Een sinterklaasfeest zonder sinterklaasgedichten is niets meer dan ‘cadeautjes uitpakken’. Wel leuk hoor, alleen die avonden hebben bij mij geen blijvende herinneringen achtergelaten. De sinterklaasavonden met gekke gedichten en ‘strooi dan wat lekkers in één of andere hoek’, die staan in mijn geheugen gegrift.
Zo weet ik nog heel goed hoe het was op sinterklaasavond in 1976. Ik was toen 5. De pakjesavond begon op 5 december na het avondeten met luidkeels zingen: ‘hoor wie klopt daar kinderen’ en ‘strooi dan wat lekkers, in één of andere hoek’.
En ja hoor, daar werd aan de deur geklopt. Er was alleen geen Piet te bekennen. Aan de achterdeur hing wel sinterklaasgedichten. Er stond op dat ik van de Sint moest gaan zoeken in de schuur. Daar zou namelijk een kindje te vondeling zijn gelegd. Speciaal voor mij.
Aan de hand van mijn moeder (of vader) liep ik in het donker de tuin in richting schuur. En daar lag ze hoor, in een hoekje achterin en voor mij: een snoezig klein babypopje met een sneeuwwit jurkje aan. “Dank je wel Sinterklaas!”
Zelf voorlezen
Nog geen drie jaar later kon ik zelf voorlezen en ook toen schreef de Sint in een rijm dat ik mijn cadeautje moest gaan zoeken ‘in één of andere hoek’. Alleen dit keer hoefde ik niet in het donker naar de schuur te lopen, want er werd nu ook weer aangeklopt.
Mijn ouders maakten daaruit op dat we open moesten doen. Met mijn hart in mijn keel liep ik naar de voordeur en deed open.
Er stond een blauw konijn op de stoep. Bijna net zo groot als ik. Het was een Bobo*. En hij kwam bij mij wonen. “Dank je wel Sinterklaas!”
Dezelfde verrassing
Toen mijn eigen dochter vier jaar oud was, kreeg zij traditiegetrouw dezelfde verrassing voor pakjesavond. Ze wilde zo graag een hondje en dus kocht ik voor haar zo’n schattig pluche beestje dat kon lopen en blaffen. Die moest ze, in onze traditie, natuurlijk gaan zoeken aan de hand van de aanwijzingen in mijn sinterklaasgedicht.
Er werd weer gezamenlijk ‘hoor wie klopt daar kinderen’ gezongen en ook die avond werd er op de voordeur gebonkt. En met zichtbaar dezelfde opwinding liep ook mijn kleuter naar de voordeur en trof daar haar gevraagde knuffel aan. “Dank je wel Sinterklaas!”
* Bobo was eind jaren 60 en begin jaren 70 een educatief stripboek voor kleuters. Het blad had in de redactie schrijvers als Annie M.G. Schmidt. Ook Hetty Heijting was jaren aan het blad verbonden, bekend van onder andere de televisieserie De Familie Knots.
Meer blogs: