet de gelegenheid om er met hem over te praten.
Ik zat in Budel op school in de klas 4 van meneer Ras (begin jaren 60). Hij sloeg willekeurig de kinderen dagelijks letterlijk met een "spaans rietje" totdat ze het op een huilen zetten. Zei dan "trekt een gezicht als een postzegel van 4 cent. Ik schreef moeilijk en slecht leesbaar en kreeg elke morgen met het bewuste spaans rietje klappen om mijn handen en moest dan met de kroontjespen schrijven zonder fe vlekken. Dit lukte natuurlijk niet en een pak slaag was het gevolg. En dat dagelijks. Ik was echt niet de enige, de hele school bibberde als ze meneer Ras ook maar zagen, zo bang waren ze van hem.
Lijfstraffen.....vreselijk. Op de lagere school werd er driftig op los geslagen door de broeder. Hij zong daar dan een liedje bij, de hufter. Vernedering om in de hoek te staan, walgelijk. Publiekelijk te kakken worden gezet door je gezicht te laten wassen met ijskoud water en extra veel zeep, vooral goed achter de oren.
Ik kan me niet echt een straf herinneren, ja, ik zal een keer in de hoek hebben gestaan. Ik herinner me een jochie dat ook in de hoek moest staan, maar dat stiekem allerlei grapjes uithaalde. Stiekem omkijken, gek gezicht naar de klas trekken enzovoort, zodat veel kinderen zaten te gniffelen. En als de juf snel omkeek, draaide hij zijn hoofd gauw om. Bij mij draaide het om het mentale. We moesten met zijn allen rekenopgaven maken en ik was nou eenmaal niet zo goed en snel met rekenen. Als de anderen alles af hadden, zat ik nog te puzzelen. Eén keer was iemand nog bezig terwijl ik toch gereed was met die rotsommen. Zegt de juffrouw: "Wat nou Jantje, heb jij het nog niet af? Zelfs Mieke is klaar!" Ja, dank je wel, naar mens. Ik weet het tot op de dag van vandaag nog. Nee, men mondde vroeger niet echt uit in tact.... Bij mij ging het dus meer om de hatelijkheden die ik toegesnauwd kreeg. Op het MAVO ook. Ik was dus een talenkind. Ik was gek op Duits, Frans en Engels. En op Nederlands natuurlijk. We hadden schoolstudie en konden op school tussen 16-17.30 uur huiswerk maken. Dat was goed voor mij, want thuis was ik zó afgeleid. Ik zag elke mug die rondvloog. Op een dag was het ongeveer vijf voor vier en ik zat wat grappen over Duits te maken met Yvonne, een klasgenootje. We waren gewoon wat melig, echte tienerretoriek. De onderdirecteur, die deze keer de Vraagbaak was bij huiswerkproblemen, liep langs ons heen en begon vanuit het niets met heel harde stem tegen me uit te vallen. Wat hij precies zei heb ik kennelijk geblockt, zo gemeen was het. Ik kon me bij thuiskomst de letterlijke tekst al niet meer herinneren door de schok. Het ging er in grote trekken om dat ik eens even zou laten zien dat ik de beste was van school in de talen en dat liet ik goed merken. Niemand was zo goed als ik. Ik had dit totáál niet aan zien komen en was volkomen lamgeslagen. Ik. Ik was altijd bescheiden en was voor zoiets veel te schijterig, dat zou ik nooit durven. Ik zat met Yvonne alleen maar een beetje te dollen. Nou was deze man toch nooit echt tactvol, hoor. Als je zijn vak (Handelskennis) niet snapte, liet hij je vallen. Ook werd elke klas muisssssstil wanneer hij binnenkwam. Zelfs de grootste belhamel hield zijn mond. Ook niet bepaald gezond, vind ik.
Ik zat van 1962 tot 1968 op de eerste Jan Ligthart school in Tilburg. Met geen enkele onderwijzer of juf problemen gehad. Ik was een middelmatige leerling. In de 3e klas kregen we een nieuw schoolhoofd, dhr. Kloosterman. Lijfstraffen heb ik hem nooit zien geven maar hij genoot ervan kinderen te kleineren en voor publiekelijk voor schut te zetten. Het ging dan om kinderen met ouders uit het arbeidersmilieu, die met de blauwe overall, naar zijn zeggen. Bij de kinderen en hun ouders uit de zgn. Betere milieus hing hij graag de popie Jopie uit. Een vriendinnetje van mij, haar moeder was toen practiserend lid van de pvda , werd door hem een voor de klas gehaald en ze werd boos en snauwend ter verantwoording geroepen over het feit dat de “vrijwillige” schoolbijdrage nog niet door haar ouders was betaald. Huilend heeft ze toen de klas moeten verlaten. Bij de jaarlijkse operette mochten er vooral geen kinderen uit het arbeidersmilieu in een hoofdrol schitteren. Wij moesten achter de coulissen in het koortje zingen. Zelfs bij avonden waar de ouders aanwezig waren werden de “blauwe overallen “ op denigrerende manier toegesproken, en plein publiek. Een hele miezerige, nare man was dat. Later hoorde ik dat hij was verongelukt omdat hij uit bravour in een vliegtuigje was opgestegen tijdens een onweersbui.
Ik zat in de jaren 60 van de vorige eeuw in Kampen op School Noord, die toen nog geen eigen gebouw had. We hadden les in de Lemkerzaal van meester Mooibroek. Om ontzag te maken demonstreerde hij aan het begin van het jaar de zgn "bankschroef". De leerling moest zijn hoofd tussen zijn benen doen, zodat hij de leerling een pak op zijn broek kon geven. Nou, dat hakte er wel in. Ik heb het hem overigens nooit zien doen. Verder een goede meester hoor. Later kregen we een gebouw aan de Wilhelminalaan. Waar ik o.a. les heb gehad van meester Meijer en meester van Eunen, de hoofdonderwijzer. Ik denk met plezier terug aan mijn schooltijd daar.
Luuk Sollie,zat jij bij mij in de klas,bij juffrouw los???
Wij zaten met 45 meisjes in de klas gescheiden van de jongens, dat was vroeger zo op een katholieke school met nonnen. Als straf moest je in de hoek of op de gang staan, of 100 strafregels schrijven.
Genoeg straffen gehad meestal op de gang staan was geen makkelijk kind.
4de klas moest nablijven ,strafwerk maken,soms in de gang of in de hoek
In de hoek staan was aan de orde van de dag, maar ook een draai om je oren of met een Spaans rietje een tik op je vingers
Ik zat van 1968 tot 1974 op de RK Johan Frisoschool in Wezep (GLD). Op woensdagmorgen gingen bepaalde klassen inclusief hun meester naar schoolzwemmen. Leerlingen uit de lagere klassen kregen vervolgens les in de klas van de 'bovenmeester', dit was de heer Van de Schepop. Deze heer zat op een verhoogd katheder voorin in het klaslokaal zodat hij goed zicht over de hele klas had. Ik had slechte ogen, dus zat tijdens deze lessen midden vooraan in de klas, recht voor het schoolbord. Als iemand iets deed wat in de ogen van de bovenmeester niet mocht, werd de leerling naar voren gehaald, broek naar beneden, bukken en vervolgens met de aanwijsstok door de zwetende en hijgende bovenmeester op zijn blote billen geslagen. Ik weet de naam nog van de leerling die op deze manier klappen kreeg. Dit gebeurde op een meter afstand vóór mij. Ik was zo bang dat ik niet op durfde te kijken. Het is meer dan 50 jaar geleden, maar ik zie de scene nog voor me alsof het gisteren was.
Met de aanwijsstok op je hand slaan, omdat je linkshandig was.
Het is nu allemaal te zot voor woorden wat er in die tijd gebeurden. Er was een leraar die kickte erop om je bij je oor te pakken en draaide deze dan zo om dat je het uitriep van de pijn. Ik voel het in gedachten nog na zoveel jaar. Ook met een liniaal slaan waren favorieten bezigheden. En natuurlijk in de hoek staan. Zou nu niet meer moeten gebeuren.
