Schoolspullen zijn door de jaren heen enorm veranderd. Uiteraard heeft technologie daar een grote rol in gespeeld, maar sommige schoolspullen zijn hetzelfde gebleven. Wat is er enorm veranderd? En wat juist niet? Hadden de winkels vroeger misschien ook Back to school weken? We vertellen je er alles over!
1. Schoolagenda’s
Schoolagenda’s zijn door de jaren heen redelijk veranderd qua uiterlijk, maar zijn altijd functioneel gebleven. In de jaren 60 begonnen de agenda’s wat meer kleur te krijgen. Ze werden persoonlijk door er plaatjes op te plakken van bijvoorbeeld pop- en filmsterren – zei er iemand: “Beatles”?. Een agenda op zich is functioneel, maar over het algemeen ook vrij saai.
Vanaf de jaren 50 – na de oorlog – waren de schoolagenda’s pas in gebruik. Uitgevers gingen zich vanaf toen focussen op de middelbare scholier. De plaatjes die erop werden geplakt, stonden voor idolen en symbolen. Als je opkeek naar die persoon, dan was de schoolagenda een goede reminder. Vandaag de dag zijn schoolagenda’s ondanks dit digitale tijdperk nog steeds hartstikke populair. Ze zijn functioneel, maar hebben ook een sociale functie. Vooral voor meisjes is de schoolagenda nog altijd belangrijk.
2. Pennen met de tafel erop
Vroeger ontstonden de pennen met tafels erop. Als je moeite had om de tafels uit je hoofd te leren, was zo’n pen een ideale oplossing. Ook bij dyscalculie is zo’n pen fijn om te hebben. Vroeger was dyscalculie nog niet bekend en je werd je in dit geval al snel als lui of dom gezien. Wel werden deze pennen ontwikkeld om zo makkelijker te rekenen. Tegenwoordig zie je de pennen nergens meer.
3. Plastic pennenbakje
Het plastic pennenbakje is wel typisch iets van vroeger. Uiteraard zijn ze vandaag de dag nog steeds te verkrijgen, maar ze zijn minder populair. Het plastic pennenbakje is handig om al je pennen, potloden, gummetjes en ander schrijfwaar makkelijk op één plek te houden. Je hebt uiteraard een etui om al je spullen in te bewaren, maar het vinden van het juiste schrijfwaar kan dan wel een uitdaging zijn. De pennenbakjes van vroeger zagen er nog wel compleet anders uit en waren in verschillende kleuren te verkrijgen.
4. Stickerboekjes
De stickerboekjes begonnen vroeger al vrij populair te worden. Zo kon je je schoolspullen op een leuke manier opfleuren. De stickers van vroeger waren vrij basic, maar gaven een manier om je schoolspullen persoonlijk te maken. Naast schoolspullen kon je de stickers natuurlijk ook plakken op je bureau zelf, op je spiegel of in foto-albums.
Niet alleen scholieren gebruikten de stickers. De stickers werden ook gebruikt als beloningsmateriaal voor als je schoolwerk uitstekend was. Dat werd vooral op de basisschool gedaan. Vandaag de dag kiezen sommige juffen en meesters nog steeds stickers als extraatje als een kind goed werk heeft geleverd, maar je ziet het wel steeds minder.
5. Gummetjes
Gummetjes zijn door de jaren heen qua functionaliteit niet veranderd. Het stukje rubber is namelijk goed in het verwijderen van potloodstrepen. Tijdens je schooltijd gebruik je het potlood uiteraard veel om schetsen, aantekeningen of teksten mee te maken. Een fout kan makkelijk worden uitgegumd. Vroeger gebruikte je de standaard gum of de kneedgum, maar tegenwoordig heb je zelfs elektrische gummen. Bij een elektrische gum wordt de gum rondgedraaid voor een snellere en vaak betere werking.
6. Liniaal
De liniaal is belangrijke must voor lessen zoals wiskunde of tekenen. De liniaal bestaat al erg lang en je hebt er veel varianten van. De typische schoolliniaal is 20, 30 of 50 cm lang en wordt gebruikt voor berekeningen. Vroeger was het liniaal vooral gemaakt van hout of metaal. Tegenwoordig zijn ze vaker van kunststof gemaakt.
Wat ze vroeger zeker niet hadden waren mooie laptop aanbiedingen voor studenten. De eerste echte laptop werd pas in 1981 commercieel uitgebracht.
Reacties 24
Die gummen van vroeger. Die maakten het nog erger dan het al was. Als je gumde maakte je vaak een gat in het papier. Ik heb nu een Staedler Mars gum. Goed! Goed! Niet normaal zo goed. Nog van wijlen mijn man gekregen die, net als ik, ook verzot op kantoorartikelen was (nodig voor zijn werk). Wat een snoepwinkel is voor een kind, was voor ons tweeën de kantoorartikelenhandel.
😆 leuke reactie
Zal wel heerlijk zijn die nostalgie, hoef niet dat nieuwer wetse geef mij maar de oude dingen. Veel hoger in waarde. Zien de jongelui niet.
Ook nu gebruikt men dacht ik nog pennen, potloden, gummen en puntenslijpers, al wordt er meer met de computer gedaan. In diverse lagere school klassen zie ik nog steeds kaartjes hangen met hierop een afbeelding van iets en daaronder het woord, waarbij elke letter, behalve dubbelklanken, los van elkaar worden geschreven.
Je kan nog kroontjes pennen kopen.
Uit 1983/84 heb ik nog een schoolagenda van een vriendin bewaard. Deze vond ik zo leuk, want behalve popfoto's (Michael Jackson, Doe Maar, Anita Meier en vele andere bekenden) had ze er allerlei leuke stripjes (Jan Jans en de kinderen, Bolletje), reclameplaatjes van alle dieren uit Fabuland of Walibi, clickers, plaatjes van dieren en veel meer ingeplakt. Zo'n gezellige agenda.
Zouden er nog wel gewone schrijfpennen worden gebruikt? Of is dat ouwelullengereedschap? Tot een paar jaar geleden vond je ze vaak op straat, hoefde je ze nooit te kopen. Nu vind je ze bijna nooit meer.
Is dat echt waar???? Dat school hoofd zou toch een crimineel zijn.... ??
Ik ben van nature linkshandig maar op de lagere school was het in die tijd gebruikelijk om linkshandigen rechtshandig te laten schrijven. Dus we kregen een kroontjespen die alleen werkte als je met je rechter hand schreef. Ik schrijf nu rechts maar mijn handschrift nogal slecht vooral als ik veel moet schrijven.
Ook ik ben van nature linkshandig. In mijn eerste schooljaar had ik een broeder als onderwijzer. Steeds als ik met links wilde schrijven, kreeg ik met een liniaal een tik op mijn hand. Zo heb ik rechts leren schrijven.
ik schrijf met links en gaf de meester n rechtse directe toen i mn pen af wilde pakken.
Rekenliniaal. We moesten die gebruiken in wiskunde, natuurkunde en scheikunde, Rekenmachines die trigonometrische, logaritmische etc berekeningen konden maken bestonden nog niet. Ik heb mijn rekenliniaal nog steeds thuis en heb er zelfs een als een app op m'n telefoon.
De rekenliniaal zouden ze moeten herinvoeren op de middelbare scholen. Hierdoor leer je hoofdrekenen omdat jae altijd moest inschatten waar de komma moes komen. Met die rekenmachientjes van tegenwoordig leer je echt niet rekenen.
Gebruik af en toe de kroonpen, hebben nog een pennenbak, de gum bij het tekenen en af en toe ontwerpen. De liniaal natuurlijk ook. ook het schrift waar je mooi tussen drie lijnen moest schrijven zeker als ik mijn handschrift slechter zie worden. Agenda eigenlijk niet, word op de kalender geschreven.
Ik heb nog drie schoolagenda’s van ryam. Dat kun je weliswaar niet zien want ze zijn volgeplakt met plaatjes en tekeningen en 3x zo dik als origineel. Ze zijn uit schooljaren 64/65 , 65/66 en 66/67. Heerlijk, vol met alles wat belangrijker was dan huiswerk noteren in die tijd. Plaatjes van idolen, tekeningetjes, teksten in worstletters, briefjes naar en van klasgenootjes, haarplukjes, toegangskaartjes voor bios, zwembad en schaatsbaan, plaatjes van de mode uit die tijd (bv de zwarte cape) liedjesteksten, namen van vriendjes (soms elke dag een andere die je zo leuk vond), fotootjes van klasgenootjes en noem maar op …… Het zijn eigenlijk drie dagboeken om weer helemaal bij weg te zwijmelen, tezamen met klasgenootjes uit die tijd, wat dan ook regelmatig gebeurd, nu nog!!
ik ben ook linkshandig, verzin maar iets en ik doe het met links, op de lagere school hebben ze het me wel verboden maar wat dat betreft was ik eigenwijzer en volhardende dan de onderwijzer, het is hem dan ook nooit gelukt om mij met rechts te laten schrijven.
het hoofd van de school heeft mijn linkerhand er afgehakt met n bijl van de slager die naast de school zn winkel had.toen is mijn rechterhand geamputeerd en op de linkerpols geent,dus nu schrijf ik met rechts links.
Ik weet nog goed dat ik ergens rond 1967 mijn eerste Läufer gummetje kreeg, ik vond het heerlijk ruiken. De eerste Bic balpennen weet ik ook nog, eindelijk van die vulpen af.
In 1958 ging ik naar de eerste klas van de lagere school, zoals die destijds nog heette. Wat ik me nog goed herinner is dat wij de eerste tijd alleen met potlood schreven en pas na een half jaar vervolgden wij ons schrijfwerk met pen en inkt. Wij zaten met twee leerlingen in één houten bankje , met opklapbaar zitgedeelte. Het tafelblad liep enigszins schuin af, wat veel plezieriger werkte dan de latere tafeltjes, die waterpas waren. In het midden van het schrijfblad. bovenaan, zat het inktpotje dat met een schuifje afgesloten of geopend kon worden. Eens in de week, of indien nodig, vaker, kwam juf langs met een grote fles Talens inkt, om de inktpotjes bij te vullen; dat leverde soms fraaie inktvlekken op tafel of in je schrift op. Na ruim een jaar kwamen er opeens speciale penhouders voor links schrijvende klasgenootjes, die er voor zorgden dat deze schrijvertjes veel minder vlekken, veroorzaakt door het met de linkerhand vegen over de verse letters of cijfers, veroorzaakten. In mijn latere carrière als docent, heb ik altijd opgelet hoeveel leerlingen in een klas met hun linkerhand schreven; het percentage lag (ligt?) altijd rond de 25%. Met een balpen is dat tegenwoordig gelukkig geen probleem meer. Mijn vader was ook linkshandig, maar in zijn schooltijd werd het schrijven met de linkerhand er nog domweg uitgemept! Het resultaat was dat hij levenslang met zijn rechterhand heel netjes, maar tegelijkertijd met zijn linkerhand wat slordiger kon schrijven; dit leverde hem in zijn latere loopbaan op kantoor heel veel bewonderende blikken van zijn collega's op. Volgens mij duidde deze dubbelhandige schrijfwijze toch op een met geweld veroorzaakte splitsing in de bovenkamer. Overigens beschikte mijn vader op technisch gebied over twee linkerhanden; hij kon, letterlijk, nog geen fietsband plakken, zonder het gaatje minstens vijf keer zo groot te maken. Verder was hij een prima, zorgzame vader! (P.s. Hij stemde levenslang..........rechts, dat heb ik hem nooit kunnen afleren)
hahahaha, leuk die vader van jou
Enkele jaren geleden, toen ik nog leraar was, liep ik door de gang op school. Een 7 jarig meisje liet me haar tekening zien die ze met een computer gemaakt had. "Toen ik klein was hadden we geen computers" zei ik. "Nee," zei het meisje, "Jullie tekenden met een potlood." Toen dacht ze even na en voegde aan toe: "Of hadden jullie in die tijd al potloden?"
Boven de schoolbank was een uitgehold vakje voor de inktpot. De onderwijzer vulde die op zijn tijd bij. Ook snoepten we wel van de inkt, erg lekker!
Dat deden wij wel met Gluton.
Ik had ook een Ryam agenda. De zaterdagen stonden vol met activiteiten en uitjes met vriendinnen.Echt leuk om weer te lezen Heb de agenda nog, mijn 1e uit1957, wat was ik er trots op en ook op mijn schooltas, zo'n leren bruine met 3 vakken en een klep als sluiting, je moest hem onder de arm dragen, wel een gesjouw met al die boeken en nog een atlas