Deel jouw verhaal en win!
Inmiddels zijn de scholen in alle regio’s in Nederland weer begonnen en starten kinderen met een nieuw leerjaar. Een klas hoger of misschien voor het eerst naar de middelbare school.
Vroeger werd het nieuwe schooljaar steevast begonnen met een bezoekje aan de schoolcampus van de V&D. Daar bepaalde je de kleur en stijl van je agenda en verzamelde je alle schoolspullen die je voor het hele jaar nodig had. Een passer, geodriehoek, pennen, een gum, etui en natuurlijk kaftpapier om thuis die stapels boeken mee te kaften.
Tegenwoordig neem je er ook een luisterboek abonnement bij. Ook een handige: 5 beste luisterboek abonnementen.
Weet jij nog hoe jouw allereerste schooldag op de middelbare school eruit zag? Wat voor kleren je droeg, welke tas je bij je had en of je opgetogen of juist zenuwachtig was voor deze grote dag?
Heb jij een mooi, bijzonder, grappig of interessant verhaal over jouw eerste schooldag? Plaats jouw verhaal onderaan in de reacties. Wij kiezen op maandag 16 september de 3 gelukkige winnaars van een storytel cadeaubon (voor 3 maanden onbeperkt leesplezier).
* De winnaars worden op de blog bekend gemaakt en ontvangen per e-mail bericht.
Reacties 20
Eigenlijk weet ik niet veel meer van die eerste schooldag. Wel weet ik nog dat ik met een schone lei wilde beginnen en alles anders wilde gaan doen dan op de lagere school. ik verheugde me op deze dag omdat mijn nicht en tevens vriendin ook naar deze school was gegaan een jaar eerder. Het was een grote verandering met een hoop nieuwe gezichten. Onwennig, gezien de vele nieuwe vakken en leerkrachten en het ieder uur switchen naar een ander lokaal. Het werden, zo bleek later, de mooiste en spannendste jaren van mijn leven, waar ik met veel plezier op terug kijk.
Nog net twaalf jaar op de eerste schooldag. Het is allemaal vreemd; niet meer in één lokaal zitten, maar na elke 50 minuten proberen zo snel mogelijk naar een volgende lokaal te gaan, een weg manoeuvrerend tussen alle andere zoekende en met roosters wapperende studenten door. Maar wat zijn er veel leraren! Ik weet dat er op de scholengemeenschap veel leerlingen zitten, maar volgens mij zijn er veel meer leraren dan nodig is. Na ongeveer elke 5 leerlingen verschijnt er weer een leraar. Het duurt wel een paar weken voor ik erachter ben dat al die leraren gewoon leerlingen zijn. Hoe had ik moeten weten dat jongens al vroeg baardgroei kunnen krijgen en dat het mode voor die jongens was om de baard te laten staan zodat ze volwassener leken en meer in trek waren bij de meisjes!
Ik kan mij van de lagere school nog herinneren de stempel die je kreeg voor netheid de schoolmelk de beatles die de ene hit hadden na andere. De opart mode.
Ik ging naar een hele strenge meisjes MULO op de Schonebergerweg in Rotterdam. We mochten niet zwaaien naar de langsfietsende jongens, zelfs als het je broer was ging er een brief naar je ouders. Iets eten op straat verboden, je jas dicht, je tas dicht, lipstick werd er voor de klas afgehaald. Het was 1958 toen ik daarheen ging, in 1960 ging ik er weer af. Ik was te opstandig om het daar vol te houden en ging weer naar een gemengde school, waar mijn mond openviel van verbazing over wat daar allemaal wel mocht, ik heb een hele fijne schooltijd gehad en wat traantjes gelaten toen het afgelopen was en het "echte " leven begon. Ik moest erg wennen aan het "werken" op een kantoor en kon mijn draai niet goed vinden, na vele omzwervingen heb ik toch een hele leuke baan gevonden, waar al mij talenten gebruikt konden worden.
