Vroeger had je alleen een kachel in de woonkamer. Dat was dan ook de enige plek in huis waar het lekker warm was. In de slaapkamers was het daarom ijskoud. De winters waren ook nog eens veel kouder en er was nog geen dubbel glas. Brrr… Maakte jij vroeger ook gebruik van een van de volgende trucjes om jezelf warm te houden?
1. Pyjama of dekens op de kachel
Vroeger had je maar 1 kachel in huis – in de woonkamer! Wie slim was, legde voordat hij ging slapen zijn pyjama of dekens even op de kachel. Zo ging je met een warme pyjama je koude bed in. Het was dan net iets minder koud. Voor eventjes dan.
2. Steen op de kachel
Vroeger werd er ook vaak een steen op de kachel gelegd. Hier wikkelde je moeder dan een handdoek omheen. Je kunt het wel vergelijken met een warme kruik. De steen bleef uren warm – mits hij op tijd op de kachel was gelegd. Best slim, niet waar?
3. Kruik in bed
Wie wel een kruik in huis had, gebruikte deze natuurlijk. De ijzeren of plastic kruik werd met warm water gevuld en voor het slapen gaan, in bed gelegd. Zo stapte je een verwarmd bedje in. Je ging vroeger met je buik tegen de kruik aanliggen. Wat een heerlijk gevoel was dat!
4. Wollen deken
Je kunt het je haast niet meer voorstellen, maar vroeger waren er geen dekbedden. Je sliep onder een laken en deken. In de winter kwamen hier wat extra wollen dekens bij. Het gewicht van al die zware dekens boven op je, gaf je al een warm gevoel.
5. Jas in bed
Kreeg je het nog steeds niet warm? Dan werd de winterjas van je vader van de kapstok gehaald. Gek genoeg kreeg je het hier altijd warm van.
6. Samen slapen
Wie een broertje of zusje had, kon heerlijk samen slapen. Je kroop lekker tegen elkaar aan, waardoor het een stuk warmer was. Het was nog eens erg gezellig ook – mits je geen ruzie maakte om de kruik. Uiteindelijk belandde deze altijd in het midden.
Meer blogs:
Reacties 19
Je bed uit rennen. Kleding voor de gevelkachel hangen. Snel douchen zonder verwarming in de eensteens keuken. Dan als een speer je aankleden voor de kachel. Het had wel wat hoor.
Ja, ik had ook een ijskoude slaapkamer 's winters. Onze rijtjeswoning had alleen een kolenkachel in de kamer. Dus extra deken en een kruik mee naar bed (een poosje later had je ook van die rubberen warmwaterzakken). 's Morgens stonden de ijsbloemen aan de binnenkant op de ramen.
Ijsbloemen op de ramen brrŕ
Ijstekeningen maken, op de bevroren ruiten aan de binnenzijde van de slaapkamer.
Ijspegels op de ramen en in de richels.
Wij woonden in een vrij oud grachtenhuis met een kolenkachel alleen in de kamer.Mijn ouders stapelden alle dekens en jassen op onze bedden .....
Als Ik bij mijn verloofde bleef slapen op de zolder dan was er ijs op mijn dekens van mijn adem die bevroor.
December 1962 zijn we verhuisd naar een nieuwbouw huis en in onze slaapkamer stond het ijs op d ruiten. Pas april 1963 zijn de ruiten ontdooid en konden we naar buiten kijken. Aan het einde van de straat was een [ad; tenminste dar dachten; we waren nieuw in de buurt; het bleek een sloot te zijn. In de RET tram was geen verwarming en de deuren waren open; ja dat was koud maar erg was het niet; we hebben het overleefd en tegenwoordig eigenlijk nooit echt koud.
Mijn kinderkamertje werd een uur lang voorverwarmd met een Alladin petroleumkacheltje
Wij hadden een flanellen slaapzak die we eerst warmden op de kachel. Daarna rennen naar boven voordat deze zou afkoelen. Gauw onder de dekens duiken....zo koud buiten, de bloemen op de ramen.....Maar we hebben wel een ijzersterk immuunsysteem opgebouwd.
We hadden een een elektrisch straal kachel op de slaapkamer die we nog steeds hebben voor het geval dat de c.v ketel uitvalt
Ik had het geluk dat mijn kamer direct boven de huiskamer was. Ik kon mijn bed tegen de schoorsteenmantel zetten waardoor mijn bed redelijk warm was als ik naar bed ging.
Inderdaad flanellen pyjama voor de kachel en dan naar bed. En s'morgens wakker worden met wat ijs op je bed . ik spreek jaren 50/60. Maar je hoorde ons niet piepen
Mijn zolder kamer had alleen een dakraam , en het was altijd koud in de winter , ik kreeg altijd extra dekens om mij warm te houden (eind jaren 60) , later (begin jaren 70) kreeg ik een kamer boven (etage lager) , en in die kamer zaten grotere ramen waar in de winter idd het ijs op de ruiten stond , wij hadden destijds een kolen kachel , en later een petroleum kachel.
Bouwjaar 1961, maar ik kan mij écht niet herinneren het ooit koud te hebben gehad! De ijzeren kruik weet ik nog wel..
Ik kan me nog wel vaag herinneren dat ik als klein kind samen met mijn broertje in een bed heb geslapen, in elkaars verlengde. :D Maar wij hadden centrale verwarming.
Ik sliep vroeger met mijn 2 zussen op een kamer van 3 bij 3 meter. Een eenpersoonsbed en een stapelbed. Geen verwarming. Alleen een kachel in de huiskamer. De bloemen op de ramen als het vroor. Dikke wollen dekens. Pyjama aan en sokken. Soms nog een kruik om op te warmen. We hebben best barre winters meegemaakt. Dan lagen er grote sneeuwhopen. En waren de wegen glad.
Het was zo koud, dat mijn dekens aangevroren waren van mijn adem, en de ruitjes aan de binnenkant bevroren waren. Maar eenmaal onder de dekens was het niet koud hoor. Geen cv, maar eerst nog een kolen kachel en later een gaskachel. Maar niet op de slaapkamer. We kleden ons beneden aan en uit, en leren ook beneden. Mooie tijd.
Jazaker, ik had een piepklein kamertje en mijn slaapkamerraam stond zomer en winter open, nooit dicht, ik had veel frissen lucht nodig voor mijn astma en bronchitis, lag me een ongeluk te hoesten dus frissen lucht was noodzaak voor mij. ik had wel een kruik aan mijn voeten in de winter en enkele wollen dekens en mijn matras bestond uit een grote zak stro waarin altijd een kuil ontstond zodra ik er in lag.. onder die zak lagen scheepsluiken om mij niet te ver door te laten zakken op het spiraal omdat ik op 12 jarige leeftijd door mijn rug was gegaan door het tillen van een ijzeren balk, samen met mijn vader die aan het verbouwen was.. dat is altijd een probleem gebleven voor mij, tot op heden. afijn, er paste net een 1 persoonsbed, nachtkastje, oude kledingkast en een stoel op om 's avonds mijn kleren overheen te hangen.