In de 2 klas moest ik bij Sinterklaas komen omdat ik niet de beste was met rekenen, en ik mocht dus in de zak om meegenomen te worden naar Spanje!? Een paar jaar later, 1961 emigreerden wij daadwerkelijk naar Spanje!!! Ik heb daar dus mijn schoolloopbaan afgemaakt. In het begin was dat niet al te makkelijk omdat ik dus geen woord spaans kende, maar na een paar maanden was het perfect. In deze school waren maar 2 klassen een voor de meisjes en een voor de jongens, dat was gebruikelijk in die tijd (Franco was de baas nog in Spanje en er was een heel duidelijke scheiding tussen mannen en vrouwen. Ik kan daar heel wat oververtellen) Alleen die meester, don Ramon, had er een handje van om met de lineaal langs te komen en je dan flink op je hand te slaan, of zelfs op te opgestoken vingertoppen. Ook de "bankschroef", hoofdje tussen de benen en maar flink op je achterste slaan, soms met de lineaal, werd flink gebruikt. Een andere straf, op de knien met armen in "kruis" voor de klas, soms verzwaard met boeken, en soms nog met steentjes onder de knieën, je kuntje je voorstellen wat dat voor pijn veroorzaakte!!! Een keer was ik aan de beurt en ik stak mijn hand dus uit, maar op het moment dat de lineaal naar beneden kwam trok ik hem terug. Dus nog een keer, en weer trok in hem terug. Dus don Ramon nam mijn hand in de zijne om er dus een derde maal op los te slaan... maar ik trok mijn hand uit de zijne en hij sloeg zich zelf dus op z'n "klauw". Dat vond hijniet al te fijn dus renden we door de klas tot dat ik bij de deur was en de benen maar nam. Een andere keer kreeg ik het met hem aan de stok over de hoofdstad van Nederland.... Hij hield bij hoog en bij laag vol dat de hoofdstad van Nederland Den Haag was, en ik Amsterdam... Hij zei Den Haag... en ik riep dan Amsterdam... dat viel bij hem niet in goeie aarde... todat ik er maar een einde aan maakte door te roepen "Hoofdstad van Spanje Barcelona!" Wel te bedenken dan dat we nog steeds in een tijd leefden van de Franco-dictatuur en er geen andere hoofdstad dan Madrid werd geduld, daarbij was don Ramon een "Falangist", hoorde dus toe aan de strenge Franco-aanhangers, en wilde dus weer gaan meppen. Dus weer werd er een potje gerend door de klas en ik ging maar weer naar huis. Ik heb nog veel meer stunten uitgehaald in die tijd.... Misschien kom ik hier nog wel eens op terug, maar dat zou nu veel te veel worden.
Heb twee jaar met ingescheurde oorlelletje gelopen en zat wel een paar keer per week op mijn knieën voor de klas, daar lieten ze je rustig en hele ochtend zitten. Het slaan met een regel op mijn linkerhand dat zijn ze op een gegeven moment mee gestopt omdat ze doorkregen dat ik toch links bleef schrijven.
Ik werd op de lagere school uit de klas gezet en opgesloten in de leraarskamer en prompt na einde schooltijd vergeten, zodat ik bij het avondeten gemist werd en mijn moeder de hoofd onderwijzer bij hem thuis z'n mantel heeft uitgeveegd en hij terug naar school moest om mij te bevrijden waar ik ondertussen alle spullen op een andere plaats gezet had en men nog maanden bezig geweest is om alles weer op zijn plaats te zetten en nieuwe inkt besteld had omdat ik bijna alle kleuren door elkaar gemengd had.
Geweldig!
Goedendag Mijn naam is Andrea van Wijngaarden. Ook bij ons was een fysieke straf op de lagere school niet ongebruikelijk. Gooien met bordenwissers die je daarna zelf moest oprapen en terug brengen, heel voorzichtig terug brengen en gelijk duiken anders kreeg je een kets. Slaan met de aanwijsstok. Je moest je handen plat op het tafeltje leggen en dan kreeg je een zwiep op je vingers. Niet ongebruikelijk was een ander soort straf. Als je een vraag had een vinger in de lucht. Moest je plassen twee vingers. Naast mij zat een meisje deed twee vingers in de lucht, juf negeerde dat, meisje zat heel erg te wiebelen om het op te houden, weer twee vingers in de lucht. Het meisje hield het niet meer. Plaste in hier broek. Jurk nat, de grond nat. Ze kreeg de opdracht een dweil te halen. Toen al, en nu nog steeds heb ik een gruwelijke hekel aan onrechtvaardigheid. Ik een vinger in de lucht. Juf: Ja? en ik: juf ik wil wat vragen maar op de gang aub. Zij mee, ik weet de naam nog, Juffrouw Blanker. Eenmaal op de gang leunde ze met de rug tegen de muur, daar waar de kapstokken waren, lage en hoge haken. Ik duwde haar tegen de kapstokken, hing haar met haar blouse aan de onderste haak en zei: Juf, nooit meer doen, dat gedoe met -ik weet de naam van het meisje niet meer- Als iemand moet plassen mag ze plassen en ik liep terug de klas in. Ik werd nooit gestraft!
Ik herinner me muziekleraar Huisman (Broederschool Hershelstraat Den Haag nog alsof het gisteren was! Met zijn volgevreten pens en dikke sigaar altijd aan oren trekken (het lokaal door). En dat was tussen 1967 en 1970... Gelukkig is die pad ontslagen!
Op de middelbare school werd ik tijdens de Duitse les de klas uitgestuurd. Ik had veel plezier met mijn buurman en dat ontaardde een beetje. Ik de klas uit. Na een half uur moest mijn buurman mij weer van de gang halen. Hij opende de deur van de klas en zei: "Herr (mijn naam), herzlich wilkommen". Grote hilariteit in de klas en ook ik moest lachen. Dat kon de docent Duits niet waarderen en ik kon direct weer vertrekken. Na de les moest ik mij melden en moest een week lang strafwerk schrijven.
In de 3e klass van de MULO eruit gestuurd met een schop onder mijn kont,omdat ik om een grapje van mijn buurman lachte.De leraar dacht dat ik hem uitlachten,terwijl hij net vertelde dat hij er in de afgelopen 15 jaar niemend eruit gestuurd had.
Ik zat op een gereformeerde lagere school en heb een keer een hoofdstuk uit de bijbel moeten overschrijven als straf. Ook wel eens op de gang gestaan of in de hoek.
'Tere kinderzieltjes' bestonden vroeger niet. Hoewel ik nogal wat reacties lees van kinderen op een Katholieke school, was het op een Prot.Christ.school niet zo heel veel beter; uitzonderingen daar gelaten, zo ook tav. onderwijzend personeel. Maar ik denk dat tot de jaren '70 het een heel gebruikelijk patroon was om 'stoute' kinderen zo aan te pakken. Bij mij op de lagere school ging het ook zo. Persoonlijk ben ik nooit de klos geweest, maar bij diverse klas- en schoolgenoten heb ik met 'kromme tenen' toe moeten kijken, hoe zij te grazen werden genomen. De kinderen die niet zo goed mee konden komen, werden er meestal uitgepikt, zowel fysiek al mentaal. Dat begon al in de 1e klas en ging door t/m de 8e klas. Even uitleggen: de weinige kinderen die niet doorstroomden naar vervolgonderwijs, mochten tot het einde van de leerplicht op 14jarige leeftijd, op de lagere school blijven. Zij verbleven in het lokaal van de 6e klas, maar kregen wel apart onderwijs. Van de weeromstuit gooiden de 'uitgepikte' kinderen hun kont tegen de krib, waardoor je van tevoren al enigszins kon inschatten hoe eea. zou verlopen. Vrijwel elke dag gebeurde er wel iets, waardoor ikzelf eigenlijk ook altijd op mijn hoede was, want rekenen was/is mijn zwakste vak. Dit alles maakte, iig. voor mij, de schooltijd zeker geen feest en speelde zich af in de jaren '50, op een PC-school met de Bijbel.
De hervormde lagere school in Idskenhuizen was een soort van paradijs in de jaren 50 nu ik al deze verhalen gelezen heb. Alleen in klas 3/4 stond er wel eens een leerling in de hoek of voor het bord (als alle hoeken vol waren) Geen lijfstraffen. Het was de gewoonte de dag te openen met een gebed, 12 uur sluiting met gebed. 's Middags openen met gebed en aan het eind van de dag, je raadt het al .. De onderwijzer, de heer Teunissen, bleef in de middagpauze op school. Hij nam uitgebreid de tijd voor een gebed, terwijl wij naar huis wilden. Het is me een paar keer overkomen dat ik niet de hele tijd mijn ogen dicht had. Al biddend hield hij de klas in de gaten. We zaten daarna met een vijftal of meer 5 minuten in doodse stilte "na te bidden". Een paar keer hield ik dat niet vol en keek om me heen of iedereen er nog wel daadwerkelijk was. Ook dat werd gesignaleerd. De anderen mochten na 5 minuten naar huis. Voor mij resteerde een nieuwe sessie van 10 minuten. Ik ben er niet vromer door geworden.
Juffrouw Bokelman van de H.de Cockschool in Kampen sloot je op in de kast enne vergat weleens deze eruit te halen, wanneer iedereen naar huis ging einde middag
mijn vrouw moest vroeger voor straf in het kolenhok
Dat is mijn vader ook eens overkomen maar de oudjes in de buurt hebben dat heel erg leuk gevonden. Hij had namelijk de briketten (geperste kolen) uit het luik gegooid en die oudjes hebben de hele winter de kachel er mee gestookt. Toen mijn opa op school moest komen zei hij enkel dat ze dan maar niet hem in de kolen hok hadden moeten laten zitten na school tijd. Ze hadden hem namelijk tot 8 uur avonds opgesloten en tegen mijn oma verteld dat hij al thuis had moeten zijn geweest.
moest dan of in de hoek staan, of werd de klas uitgestuurd moest dan onder de klok staan in de gang
Ik weet nog dat toen ik op de lagere school zat, dat was in '73, er een jongen uit een andere klas was die op zijn pen hadden zitten kauwen. De pen was daardoor kapot gegaan en zijn tong zag blauw van de inkt. De jongen werd meegenomen door de leraar en moest vervolgens in iedere klas zijn tong uitsteken om zijn blauwe tong te laten zien. Hij werd dus letterlijk in iedere klas: te schande gezet.
in de hoek , op de gang strafregels ja allemaal gehad ondervonden ;-) maar goed dan had je het volgens je ouders ook blijkbaar verdiend die gingen niet op hoge poten naar school om juf of meester ff te vertellen dat ze het er niet mee eens waren , dat is tegenwoordig wel anders met de moderne ouders ;-)
Ook in 1971 waren de lijfstraffen nog niet helemaal verleden tijd. Het was de eerste dag op de middelbare school, de eerste les Frans. Een jongen in de klas stotterde erg. Toen hij zijn naam moest noemen (Robbie Ko..ko..ko..ko..kokshoorn) werd er gelachen door enkelen. De leraar liep naar de ergste lacher toe en gaf hem drie enorme draaien om zijn oren. Wij hebben nooit meer gelachen tijdens zijn lessen en tussen de leraar en die jongen is het nooit meer goed gekomen... Maar het kan nog erger. Van mijn opa hoorde ik het volgende verhaal. Het moet rond 1906 geweest zijn. In de pauzes werd er gevoetbald op het schoolplein. Dat ging op een gegeven moment mis en de bal vloog door een ruit aan de ene kant de school in en door een ruit aan de andere kant er weer uit (de ramen stonden niet open). Mijn opa kreeg de schuld en werd door de hoofdonderwijzer aan zijn oren (!) van de zesde klas naar de eerste klas gedragen. Naar eigen zeggen had hij het niet gedaan. Hij beweerde altijd dat hij daar zijn flaporen aan overgehouden had...
Voor die leraar heb ik diep respect zelf had ik op de 5de LTS in Amsterdam een leraar Nederlands Hoeven die laat ik het netjes houden een grote klootzak was en dat vond ik niet alleen maar leerlingen die hem hadden of hebben gehad dachten er ook zo over,. Waren je ouders niet rijk of hadden geen bedrijf?, dan moest die je gewoon hebben.
Mijn vader geboren in 1922 zat op Durgerdam op school en daar was een meester die met een Spaans rietje strafte als je wat gedaan had. Nou was mijn opa een van boeren komaf en toen me vader thuis kwam met een paar striemen op zijn handen is die naar de school gegaan en heeft de meester even laten voelen hoe het was om geslagen te worden met zo rietje. Nou je raad het al, de politie of beter gezegd de Veldwachter kwam er bij en niet mijn opa maar de meester kon mee naar het hoofdbureau en niet lekker met een auto nee hij mocht lopend naast de fiets van de Veldwachter en dat was toen een heel eind lopen. De meester kreeg een fikse uitbrander en moest een boete van wel 2 gulden vijftig betalen en moest het Spaanse rietje inleveren. Nou is kort daarop mijn opa en oma verhuisd maar de meester heeft nooit meer het rietje gebruikt en mijn vader? Nou die heeft 3 jaar lagere school afgemaakt zo goede leerling was hij dus niet maar heeft wel de grootste deel van zijn leven gewerkt.
Op de kleuterschool in 1946 moesten sommigen voor straf in een donker kolenhok later op de lagere school was klappen uitdelen heel gewoon en ook in de hoek staan of op de gang. Er waren kinderen die uren daar stonden en de onderwijzer schopte en een draai om de oren was heel gewoon als je niet recht voor je uit bleef kijken of als je praatte. Het was altijd angst..
Ik herinner me het kolenhok ook uit 1948 op de Fröbelschool. Op de lagere school ook werd je in een onderkast in het schoollokaal gestopt. zuster Maurice sloeg je in de eerste klas van de Sint Annaschool met haar naar voren geduwde ring in je wang. Ook liet ik de letterdoos vallen en moest in mijn herinnering maanden nablijven om de letters weer in de vakjes te leggen. Alleen mevrouw Hölscher (To) in de vierde klas was een soort moeder voor ons. Zo lief en nooit vergeten.
Laten we even eerlijk zijn, hoieveel jongeren zitten er niet aan de drugs of in de criminaliteit? Wij werden thuis nog opgevoed met het idee dat je U zei tegen ouderen en dat je netjes tegen anders was en als je iets deed wat niet mocht werd je naar het politie bureau gebracht. Nu zijn er zat ouders die het goed vinden dat zoon of dochter lief iets doet zolang ze maar er voor zorgen dat ze het geld delen met de ouders. Ik heb ik verschillende buurten gewoond en woon nu ook in zo buurt waar criminelen wonen en zie ook wel dat straffen die opgelegd worden door rechters echt op je lachspieren werkt. Een moord gepleegd? 3 jaar cel ! overval gepleegd? 180 uur werk straf, leiding geven aan een criminele organisatie (Parkstad bende) 3 jaar cel maar de slachtoffers ? tja er is niets bij ze te halen terwijl meneer wel een huis koopt en laat verbouwen...
Ik kwam in de eerste klas in 1961 en ben linkshandig, dat werd op school niet getolereerd, dus elke dag nablijven, linkerhand op mijn rug vastgebonden, en rechtshandig leren schrijven.
Op de lagere school moest je bij een lichtere vergrijp in de hoek gaan staan met het gezicht naar de muur. Bij wat " grotere" vergrijpen mocht je je melden bij het Hoofd der School, die je dan doorstuurde naar de conciërge om klusjes te doen. Daarna moest je nablijven voor strafregels. Op de middelbare school nablijven en op de gang staan.
Ik kreeg als straf (op de lagere school) dat ik niet opschoot bij het breien van een sok, dat ik staande moest breien tijdens de pauze bij een grote potkachel in de klas. Breien is nooit mijn hobby geworden. Op de middelbare school heb ik heel wat strafregels geschreven, een leraar liet je in vier talen je strafregels schrijven , dan kon je dus geen gebruik maken van de snelle methode : ik , ik ,ik ,mag ,mag ,mag , niet, niet , niet
Op de gang staan
Ik had helaas in de 3de en 4de klas van de lagere school een leraar die ons met een stok op onze achterste sloeg. Elke dag was het raak en hij sloeg net zo lang tot we huilden en beterschap beloofden. Omdat ik en enkele andere kinderen een korte lederhose droegen zei hij dat wij dubbele kregen op onze leren broeken. Daar snapte ik toen niets van maar ik denk nu dat hij het leuk vond om ons extra te bestraffen. Het deed echt wel zeer en ook wij huilden na zo'n pak slaag net zo hard als de anderen. In de 5de klas kregen wij gelukkig aan andere leraar en die sloeg niet meer, ook in de 6de klas heb ik geen pak slaag meer gehad. Het hoofd der school sloeg echter nog wel eens als zoals bij vechtpartijen onder elkaar. Een keer heb ik gevochten en toen kreeg ik een pak slaag tegen mijn blote billen, toen ben ik daarna naar huis gehuild en mijn moeder heeft toen haar beklag gedaan bij het hoofd der school. Tegen de korte leren broek ging het echte gewoon verder. Ik ben blij voor de huidige jeugd dat het niet meer mag want het wordt al snel mishandeling en dat is gewoon niet acceptabel. Het was een jongensschool en ook een katholieke school, dat heeft er misschien ook mee te maken.
Op de lagere school, begin jaren ‘60 op de gang staan. En als je iemand aan hoorde komen gauw tussen de jassen op de kapstokken kruipen. Die dubbele kapstokken stonden in een nis, dus je voeten waren niet zomaar te zien vanaf de gang.
Nog eens een stukje over de St.ALphonsus school (R'dam). Vaak werd ik met een scherp potlood of kroontjes pen in mijn rug geprikt. Dat vonden de meiden leuk want ik had vaak truien aan die mijn moeder en tante zelf breiden( zeer mooi en hun tijd vooruit). Daaraan moet ik altijd denken als ik het liedje hoor van Dolly Parton : Coat of many colors. Misschien was het jalousie of gewoon treiteren. Dat werd dan gedaan als de juf iets op het bord stond te schrijven. Dan draaide ik me om en fluisterde : hou op. Dan draaide de juf zich natuurlijk net om en moest ik in de hoek staan. Ook vaak op de gang. Dan kon je wel naar de WC zonder een uur met 2 vingers omhoog te moeten zitten. Beter was nog aan de wandel. De concierge had beneden bij z'n werkkamer een vitrine vol opgezette vlinders en dat trok mij altijd heel erg. Maar altijd als ik kleding droeg dat men raar vond dan was er geprik en in de hoek of op de gang staan. Misschien wel van de 6 jaar , 3 jaar op de gang doorgebracht. Ik was slecht in breuken rekenen , ging ook niet snel ( en zinnen ontleden) , zodat ik eens ten overstaan van alle 6 klassen , die met Sinterklaas opgesteld waren in de gymzaal , bij de Sint moest komen omdat ik zo sloom was. Juffrouw : vriendelijk bedankt voor Uw tact ! Ook heb ik veel strafregels moeten schrijven , een keer 1000 , kreeg er een weekend de tijd voor en thuis schreef mijn zus mee. "Ik mag niet ......". Ook dat snertboek "Dieseloefeningen", daaruit van alles overschrijven of de oefeningen maken. De volgende anecdote wil ik ook nog wel even kwijt. Dit speelde rond 1908 /1909. Mijn grootmoeder zat op school en was het mikpint van de juffrouw. Misschien schreef ze niet netjes, maar de straf was ...handen uitsteken en er werd zo hard op gemept dat de stok brak. Ze moest naar de put op het schoolplein om haar handen te koelen , die dik opgezwollen waren. Daarna naar huis. Toen haar vader (mijn overgrootvader) dat zag ging hij met zijn riem (die hij thuis ook weleens op een andere manier gebruikte dan daarmee zijn broek op te houden) naar de school. De juf zag hem aankomen en dook de schoolkast in en zei tegen de leerlingen dat ze niks mochten zeggen , anders allemaal straf). Ze is er goed vanaf gekomen , maar zal later weleens een reactie van de boze vader hebben gekregen. In elk geval het pak slaag de dans ontsprongen.
'Op de gang staan' and laughing, because I wouldn't be the only one. Also staying after school in principals office. Needless to say I was a bit of a brat.
Later I became an excellent student. Graduated with a Ba from UCSB. Bankmanager, but always retained my sense of humor.
heel veel in de hoek gestaan,met handen op de rug en je mocht absoluut niet bewegen,wat mij nooit lukte(ADHD,maar die diagnose kreeg ik 30 jaar later pas). Meester sloeg je met een liniaal op je vingers,vaak strafregels schrijven,ook op de mulo(met 3 of 4 aan elkaar geknoopte balpennen schoot dat nog wel op,haha).
in de eerste klas op je knieën voor het bord, tweede klas had de juf een grote ring aan haar hand en kreeg je daar mee op je hoofd getikt, daarna was het meestal op de gang staan
Bij mij op school was het ook voor de klas staan of strafregels schrijven nablijven want ik woonde buiten Pernis en werden opgehaald door een busje dus moesten alle kinderen mee die in de buiten gebieden woonden en konden nooit nablijven
Ik heb zo'n beetje alle straffen wel gehad. Wat mij is bijgebleven dat ik vanaf de vierde tot de vijfde dagelijks op de gang stond. In m'n rapport stond letterlijk: "In een groep is hij helaas nauwelijks te handhaven, vanwege zijn zeer onbeheerste gedrag.". Nu zou ik wellicht een score op het autisme spectrum hebben gehad. Blij dat ik op de gang heb mogen staan, want het is goed met mij. Ik denk ook vanwege het feit dat ik geen stickertje heb gehad vanaf mijn vroege jeugd. Aan het begin van de zesde zijn we verhuisd naar Tolbert. Daar heb ik nooit op de gang gestaan ...
Gelukkig heb ik nooit straf gehad
In de jaren 1976 nog meegemaakt dat een leraar op de middelbare school we nog wilde slaan maar melding naar hem terug van dan breek ik al je botten mocht ik als 17 jarige naar de conrector en die stelde me gerust want hij kende de fratsen van die leraar. Op de lagere school in de jaren 60 was er een onderwijzer die met een lineaal wilde meppen maar naar dat ik dat aan mijn vader had verteld waren ook die fratsen voorbij. En ja ook daar regelmatig op de gang gestaan.
Omdat ik links schreef, én nu nog kreeg ik een tik met de lineaal op mijn linkerhand! Daarom kan ik nu met links ÉN rechts schrijven! Dit was rond 1967.
Vaak aan mijn eren door de klas getrokken, in de hoek gestaan of op de gang en ook nog veel strafregels gekregen!
Niets hield mij in klas als straf ik zat als menneke nergens mee dus werd ik vast gebonden aan de schoolbank maar dat hield mij ook niet tegen. Ongeveer 1956 tweede klas
er werd vroeger bij mij op de lagere school met flinke lijfstraffen gewerkt.( van 1950 tot 1956) ik herinner me nog een jongen die aan zijn haren uit de bank werd gesleurd en naar het middenpad gebracht. Daar kreeg hij een trap in zijn rug en viel hij languit op de grond, dan opnieuw aan zijn haren overeind gesleurd en een trap in zijn rug. tot 3 x toe. Als je niet lachte moest jij hetzelfde lot ondergaan Of.Je kreeg een klap in je gezicht waarbij de zegelring aande hand van de leraar werd omgecraaid, zodat je een blauwe plek op je wang kreeg. Ja zo'n stoffen vogel, of een lineaal op je vingers was ook normaal toen.. Of op je knieen in een bak met grint in de hoek, met je armen omhoog en als je armen liet zakken van vermoeidheid werd je met de aanwijsstok op je rug gemept. Middeleeuwse toestanden....
Meester houdijk pakte je bij de schouders en dan met zijn knie hard tegen je achterste Deed redelijk pijn maar ondanks dat ik het diverse malen heb ondervonden ben ik er niet slechter van geworden en vond ik het een fijne leraar
Ik ging eind jaren 50 naar de lagere school en ik kan mij nog heel goed herinneren dat in de derde klas een juffrouw nog met een liniaal over je hand sloeg. Een klasgenootje (jongen) had eens met een rood potlood zijn nageltjes van zijn hand roos gemaakt, nou de juffrouw zag dat en hij moest bij haar komen en zijn hand op haar bureau leggen en zij sloeg hem met dat liniaaltje zo over zijn hand, maar hij trok zijn hand op tijd weg, dus sloeg ze mis. Nou toen waren de rapen gaar, ze greep hem aan zijn oor en sleurde hem mee de gang open toen kon hij verdwijnen , ik heb hem de hele dag niet meer gezien. Vreselijk. Dat er straf soms verdient was ok. , daar maakten sommigen het ook naar, maar zulke lijfelijke straffen geven heb ik altijd vreselijk gevonden. Maar men dacht denk ik dat dit de enige methode was om kinderen recht te zetten was.
Ik moest lachen toen de juf van de eerste klas een leuk verhaal voorlas. Voor straf moest ik toen de gang op. Na een tijdje mocht ik weer de klas in. De tweede keer dat ik lachte, hield de juf mijn hoofd onder de kraan. Dat vond ik ook heel leuk. Ik moest toen weer op de gang blijven staan.
Ik zat op de lagere school aan de Bentinckslaan in Hoogeveen van 1960 /1966. Ook bekend als school 1en 2. In de 3e klas kregen wij na de kerstvakantie meester Heitens en later ook weer in de 5e klas. Van deze man kregen wij( een 4-tal jongens en ik) slaag met de aanwijsstok bv of ik werd na schooltijd de gang over geschopt. Door deze man kreeg ik een hekel aan school. Eén keer kwam ik thuis met een blauw bovenbeen. Toen mijn vader eindelijk uit mij kreeg dat ik dat "dankzij" de meester had gekregen is hij onmiddellijk naar school gegaan. Daarna was 't afgelopen. Toen ik naar de middelbare school ging is hij geschorst. Van andere leerkrachten heb ik zelfs nooit een tik gehad. Maar de lagere schooltijd herinner ik me eigenlijk alleen de slaag die ik gehad heb van deze am-meester Heitens.
Ik kan me van de lagere school (1956-1962) geen andere straffen herinneren dan dat je om het minste of geringste een klets om je oren kreeg. Eén keer kreeg ik van juffrouw Van der Meer in Groningen onverwacht een klap tegen mijn achterhoofd, omdat ik een vlek in mijn rekenschrift had gemaakt. Ze sloeg zo hard dat ik met mijn hoofd voorover op de schoolbank stuiterde, met een bloedneus als gevolg. Toen kwamen er ook nog een hoop rode vlekken bij in dat schrift. Ik denk niet dat juf Van der meer daar ooit straf voor heeft gehad, maar als ze dat in deze eeuw zou hebben geflikt denk ik dat het met haar carrière wel gedaan zou zijn...
ja hoor in de hoek staan met je rug naar de klas. en met je voeten in de vuilnisbak,die ook in de hoek stond. klap met liniaal was ook gebruikelijk. was bij 1 leraar,de anderen deden hier volgens mij niet aan. met puntmuts op op de gang staan kwam ook voor. denk dat ik maar een afspraak ga maken met een psychiater.