De schooltuinen bestaan honderd jaar lees ik op de site van de gemeente Amsterdam. Meteen ben ik weer dat kleine meisje wat vol trots bij haar eigen stukje grond staat. Wat een avontuur vond ik die schooltuinen.
Op avontuur
Het avontuur begon al zodra we op pad gingen. Met de hele klas liepen we door de drukke Jan Evertsenstraat in Amsterdam. Dat was al een spektakel, overal waren winkels, trams, auto’s en fietsen. Uiteraard waren we als stadse kinderen wel wat gewend maar in die tijd nog mocht ik nog niet alleen door die drukke winkelstraat. Maar nu, samen met de klas, liep ik er wel. Dat was een avontuur en een hoop drukte. En als we eenmaal over de brug kwamen was er rust, dan kwamen we in het park en daar waren onze schooltuintjes!
Letter van tuinkers
Iedereen kreeg een eigen stukje grond en de ‘schooltuinmeester’ gaf ons instructies. Als eerste mochten we tuinkers zaaien. Heel secuur moest je je voorletter zaaien. We hadden nog geen idee wat we aan het doen waren, maar na een week zagen we al resultaat. Er kwamen kleine groene blaadjes boven de grond groeien, en onze letter was te zien. Daar groeide ook mijn enthousiasme, want als meisje uit de grote stad had ik nog niet veel meegemaakt met tuinieren. Iedere week was een feestje en zag ik alles groeien en bloeien. Al snel konden we onze tuinkersletter lezen én eten! Op elk broodje legde ik een beetje tuinkers. Héérlijk vond ik dat.
Hutspotavond als hoogtepunt
Het hoogtepunt van de schooltuinen was de hutspotavond. Aan het einde van ons avontuur was het de tijd om onze andere groenten te oogsten. Want naast de tuinkers hadden we ook aardappels, wortels en uien gekweekt. En wat kan je daar van maken; HUTSPOT! Grote zware vuilniszakken vol met onze groenten gingen mee naar school. Gelukkig hoefde we dat niet allemaal door die winkelstraat mee te slepen. Er kwamen ouders met auto’s onze oogst vervoeren. Eenmaal op school begon het tweede deel van ons avontuur, diner op school!
De lekkerste hutspot ooit!
Met de hele klas en met behulp van onze meesters, juffen en conciërges werden onze aardappels, uien en wortels bereid. In de school werden de tafels gedekt en in de avond kwamen we genieten van onze hutspot. Het was al heel spannend en leuk om je eigen groenen te kweken, maar om in de avond, in je eigen school, met je hele klas te dineren was pas écht spannend en leuk. In mijn herinnering is het de lekkerste hutspot die ik ooit heb gegeten. Misschien kwam het door de zelfgekweekte groenten maar het kan ook door de sfeer en het speciale gevoel komen.
Nog altijd als ik hutspot eet moet ik aan die avond denken.
Schooltuinen voor iedereen?
Ik ben benieuwd of iedereen een schooltuin heeft gehad. Of zijn de schooltuinen alleen voor de kinderen uit de grote stad? Er staat veel op de website, zelfs een kookboek, ik hoop trouwens dat er een hutspotrecept instaat. Maar dat terzijde, ik ben vooral benieuwd naar jullie verhalen.
Heb jij een schooltuintje gehad? En dan ook een hutspotavond?
Reacties 11
Ook ik heb een schooltuintje gehad. S'middags na schooltijd naar je tuintje om te kijken of de groente of bloemetjes al gegroeid waren. Mijn schooltuintje lag in de stad Groningen, in de wijk Paddepoel in de jaren 70. Ik heb er veel plezier aan gehad zelfs zoveel dat ik er dagelijks was om te helpen met het voeren van de dieren en het onderhoud van de tuintjes. Ik heb er veel geleerd over tuinieren. Ik heb nog steeds groene vingers en mag graag in mijn eigen tuin bezig zijn. Dat komt vast door vroegerš
Ik heb geen schooltuinen gehad, maar hadden op de lagere school (1952-1958) een zgn "Floralia". Je kreeg dan 3 stekjes mee (afrikaantje,fuchsia en coleus) en moest die dan een aantal weken thuis verzorgen. Wie de mooiste had kreeg een prijs. Het moeilijkste was om de fuchsia(klokjess)s s
Wij kregen een begonia stekje mee voor de zomervakantie. Mijn stekje ging vlug dood. Toen school weer begon kreeg een meisje de eerste prijs voor haar onbeschoft grote, in volle bloem staande, plant. Ik heb het altijd heel verdacht gevonden! Ik heb nog steeds een hekel aan begonia's.
Jah ik heb een schooltuintje gehad ,maar ik herinner niet veel van,
Ook ik had in 1964/1965 een schooltuintje. Bij de Nobelweg ergens. En inderdaad met een W had ik veel tuinkers. Van de groemtes weet ik niet veel. Wel veel bloemen die je achterin moest zaaien. En jongens uit de klas die hommels doormidden knipten.....
Oh nee! Arme hommels. Ze doen niemand kwaad. Wat erg....
Mijn schooltuin was in Den Haag, De Mient., ongeveer in 1952 . De tuinkers had ik gezaaid met mijn naam. De aardappelen liet ik wegen bij de groentewinkel : Voois , in Loosduinen . Wat was ik trots met de oogst. Ik heb nog een foto van het tuintje, met oa. lupines en rabarber. Mooie herinneringen
1950 had ik een schooltuintje in Den Haag , in de Mient. Sterkers zaaide ik (zoals zo velen) in mijn naam. de aardappelen liet ik na de oogst wegen bij de groentewinkel "Voois" in Loosduinen. Wat was ik trots.. Ik had ook rabarber, lupines en bloemen, .Mooie herinnering, gelukkig heb ik er nog een foto van.
1959 in Deltt.Je kon je opgeven voor een schooltuintje.Wat een super gebeurtenis was dat.Daar is mijn grote passie ontstaan voor de moestuin.Bere trots met aan mijn fietsstuur bengelend een plastic zak met bv spinazie.Wat was ik trots.Als je die week het mooiste tuintje had kreeg je als extra stengels rabarber mee naar huis..Vanaf mijn 30ste ongeveer was ik in de gelegenheid een eigen moestuin te maken.Nu ben ik 73 en heb nog steeds mijn moestuin.De vreugde daarvan stopt nooit en dit alles ooit aangewakkerd door de schooltuin.Juul Frank
Ik had ook een schooltuintje aan de Mient in Den Haag. Het begon elk jaar met paadjes trappen,allemaal op een rijtje achter elkaar ,zodat iedereen dezelfde maat tuintje kreeg. In't midden rabarber aan de twee zijkanten radijsjes ,sterkers en bloemen en boven aan oa uien an aardappels. Voor stads kinderen die net de oorlog hadden meegemaakt was dit een goede therapy. Wat een goede herinneringen,tuinieren is nog steeds een van m'n hobbies.
Ach, mijn schooltuintje!!! In Den Haag, jaren zestig, volgens mij in het Zuiderpark... Ik herinner me als de dag van gisteren de heerlijke tuinkers!! Mijn moeder deed dat dan op een beschuitje met een klein beetje mayonaise... Ik proef het weer!! Dierbare herinneringen uit een tijd, waarin ik me vaak domweg gelukkig in de Larensestraat (pleintje in Den Haag) voelde...