Ga naar de inhoud

Optochten horen en hoorden bij het leven

optocht


Een optocht, waarin je zelf, verkleed en al, mee mocht lopen, wat keek je daar naar uit. In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw en ook nog wel later werden er vaak op Koninginnedag optochten georganiseerd. Je keek er reikhalzend naar uit. Dat was me wat.

Heel vaak zorgden plaatselijke harmonieorkesten en fanfares voor een feestelijke begeleiding. Zo’n optocht voerde meestal naar het Gemeente- of Stadhuis, waar een deftige meneer in een donker pak, vaak de burgemeester, belangrijke dingen zei. Daar ook zongen de kinderen vaderlandslievende liedjes, waar ze flink op hadden geoefend. 

In veel plaatsen mochten de deelnemertjes zelf uitkiezen wat ze aantrokken, in andere plaatsen werd in schoolverband meegedaan en gaf zo’n school dan een thema aan. Er waren ook optochten waaraan je mee kon doen met een versierde fiets. In een aantal gevallen werden er zelfs prijzen uitgereikt voor de mooiste creaties.

Koninginnedag

De verjaardag van de koningin viel indertijd op 30 april. Het weer was dan vaak redelijk aangenaam. In de aanloop naar zo’n optocht hadden moeders het druk met naaien van leuke pakjes. Sommige kinderen waren verkleed als dieren, anderen als ridders, prinsessen, boertjes, boerinnetjes, zeerovers, indianen en nog meer. Een enkele moeder durfde het aan om de creaties te maken van crêpepapier. Dat gaf heel mooie effecten, maar er kleefde ook een risico aan: het zou immers kunnen gaan regenen.

Leerlingen van een Lagere School in Meppel, waren eens onderdeel van een enorme regenboog. Alle kinderen hadden een wit pakje aan en voor elke klas was er een aparte accentkleur gekozen: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. De meisjes hadden een schortje voor in die kleur en een hoofddoekje, de jongens een puntdasje om hun hals. Voorafgaande aan de happening kregen de kinderen een patroontje van krantenpapier mee naar huis en van hun moeders werd dan verwacht dat ze daarmee wel een schortje konden maken. Meestal werd daarvoor een laken, dat toch al wat sleets was, opgeofferd.  De creaties werden tijdig op school ingeleverd, die dan voor de noodzakelijke verfbeurten zorgde.

Palmpasenoptocht

In een aantal plaatsen was er jaarlijks een Palmpasenoptocht. Die werd gehouden op de zondag voor Pasen. Kinderen namen er met een versierde Palmpasenstok aan deel. Zo’n stok had in ieder geval de vorm van een kruis en werd versierd met groen, vaak buxustakjes, snoep- en rozijnensnoeren met natuurlijk een broodhaantje in top. In sommige plaatsen worden deze nostalgische tochten nog steeds gehouden, maar het worden er elk jaar minder.

Bloemencorso

In de rij met optochten horen zeker de bloemencorso’s thuis. Hier zijn enorme bloemensculpturen te zien. In het voorjaar zijn er de corso’s van voorjaarsbloemen in de Bollenstreek. Bloemen, die voor corso’s later in het jaar worden gebruikt zijn vaak dahlia’s. In de omgeving van zo’n corso zijn ook steeds enorme velden met deze bloeiende bloemen te zien. Vaak worden de creaties op wagens vervoerd, soms op gondels, zoals in Drogeham. Het grootste corso van ons land is te zien in Zundert. Andere plaatsen waar men van zo’n optocht, vaak in combinatie met een Volksfeest van kan genieten, zijn Lichtenvoorde en Winterswijk.

Carnavalsoptocht

Optochten, die jaarlijks worden gehouden, zijn de carnavalsoptochten. Vroeger waren die alleen onder de Grote Rivieren te zien, maar dat is al heel lang geleden. Verspreid over het hele land komen ze voor. In dergelijke optochten zijn vaak wagens met de meest prachtige creaties te zien.  Buurten, verenigingen, clubs en ook families hebben er hun hele ziel en zaligheid in gelegd. Tijdens dergelijke optochten laten ook verschillende muziekgezelschappen van zich horen. Vaak ook is er ruimte voor loopgroepjes van zowel kinderen als volwassenen. Voor de creaties tijdens dergelijke optochten worden vaak mooie prijzen beschikbaar gesteld. Bij carnavalsoptochten kan het weer wel eens een lelijke spelbreker zijn, want soms vriest het dat het kraakt. Dan hebben vooral de blaasmuzikanten het moeilijk.

De herinneringen, die er na een optocht overblijven, zijn om te koesteren.

Meer blogs: