In 1975 was ‘Paloma Blanca’ van The George Baker Selection in Nederland de hit van het jaar. Het nummer stond veertien weken in de top 40 en kwam moeiteloos op nr. 1. Daar bleef het drie weken staan. Het lied zal op vele stranden uit de transistorradio hebben gegalmd en hoeveel jongeren zullen op de discoavond op de camping wel niet hebben gedanst op het nummer?
Op een winterse middag, begin 1975, heeft George Baker, die bij de burgerlijke stand staat ingeschreven als Hans Bouwens, het nummer geschreven. Hans had die dag een blokfluit gekocht, was daar een beetje mee aan het spelen en kwam toen op het deuntje dat hem een gevoel van vrijheid en vrolijkheid gaf. De titel, ‘Paloma Blanca’, had Hans ooit in Spanje opgevangen.
Het lied was oorspronkelijk bedoeld als een instrumentaal nummer voor een album. Pas in de studio heeft Hans er een tekst bijgeschreven. Dat het oorspronkelijk een instrumentaal nummer was, is te horen aan het opvallende lange intro. Juist dat, volgens de platenmaatschappij véél te lange intro, was ook de reden dat ze het nummer oorspronkelijk niet op single wilde uitbrengen. Dat is uiteindelijk wel gedaan en ‘Paloma Blanca’ werd een wereldhit.
‘Paloma Blanca’ is een van de meest gecoverde nummers van een Nederlandse componist. De schattingen lopen op tot 300 cover versies. In ieder land was wel een artiest die het nummer snel opnam om er in eigen land en in de eigen taal, een hit mee te scoren. Zo maakte in Groot-Brittannië Jonathan King een coverversie, in België The Strangers en in Frankrijk Patricia Lavila. Ook uiteenlopende artiesten als Demis Roussos, Tom Jones, Eddy Murphy, James Last en Ray Charles hebben het nummer opgenomen.
George Baker zelf had er in 1975 met zijn Selection een wereldhit mee. In de Verenigde Staten kwam de single tot nummer 26 en in Groot-Brittannië tot nummer 14. In veel landen kwam het lied op nr. 1, zoals in Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland, Zwitserland, Oostenrijk, Denemarken, Polen en Turkije. In Duitsland stond ‘Paloma Blanca’ zelfs 14 weken bovenaan de hitlijst.
De vrolijke melodie wordt ook genoemd in het boek ‘The executioner’s song’ van Norman Mailer uit 1979. Hierin staat het waargebeurde verhaal over de ter dood veroordeelde Gary Gilmore. Op weg naar zijn executie klinkt op de autoradio ‘Paloma Blanca’. Als de chauffeur de radio wil uitzetten omdat hij het toch wel een al te vrolijke melodie vindt en niet echt passend bij de situatie, vraagt Gilmore de radio aan te laten en zingt hij mee met de strofe ‘No one can take my freedom away’.
Meer blogs: