Was dit niet de leukste Zwarte Piet uit onze jeugd met Sint Nicolaas?
Was dit niet de leukste Zwarte Piet die in onze jeugd zo vermakelijk grappen en grollen kon maken met Sint Nicolaas? En altijd de leukste onderonsjes had met presentatrice Mies Bouwman: ‘Dag vrouwtje Bouw!’
Het zijn onbekommerde jeugdherinneringen toen geluk nog heel gewoon was.
Oh ja! We ‘rookten’ chocoladesigaretten en vonden onszelf reuze stoer. Andere tijden nietwaar?
Chocolade sigaretten, muizen en kikkers, suikerhart van mierzoete fondant van Sint Nicolaas!
Pakjesavond was de spannenste avond van het jaar. Je begon al vroeg in de middag voorbereidingen te treffen. Bij ons thuis kwam dat neer op elk jaar het zelfde singeltje met Sinterklaasliedjes toer loos achter elkaar draaien op de draagbare platenspeler. Eindeloos chocolademelk drinken met daarin gedoopte speculaasjes. Totdat je er bij wijze van spreken haast onpasselijk van werd. En als je wat ouder werd mocht je meedoen aan het maken van Sint Nicolaas gedichtjes. Avond aan avond zat je op je kamertje aan het zelfgemaakte bureau, door je vader gemaakt, onder het Tomado wandrek (bouwjaar 1958), te rijmen totdat je een ons woog. Om nog maar niet te spreken van alle surprises die je in latere jaren fabriekte voor je lootje. En hoe zonde het was om de verworven surprise later bij het oud papier te moeten zetten. Bewaarde jij die surprise ook nog tot in lengte van jaren ? Ik de mooiste wel.
Melkchocoladeletter met de -H- van Henk van Sint Nicolaas
Ook was ik heel erg zuinig op alle lekkernijen en zoetwaren die ik op Sinterklaasavond kreeg. Mijn chocoladeletter, de -H- van Henk, koesterde ik als een kostbare schat. Het onderliggende kartonnen plaatje met goudpapier was ook zo’n ding, daar was ik nog zuiniger op. En dan het Suikerhart van borstplaat gemaakt. Mierzoet en zó zoet dat de emulsie aan je gehemelte bleef plakken tot diep in de nacht. Net als de muizen en de kikkers, ook zo’n geweldige substantie van fondant en chocolade. En die mooi gekleurde verpakkingen maakte ik heel voorzichtig spekglad door ze met mij vlakke hand spiegelglad te wrijven. Hoe blij kan een kind zijn? Het waren de spaarzame jaren vijftig ten tijde van de naoorlogse wederopbouw. ‘Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen!’ placht mijn grootmoeder de vroedvrouw te zeggen als je weer eens stiekem uit haar koektrommel in het theekastje in de deftige voorkamer had gesnaaid.
‘Zie de maan schijnt door de bomen, makkers staakt uw wildgeraas!’ Hoe toepasselijk in een andere context is dit jeugdliedje ineens geworden heden ten dage. Nadenkertje!
Tegenwoordig gaat het vieren waarschijnlijk anders dan toen. De traditionele cadeautjes worden aangeboden als abonnement cadeau, gedichten worden op een iPad voorgelezen en de schoorsteen is vervangen door een elektrische kachel. Hoe vierde jij vroeger thuis Sinterklaas? Wat was je leukste surprise met gedicht die je ooit hebt gemaakt of gekregen of welk cadeau herinner jij je nog van Sint Nicolaas?
Door: SchoolBANK redacteur Henk Haan
Reacties 4
Sinterklaas was altijd een groot gebeuren om ieder jaar weer naar Uit te kijken. Opa begon in januari al te verzamelen en te knutselen. Geduld, want dit was zeker iets om het hele jaar tot de aanloop van de goedheiligman en zijn pieten, van te genieten! Zakken vol in de hoek, avonden gevuld. Harde klop op de deur en Jahoor! Hele gang vol met cadeautjes en vooral leuk en origineel knutselwerk. Oom Bob standaard even einde avond binnenvallen en tevreden na het heerlijk avondje in slaap vallen om vervolgens de volgende dag na te praten over het wederom geslaagde avondje. Tot volgend jaar! Helaas is dat hele gebeuren niet meer van nu. Het leukste is er inmiddels vanaf, maar de herinneringen blijven. Dank u Sinterklaasje
Sinterklaas was vroeger heel leuk. we kregen dan warme chocolade met slagroom en lekker veel snoep. en pakjes natuurlijk, leuke cadeaus. werd er bij ons aangebeld moest ik de deur open doen. kwam Sinterklaas (onze buurman toen) met een wasmand met cadeautjes en uitpakken was een feest
Wij hadden 2 keer Sinterklaas. Thuis, met het gezin en met alle ooms, tantes, neefjes en nichtjes bij Oma en Opa. Sinterklaasliedjes zingen, heel hard! En terwijl iemand van de volwassenen even naar het toilet was, werd er keihard aan de deur gebeld en gebonsd. Je wist dat Piet, die toen nog zwart was zoals het hoort, zakken met kado's bij de deur had gezet. Maar toch vond je het doodeng om, aangemoedigd door de volwassenen, de deur open te doen. Dus samen met vader of grote broer de deur geopend. Altijd nog even de straat op lopen om te kijken of je Piet misschien nog nét kon zien op het dak. En dan ook de Sinterklaasfeesten op het werk van mijn vader. Helaas kon mijn vader daar zelf nooit bij zijn, maar wonderwel wist hij naderhand precies wat er allemaal gebeurd was....... En als kind zijnde was je zo heerlijk naief! Onvergetelijke herinneringen. En ook onze kinderen hebben weer zulke herinneringen aan de Sinterklaasfeesten. Ik hoop dat zij ditzelfde weer kunnen doen voor hun kinderen.
De zwarte Piet hete ook Piet en wel Piet Rhömer en geen gezeur over veeg pieten !