16 Augustus 1980 was mijn eerste schooldag. Tas vol met zelf gekafte boeken en alle spullen die je de denkt nodig te hebben erin. Je stapt de klas in met allemaal vreemde kinderen, want jouw klasgenoten van de lagere school gingen naar een school in Eindhoven en jij moest in Best naar school. De begeleidend leraar van jouw klas zit vooraan en je probeert zo onopvallend mogelijk in de klas te zitten om niet de aandacht op jou gevestigd te krijgen. Dat gaat gelukkig goed. De leraar begint alle leerlingen op te noemen om de aanwezigheid en de genoteerde gegevens te controleren. Dan is hij bij jou: Peter Kuipers, roept hij. Ja ik ben aanwezig. Geboren 16 augustus 1968. Oh wat leuk, dan ben je vandaag jarig. Kom klas we gaan hiervoor zingen. En de klas zet in: Lang zal hij leven, lang zal hij leven ... Een dag om nooit te vergeten ...
Eindelijk was het zo ver: ik mocht vandaag naar de grote school. Daar wilde ik alles leren, vooral de krant lezen, wat mijn vader elke avond deed. Mijn moeder inspecteerde of ik er netjes uitzag, ze wilde niet dat wij als familie een slechte indruk zouden maken. Mijn oudste broer moest mij brengen. Ik liep achter hem aan en toen we bij een landweg aankwamen net buiten het dorp zei hij: loop hier maar door dan kom je er vanzelf. Dat deed ik dan maar. Een grote school en mooi plein, zoals ik ook hoopte en verwachtte. De bel ging en ik keek waar ik naar binnen moest. Ik zag allemaal moeders met kinderen, en sommige ervan huilden toen ze de klas binnen gingen. Daar begreep ik niets van: hoe kun je nu huilen als je naar school mag? Toen ik aan de beurt was om naar binnen te gaan keek de juffrouw langs mij heen of er nog een moeder of vader was, maar toen dat niet zo was zei ze tegen mij: dag meisje, hoe heet je. En daarna: zoek maar een plaatsje uit. Het klonk me als muziek in de oren: ik mocht ook nog zelf weten waar ik ging zitten. Zo zat ik aan een tafeltje met een richel voor pennen en een gat waar een inktpot in paste, maar dan kwam ik later pas achter. Ik ging met mijn armen over elkaar zitten, net als de andere kinderen en wachtte het grote moment af. Nu zou ik alles gaan leren. Ik voelde mij helemaal thuis en ook dat ik nu iemand was, net als mijn vader en moeder en mijn broers.
Mannen met baarden. Wanneer ik als brugpieper van het ene lokaal naar het andere ren, naarstig het lesrooster bestuderend dat ik net van de klassenleraar heb gekregen, ervaar ik een grote tweedeling. Daar zijn mijn mede-studenten, net zo nerveus als ik op die eerste schooldag, wapperend met hun lesrooster zich haastend door de gangen om op tijd te zijn voor hun volgende les, en daar zijn de coole mannen met baarden die gemoedelijk slenteren van het ene lokaal naar het andere. Wat zijn er veel leraren op deze scholengemeenschap bedenk ik mij verwonderd. Hoe kon ik weten dat veel jongens al veel baardgroei ontwikkelen in hun puberjaren en dat het de mode was om hun baarden wild te laten groeien om indruk te maken op de meisjes en om hun status te verhogen.
1965, Rotterdam. Ik ben twaalf jaar en mijn moeder krijgt een brief van mijn nieuwe school. Omdat mijn vader toen pas was overleden moest mijn moeder alles regelen, ook moeilijke brieven waar zij niet zo handig mee was. De schoolkeuze was snel gemaakt want als enig meisje met nog twee broers moest ik me voorbereiden op een gezin en alles wat daarbij komt kijken. Kon ik de was doen? Koken? Strijken? Nee, dus was de huishoudschool de beste keus. Maar ik wilde graag verpleegster worden. Gelukkig stond in de brief dat ik witte schorten moest hebben en witte overhemdjes met korte mouwen. (Dat leek voor mij al een mooie start van een uniform.) Maar ook pannenlappen, die met een koord aan elkaar verbonden waren. De dag kwam in zicht dat we naar mijn nieuwe school gingen. Op de fiets. Mijn moeder wist niet goed wat de bedoeling was van de voorschriften uit de brief en zei mij alles maar gewoon aan te doen. ook de pannenlappen. ik vond het wel gek om te fietsen met pannenlappen aan weerszijden van mijn benen, maar ja.. Eenmaal bij de school gekomen zag ik oudere meisjes met groene pukkel tassen wat bij elkaar zitten roken op de stoep en die stoten elkaar aan toen ze mij in vol ornaat met mijn moeder zagen aanbellen. Er werd open gedaan en we hoorden van een verbaasde conciërge dat we een week te vroeg waren en dat mijn outfit pas aan hoefde bij de kooklessen. Ik schrompelde ineen en wist niet hoe snel ik weg moest fietsen, met de pannenlappen om mijn benen heen.
mijn eerste schooldag was in Den Helder. De naam van de school weet ik niet meer. ik was weinig op kleuterschool geweest, dus dit was een grote verandering. Wat ik me herinner is dat ik in een houten bankje zat en naast mij zat een meisje dat zo huilde, het snot liep in sliertjes uit haar neus. Ik bleef maar naar haar kijken. Vooraan in de klas stonden de moeders. Ik zal nooit vergeten hoe mijn moeder daar stond in haar wollen jas.….mooi. Jaren later vertelde ze me: " Kind, je zag grauw van ellende, ik had zó uit de bank willen plukken en mee naar huis willen nemen..."
De eerste schooldag op de lagere school: Eindelijk, naar de grote school "Wie zit er nou nog op de kak-school" zongen we een paar weken later. Die eerste dag waren we bleu. Weggebracht door mijn moeder (de enige keer dat je werd gebracht), mama mee de klas in, mij wijzend op de kaarten voor in de klas met een soort aap noot mies. Heel spannend allemaal. Mijn eerste dag in de brugklas: Nog spannender. Héél bewust van het feit dat je maar 1 keer een eerste indruk kon maken. Overstap van 4 MAVO naar 4 HAVO was makkelijker. Het was wel een andere school, maar ik was mij bewust van mijn "brand" en wie ik was.
Mijn eerste schooldag op de kleuterschool staat nog in mijn geheugen als de dag van gisteren!!! Mijn zus die 1jaar ouder is als mij zat al op school en ik wou bij haar in de klas. Nou dat mocht dus niet, heb alles aan elkaar gekrijst en ze hebben me over de gang moeten slepen om mij in de ander klas te krijgen waar ik weer uit gerend ben naar mijn zus. Wat een drama!! Kreeg ook nog een pin van een juf wat een vreselijk mens was dat echt een oude taart!!! Mijn lagereschooltijd was super veel vrienden gemaakt daar, En toen naar de huishoudschool wat echt een verkeerde keuze was maar veel vriendinnen gingen er heen dus ik wou ook!! Man man wat een tijd was er de helft van de tijd niet😂😂, koken wassen strijken handwerken vreselijk , dus gingen we de stad , wiskunde natuurkunde Engels geschiedenis aardrijkskunde daar was ik goed in maar het nivo was eigenlijk veel te laag, zie me nog gaan op de eerste dag, met z'n koffertje die toen helemaal hip waren achter op mijn fiets onder de snelbinders. Hotpants aan was toen ook helemaal hip.een prachtige tijd gehad op deze school die ik op mijn sloffen gehaald heb!! Ja en toen moest ik kiezen voor een andere school maar dat wilde ik niet. Ik wou werken geld verdienen, Loop ik in de stad zie een bordje hangen bij de Hema verkoopsters gevraagd. Nou ik stap als 16jarige naar binnen en wordt aangenomen. Met als voorwaarde dat ik twee dagen in de week naar de de streekschool (zo hete dat toen) zou gaan. Heb daar ook een fantastische tijd gehad. En uit eindelijk mijn mbo diploma gehaald op nivo 4 voor eerste verkoopster!! Tegen woordig heet dat Detailhandel . Dus al met al is het helemaal goed gekomen met mij. Heb 20 jaar bij de Hema gewerkt in Apeldoorn met de ouderwetse notenbar losse dropverkoop losse koekjes ouderwetse slingerkassa waar je alleen het eindbedrag op aan kon slaan. Dus eerst uitrekenen in je hoofd ,maar daar was ik een kei in, heb het allemaal zien veranderen van ouderwets naar modern, kortom een prachtige tijd in mijn tienerjaren!!
mijn eerste schooldag. kreeg een plekje toegewezen , en toen zat daar een zwart schuifje ,,ik zo nieuwsgierig dat ik was schoof het open en stak mijn vinger er in oooo heel mijn vinger blauw wat was dat nu toch veeg de mijn vinger af aan mijn wit met blauw gestreept rokje.. ook helemaal blauw dus.. toen ik thuis kwam was mijn moeder heel boos ,, wat had ik nu weer gedaan en ja dat ging er niet meer uit in de was waardoor ik de hele zomer met dat zelfde rokje aan moest lopen in het weekend werd het gewassen en maandags had ik het weer aan.. waar door ik altijd gepest werd geen leuke herinneringen aan mijn eerste schooldag
Weet nog goed ik ging naar het Dalton colege in Alkmaar. Naar de brug klas 1 A ging op de fiets er naar toe had aan als kleren pastel tinten licht blauw met been warmers .Als tas de kleur was donkerblauw en twee vakken erin En met 2 knippen er op en een leren riem. Mijn Vriendin werd Laura de groep bestond uit 20 mensen vier leuke jaren gehad
Ik kwam te laat. En dit heb nooit vergeten.
Mijn eerste schooldag viel samen in het verlof van mijn vader die in Indonesië werkte het was in 1953. Ik ging naar de Alluysius school in Overveen samen met mijn neefje die 4 maanden ouder was. Hij had al een jaar op de kleuterschool gezeten en ik kwam als een onaangepast kind voor het eerst op een school. De mores van stil zitten, armen over elkaar, niet uit de bank lopen, mond houden, geen appel eten en geen doppinda's pellen of uitdelen tijdens de les waren mij totaal vreemd als vrije tropen-vogel. De eerste pauze kan ik me nog goed herinneren, indrukwekkend en beangstigend tegelijkertijd, zoveel geschreeuw, druk rondrennende kinderen, zoveel had ik er nog nooit bij elkaar gezien. Aan mijn neef had ik niet veel die stond ook alleen. Mijn moeder had mij in Indonesië al leren lezen, aap, noot, mies was gesneden koek voor mij en over apen kon ik genoeg vertellen, die hadden we daar immers in de tuin. Na drie weken moest ik vanwege de afstand naar een andere school in Haarlem op de gedempte Oude gracht, dus ook weer een soort eerste schooldag maar nu was ik gepokt en gemazeld en had een 9 voor mijn gedrag op het kerstrapport.
Jazeker. Ik was-ben gehandicapt. Liep toen met een hoge schoen en ik had resp. 3 en 2 vingers aan mijn handen(nu nog hoor). Ik had een kameraad en die liep altijd met me mee naar school. Wanneer is werd uitgescholden voor manke etc. liep ie ze net zo lang achterna totdat hij ze had. Dan kregen ze er van langs van hem of van mij. Met name bij de Openbare school was het niet zo erg leuk om er langs te lopen. Ik heb er echter zowel op de 1e als op de laatste dag geen trauma aan overgehouden.
Mijn eerste schooldag op het MAVO was in aug. 1969, precies vijftig jaar geleden. Ik moest elke ochtend vóór schooltijd oefenen voor mijn A-diploma zwemmen. In de vakantie was ik daarmee begonnen en moest dat natuurlijk afmaken. (ik heb het diploma gehaald, gelukkig) Om 07.00 uur dus in het zwembad zijn en om 08.30 uur weer op school. Met drijfnat haar natuurlijk, maar dat interesseerde me geen ros. Toevallig viel er die periode veel regen, dus dat natte haar was wel verklaarbaar. Ik poedelde maar wat rond, ik had er helemaal geen zin in. Ik was met mijn gedachten helemaal bij die nieuwe school, ik vond het echt dóódeng! Vreemde school, onbekende kinderen, nieuwe leraren, bah. Er kwam nog bij dat je bij een nieuwe les naar een ander lokaal moest lopen. Was op het L.O. niet. Waar moest ik dan heen? O ja, het lesrooster zei dat ik voor de volgende les boven moest zijn. Wat doen? Wiskunde? BAH. Engels, Nederlands of Frans? Leuk! Duits kregen we helaas pas vanaf de tweede. Van die allereerste dag herinner ik me ook dat we op de fiets naar een gymlokaal moesten. Ik reed met mijn vriendin mee, die een klas hoger zat. Na de gymles wist ik echter niet meer waar ik mijn fiets had neergezet. Met mijn vriendin en een ander meisje heb ik koortsachtig lopen zoeken. Gevonden! Gauw naar school, waar we zeker een kwartier te laat kwamen voor het volgende lesuur. Nederlands. Ik kwam uiterst schuchter binnen en vertelde mijn verhaal. De leraar maakte er absoluut geen probleem van en vertelde dat hij 't een keer meegemaakt had met zijn auto. Gezellige kerel met zijn sikje, een Catweazle-type. Je kunt wel raden wat zijn bijnaam was........
Jan de Liefdeschool aan de Rechtboomgracht het huidige buurthuis de Boomspijker Amsterdam Centrum.
Mijn eerste schooldag, kleuterschool in 1964. Mama brengt me weg en dan zit ik in een lokaal met allemaal kinderen die ik niet ken. Onze juf is een non...ze kijkt heel streng. Je moet ztilzittn en mag niet praten. Vol verwondering kijk ik het lokaaltje rond en onder het schoolbord zie ik iets dat ik niet ken. Houten borden met spijkertjes erin en dozen met kralen ernaast. Juf zegt dat we allemaal iets uit mogen zoeken om mee te spelen... Ik vlieg op da houten bord af...mooi...dat heb ik thuis niet.( Het principe is wat je nu als strijkkralen hebt.) Als ik ...ik denk een kwartiertje, gespeeld heb wil het terug zetten om wat anders te gaan doen. Mijn spanningsboog is niet zo lang......helaas...Ik moet er tot het speelkwartier mee spelen. Volgens mij was dat het moment dat ik klaar was met school!!! Eigenlijk wilde ik 's middags niet meer terug. Mijn moeder dacht daar anders over, dus tot mijn 24e heb ik dat braaf gedaan..naar school gaan. Maar lang met 1 onderwerp bezig zijn is nooit mijn grootste talent geworden. ...ADD bestond toen nog niet...maar ik had het wel..
wij moesten naar de don Bosco lts fietsen in 1955/56--1956/57 van ter aar naar leiden op een fiets die was gemaakt van 3 oude fietsen en dan 6 keer in de week woensdagmiddag hadden we vrij maar dan gingen ook nog op zaterdag heen en terug dat was dan 6 keer 44 kilometers per dag door regen en wind en soms ook nog sneeuw we zijn er ook groot mee geworden